Opodatkowanie i rozliczenie dostawy nieruchomości należących do Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta Miasta.
sygnatura: ITPP2/443-237/08/EŁ
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
data: 2008-06-16
słowa kluczowe: | czynności cywilnoprawne, dostawa, działka pod budowę, nieruchomości, podatnik, Skarb Państwa, starosta, umowa cywilnoprawna |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Prezydenta Miasta we wniosku (data wpływu 14 marca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 czerwca 2008 r. (data wpływu 12 czerwca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i rozliczenia dostawy nieruchomości należących do Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta Miasta - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 marca 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 9 czerwca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i rozliczenia dostawy nieruchomości należących do Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta Miasta.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Skarb Państwa reprezentowany jest przez Prezydenta Miasta działającego jako starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej. Prezydent Miasta jest również organem wykonawczym Gminy. Zarządzeniem Prezydenta Miasta z dnia 1 marca 2007 r. nadano regulamin organizacyjny Urzędowi Miejskiemu. Stosownie do § 3 tego regulaminu ,,Urząd jest aparatem pomocniczym Prezydenta sprawuje funkcję organu wykonawczego Miasta, wykonuje należące do jego właściwości zadania określone w przepisach prawa, w tym w ustawie o samorządzie gminnym, ustawie o samorządzie powiatowym, ustawach szczególnych i aktach prawnych wydanych w celu wykonania tych ustaw oraz w Statucie Miasta i Urzędu. Zgodnie z § 4 ww. regulaminu ,,Urząd jest jednostką budżetową i organizacyjną, przy pomocy której Prezydent realizuje zadania własne gminy i powiatu, z zakresu administracji rządowej zlecone gminie, z zakresu administracji rządowej powierzone powiatowi. Skarb Państwa, w imieniu którego działa Prezydent dokonuje odpłatnej dostawy działek budowlanych położonych w granicach miasta. Powyższy przedmiot dostawy nie korzysta ze zwolnień od podatku przewidzianych w ustawie o podatku od towarów i usług. Skarb Państwa nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług, nie posiada numeru NIP. Również Prezydent Miasta nie jest zarejestrowany jako podatnik i nie posiada numeru NIP. Faktury wystawiane są na Urząd Miejski, który jako aparat pomocniczy Prezydenta posiada NIP.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w opisanym stanie faktycznym Skarb Państwa reprezentowany przez Prezydenta Miasta działa jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy oraz czy podatek należny od takiej transakcji powinien rozliczyć Prezydent Miasta w swoim rozliczeniu...
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel i rezultat tej działalności. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jak wynika z powyższego o byciu podatnikiem decyduje spełnienie następujących przesłanek: podatnikiem może być jedynie osoba fizyczna, prawna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej oraz wykonuje działalność producentów, handlowców lub usługodawców. Niespełnienie jednej z tych przesłanek powoduje, że nie mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym Skarb Państwa nie prowadzi działalności producentów, handlowców lub usługodawców. W konsekwencji nie może być uznany za podatnika podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ustawy, a przedmiotowa transakcja nie podlega pod regulacje tej ustawy. Prezydent Miasta działając jako starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej reprezentujący Skarb Państwa, nie posiada numeru NIP, nie jest podatnikiem, nie powinien być więc uznany za podatnika podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ustawy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Gospodarowanie nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa jest przedmiotem regulacji ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.
Ustawa o gospodarce nieruchomościami przewiduje instytucję zasobu nieruchomości Skarbu Państwa. Zgodnie z art. 21 powołanej ustawy o gospodarce nieruchomościami do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego Skarbu Państwa.
W myśl art. 23 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują, z zastrzeżeniem art. 43 ust. 2 i 4 oraz art. 60, starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a w szczególności zbywają oraz nabywają, za zgodą wojewody, nieruchomości wchodzące w skład zasobu, z zastrzeżeniem art. 17.
Zgodnie z art. 27 cyt. ustawy, sprzedaż nieruchomości albo oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej wymaga zawarcia umowy w formie aktu notarialnego.
Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
W świetle wskazanych unormowań organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w charakterze: podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że organy władzy publicznej są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te organy czynności, np. sprzedaży (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego. Tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Prezydent Miasta działający jako starosta występując jako organ reprezentujący Skarb Państwa dokonuje odpłatnej dostawy działek budowlanych położonych w granicach miasta (niepodlegających zwolnieniu od podatku od towarów i usług), które to nieruchomości wchodzą w skład zasobu nieruchomości Skarbu Państwa.
Z powołanych wyżej przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami wynika, że wykonywanie przez starostę czynności, polegających na zbyciu oraz nabyciu nieruchomości wchodzących w skład zasobu nieruchomości Skarbu Państwa, należy do kategorii spraw z zakresu administracji rządowej.
Starosta działając jako organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji rządowej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęty jest regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy stanowiącego, iż czynności realizowane przez ten organ w ramach zadań ustawowych nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, jednakże z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z uwagi na fakt, iż sprzedaż nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną, (nie zaś publicznoprawną) dla zamierzonej czynności zbycia prawa własności nieruchomości Starosta będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność zbycia nieruchomości w świetle ustawy o podatku od towarów i usług będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ww. ustawy.
W związku z powyższym do sprzedaży nieruchomości będą miały zastosowanie przepisy ustawy dotyczące dostawy towarów.
Zatem przy realizacji czynności cywilnoprawnych dotyczących dostawy nieruchomości będących własnością Skarbu Państwa, Prezydent Miasta działający w jego imieniu jako starosta jest podatnikiem podatku, a realizowane odpłatne dostawy towarów podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji podatek należny od przedmiotowych transakcji (dostawy) winien uwzględnić w swoim rozliczeniu.
Wobec powyższego stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.