Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Wnioskodawca nabył wraz z rodzeństwem grunt z myślą o wybudowaniu się na nim w przyszłości. Obecnie dokonał jego podziału na 9 działek i zamierza rozpocząć jego sprzedaż.

sygnatura: ILPP2/443-234/08-4/EWW

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2008-06-04

słowa kluczowe:działalność gospodarcza, działki, grunty, opodatkowanie, podatek od towarów i usług, podatnik, rejestracja dla potrzeb podatku od towarów i usług, sprzedaż gruntów

Wniosek ORD-IN: [ 1258 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2008 r. (data wpływu 10 marca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2008 r. (data wpływu 19 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 maja 2008 r. (data wpływu 19 maja 2008 r.) o informacje dotyczące stanu faktycznego sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 4 lutego 2000 r. Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości (w części ułamkowej 1/5 - jedna piąta), o powierzchni 1.35.00 ha. Zainteresowany kupił działkę łącznie z nieżyjącą obecnie siostrą, drugą siostrą i jej mężem.

Działkę zakupiono rodzinnie z myślą o wspólnym wybudowaniu się na niej w przyszłości. Wnioskodawca nie kupił działki dla prowadzenia na niej działalności gospodarczej, lecz dla celów prywatnych. Przez 8 lat działka stanowiła jego majątek osobisty. Zainteresowany podkreślił, iż przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej (w tym dla działalności rolniczej), nie była także przedmiotem najmu ani też dzierżawy, a on nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W chwili obecnej Wnioskodawca jest zmuszony do sprzedania posiadanej części działki, której jest współwłaścicielem w części ułamkowej, czyli 1/5 (jednej piątej) każdego metra kwadratowego. Powód zmiany planów Zainteresowanego związany jest ze śmiercią jednej z jego sióstr. Żeby sprzedać swoje udziały w gruncie, musi sprzedawać go razem ze swoją siostrą i jej mężem. Art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie mówi o sprzedaży współwłasności, lecz tylko o sprzedaży jednorazowej z zamiarem wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Zainteresowany nie ma zamiaru wykonywania czynności w sposób częstotliwy, jednakże nie ma innej możliwości sprzedaży udziałów, jak tylko poprzez sprzedaż swoich części w każdym metrze kwadratowym razem z siostrą i jej mężem.

W 2000 r. zakupiona działka rolna została przekształcona (na wniosek współwłaścicieli) w działkę budowlaną, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy. W chwili obecnej współwłaściciele będą ją dzielić na 9 mniejszych działek (realna możliwość sprzedaży) i sprzedawać. Jak podkreśla Zainteresowany, nie będzie on właścicielem określonej przedmiotowo działki lecz współwłaścicielem we wszystkich działkach w wysokości 1/5 (jedna piąta) udziału, a ich sprzedaż ma wpłynąć na polepszenie jego sytuacji finansowej.

Wnioskodawca zaznacza, iż z informacji uzyskanych telefonicznie od konsultanta Krajowej Informacji Podatkowej dowiedział się, że jako osoba fizyczna, nie będąca płatnikiem VAT, pomimo, że nie prowadzi działalności gospodarczej, a działkę kupił do celów prywatnych, będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT w wysokości 22% od ceny sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jako współwłaściciel działek budowlanych Wnioskodawca będzie musiał po ich sprzedaży zapłacić podatek VAT od tej czynności...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z literą art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie jest on podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej, handlowej ani też usługowej. Nie dokonuje sprzedaży działek w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Nie ma zamiaru wykonywania sprzedaży w sposób częstotliwy. W związku z powyższym nie ma obowiązku płacenia podatku VAT.

Zainteresowany nie znajduje podstawy do płatności podatku VAT, ani w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ani też w orzeczeniach sądów. Wskazuje, iż Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyroku z dnia 24 kwietnia 2007 r. (I FSK 603/06) jasno uznaje, że warunkiem opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie. Są to:

  1. dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
  2. czynność wykonana była przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem VAT.

Zawarte w ustawie z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług sformułowanie ,,handlowców" również nie ma w jego sytuacji zastosowania, albowiem jak wyjaśnia NSA w cytowanym wyżej wyroku:

"2. Pod pojęciem handel, należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. W ten sposób opodatkowaniu podlega, chociażby jednorazowo, czynność spełniająca kryteria zaliczenia jej do tak rozumianego pojęcia handel, czyli zrealizowana w formie zorganizowanej sprzedaży towaru, poprzedzonej zakupem dokonanym w celu jego odsprzedaży, wskazująca na zamiar jej kontynuacji w tej formie.

3. Co do zasady, warunkiem uznania danej osoby za podatnika jest jej stałe zaangażowanie w prowadzoną działalność gospodarczą. Tym samym zdaje się uzasadnione twierdzenie, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług osoba fizyczna zaangażowana sporadycznie w dostawę towaru. 4. Z art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy, art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112 (obow. od 1 stycznia 2007 r.), jak i z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wynika, że okazjonalność (sporadyczność) czynności, względnie jednorazowe ich wykonywanie, tworzy z danej osoby podatnika wyłącznie w przypadku, gdy te okazjonalne lub jednorazowo wykonywane czynności są czynnościami wykonywanymi w związku z działalnością producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalności osób wykonujących wolne zawody; ww. akty prawne nie pozwalają na opodatkowanie czynności, choćby mogła być ona zdefiniowana jako dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 i 8 VATu, jeżeli nie jest ona wykonywana w ramach działalności producentów, handlowców, usługodawców".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż zamierza dokonywać dostaw nieruchomości gruntowych, nabytych wcześniej dla potrzeb własnych.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, dokonywanie przedmiotowych dostaw w sposób ciągły i w celach zarobkowych spełnia definicję działalności gospodarczej, a przedmiot tych dostaw - grunt, jest towarem w pojęciu ustawy. Okoliczności sprawy wskazują ponadto, iż podział nieruchomości na 9 działek w celu sprzedaży, świadczy o zamiarze częstotliwego, powtarzalnego wykonywania czynności. Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż udziałów w przedmiotowych działkach nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonujący dostawy tych działek Wnioskodawca, wykonywać będzie czynności o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%. Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Jednocześnie należy zauważyć, iż powołany przez Zainteresowanego wyrok NSA, wydany został w indywidualnej sprawie osadzonej w konkretnym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY