Czy sprzedaż kilkunastu działek budowlanych wyodrębnionych z nieruchomości gruntowej stanowiącej majątek osobisty podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

sygnatura: ITPP2/443-365/08/AD

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

data: 2008-07-17

Wniosek ORD-IN: [ 674 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2008 r. (data wpływu 21 kwietnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 lipca 2008 r. (data wpływu 9 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 8 lipca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2007 r. sprzedała Pani 19 działek przeznaczonych pod budowę domów jednorodzinnych, które wyodrębnione zostały z nieruchomości gruntowej o powierzchni 12,5 ha, nabytej w 1965 r. na cele rolnicze jako majątek osobisty we wspólności ustawowej. W związku z tym, iż sprzedaż działek nie była prowadzona w ramach działalności gospodarczej, to - w opinii Pani - nie wystąpiły przesłanki obowiązku w podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku wyjaśniła Pani, iż działki nie były zabudowane i nie wykorzystywano ich do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa tych nieruchomości była przedmiotem odrębnych transakcji, tj. każdą z 19 działek sprzedano innemu nabywcy. Ponadto nie były podejmowane działania (nakłady), po dokonanym podziale jednego areału wynikającym z decyzji Wójta Gminy, zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wskazała Pani, iż w przeszłości nie nabywała i nie sprzedawała jakichkolwiek nieruchomości. W przyszłości planuje Pani sprzedać 21 działek wyodrębnionych z tej samej nieruchomości gruntowej. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż kilkunastu działek budowlanych wyodrębnionych z nieruchomości gruntowej stanowiącej majątek osobisty podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Pani, mając na uwadze, iż przez okres posiadania nieruchomości gruntowej wykorzystywanej jako majątek osobisty w ramach wspólności ustawowej na cele działalności rolniczej, do czynności sprzedaży części tego majątku w formie wyodrębnionych działek budowlanych nie ma zastosowania art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Stąd też sprzedaż działek z majątku osobistego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazała Pani, iż przedstawiona ocena wynika między innymi z decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 23 sierpnia 2007 r. nr PP-II/44071-29/07/ISZ, wyroków WSA w Warszawie z dnia 15 stycznia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3885/06 oraz z dnia 21 lutego 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 4176/2006, a także interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 stycznia 2008 r. nr IP-PP2-443-595/07-4/PW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, zgodnie z którą pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powołanych przepisów wynika, że zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług. Zwalnia się od podatku od towarów i usług - jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 wskazanej ustawy - jedynie dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego zauważyć należy, iż aby stać się podatnikiem podatku od towarów i usług wystarczy wykonać czynności, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy w sposób jednorazowy jednak w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy. Nie jest przy tym istotna sama częstotliwość wykonywania tych czynności, ale istnienie okoliczności wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy.

Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej jest m.in. częstotliwość wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Prawo podatkowe, w tym również przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, nie zawierają definicji pojęcia ,,zamiar". W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne było prowadzenie działalności gospodarczej. Z ogólnie przyjętej definicji ,,zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Z grona podatników nie wyłącza się osób fizycznych, jeśli dokonują one dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny.

Zatem dostawę towarów lub świadczenie usług uznaje się za działalność gospodarczą, jeżeli w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie (częstotliwie). Przez zamiar częstotliwego wykonywania czynności należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego, wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzonej działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasokres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność tych czynności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2007 r. dokonała Pani sprzedaży na rzecz różnych nabywców 19 działek przeznaczonych pod budowę domów jednorodzinnych i zamierza sprzedać kolejnych 21 działek, wyodrębnionych z tej samej nieruchomości. Oznacza to, że wielokrotna sprzedaż działek na rzecz odrębnych nabywców świadczy o tym, iż powzięto zamiar sprzedaży w sposób zorganizowany i częstotliwy, zmierzający do osiągnięcia korzyści finansowych, a potwierdzeniem tej argumentacji są kolejne zamierzone dostawy działek.

Nie bez znaczenia jest także okoliczność, że Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, iż nieruchomość wykorzystywana była jako majątek osobisty na cele działalności rolniczej. Natomiast w uzupełnieniu wniosku podano inny stan faktyczny, że działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy.

W ocenie tut. organu, wielkość areału przekazanego na działki wskazuje, że nie był on wykorzystywany jedynie na potrzeby osobiste Wnioskodawcy.

Zgodnie z uregulowaniem zawartym w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Zatem w przypadku gdy podatnik dokona dostawy działek, to z chwilą dokonania sprzedaży pierwszej działki stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Reasumując stwierdzić należy więc, iż z uwagi na powtarzalny charakter dostawy działek, został wypełniony warunek częstotliwości określony w definicji działalności gospodarczej, w efekcie czego sprzedaż działek przeznaczonych pod zabudowę domów jednorodzinnych należy uznać za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe powołana przez Wnioskodawcę decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 23 sierpnia 2007 r. nr PP-II/44071-29/07/ISZ, wyroki WSA w Warszawie z dnia 15 stycznia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3885/06 oraz z dnia 21 lutego 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 4176/2006, a także interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 stycznia 2008 r. nr IP-PP2-443-595/07-4/PW są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Referencje