Sprzedaż gruntu otrzymanego w formie darowizny, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

sygnatura: ILPP2/443-232/08-2/EN

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2008-06-03

Wniosek ORD-IN: [ 1345 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2008 r. (data wpływu do BKIP w Lesznie: 10 marzec 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca dnia 8 kwietnia 2002 r., na podstawie umowy darowizny od rodziców nabył wraz z bratem niezabudowaną działkę rolną zlokalizowaną w X, o powierzchni 7.913 m#178; dla KW (..), będącą jedną działką ewidencyjną. Każdy z obdarowanych uzyskał po 50% udziału w przedmiotowej nieruchomości, która stanowi ich majątek osobisty (nie jest on objęty wspólnością małżeńską ze względu na istniejącą rozdzielność majątkową u każdego z nich). Około 1/3 przedmiotowej nieruchomości (w tym 1/3 z posiadanego przez Wnioskodawcę 50% udziału w nieruchomości oraz 1/3 z posiadanego 50% udziału w nieruchomości brata Zainteresowanego) zostało sprzedane dnia 26 listopada 2007 r. spółce prawa handlowego. Zgodnie z interpretacją podatkową z dnia 10 sierpnia 2006 r., jaką Wnioskodawca otrzymał z Urzędu Skarbowego Poznań-(...), ww. sprzedaż 1/3 nieruchomości z jego udziału nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Obecnie Zainteresowany zamierza sprzedać kolejną część przedmiotowej nieruchomości, zarówno w ramach swojego 50% udziału w nieruchomości jak i w ramach 50% udziału brata.

Dodatkowo Wnioskodawca nadmienia, że jako osoba fizyczna nie jest płatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż każdej kolejnej wydzielonej części opisanej nieruchomości powoduje konsekwencje w zakresie naliczenia przez Zainteresowanego podatku VAT od wartości sprzedawanej działki...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż każdej kolejnej części przedmiotowej nieruchomości nie powoduje konieczności naliczenia podatku VAT. Nie zalicza się on do żadnej z grup podatników, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, którzy są zobligowani do rozliczania się z podatku VAT. Ponadto, Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie handlu nieruchomościami, a jedynie wyzbywa się własnego majątku, który nabył w formie darowizny.

Forma jaką Zainteresowany wszedł w posiadanie nieruchomości, tj. darowizna dodatkowo nie świadczy o jego chęci działania jako przedsiębiorca.

Ponadto, zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie siedmiu sędziów z dnia 29 października 2007 r., sprzedaż nieruchomości podzielonej na kilka odrębnych działek budowlanych, należącej do majątku osobistego nie jest profesjonalną działalnością gospodarczą i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu ww. podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na mocy ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać udział w nieruchomości gruntowej, należącej do majątku prywatnego, otrzymanego wcześniej w formie darowizny.

Nic nie wskazuje na to, że dokonując sprzedaży gruntu Zainteresowany działa w charakterze handlowca. Pod pojęciem handel należy bowiem rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. W analizowanej sprawie nie można stwierdzić, że grunt został nabyty w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, jeśli przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej) a Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, należy stwierdzić, że sprzedaż udziału w przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.