Czy wyżej wymieniona sprzedaż prawa wieczystego użytkowania będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

sygnatura: ILPP1/443-114/08-2/TK

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2008-04-21

Wniosek ORD-IN: [ 223 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2008 r. (data wpływu 23 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towaru i usług w zakresie sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości niezabudowanej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towaru i usług w zakresie sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 26 lutego 2002 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabył od spółki z o.o. prawo wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego o pow. 0,8934 ha (działka nr 3(...), KW LE/..), położonego w mieście X i oznaczonego w planie przestrzennego zagospodarowania miasta X jako teren budownictwa wielorodzinnego o dużej intensywności zabudowy.

Prawo wieczystego użytkowania gruntu małżonkowie kupili z majątku dorobkowego. Kupując ten grunt małżonkowie mieli zamiar wybudować 3 budynki wielorodzinne z częścią usługową - w parterze. Realizacja tego zamiaru musiałaby się wiązać z zarejestrowaniem działalności gospodarczej. Do realizacji inwestycji do tej pory nie doszło. Prawo wieczystego użytkowania ww. gruntu nie było nigdy związane z działalnością gospodarczą, którą jeden z małżonków prowadzi na podstawie wpisu do działalności gospodarczej - jest czynnym podatnikiem VAT.

W dniu 30 stycznia 2007 r. małżonkowie wystąpili z wnioskiem o podział ww. nieruchomości, który w dniu 7 października 2007 r. zatwierdzono (podział na 7 działek).

W roku 2008 małżonkowie zamierzają sprzedać w całości podzieloną działkę 2 różnym podmiotom. Ze względu na duży wzrost cen będzie to o wiele większa kwota w porównaniu do ceny nabycia, lecz będzie zwolniona z podatku dochodowego ze względu na art. 10 ust. 1 pkt. 8 updof /minęło 5 lat/.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wyżej wymieniona sprzedaż prawa wieczystego użytkowania będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie jest związana z działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy -należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do przepisu art. 233 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) w granicach, określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Przepis ten, a także następne przepisy k.c. (art. 234, 235 i 237), kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i § 2 k.c.) przemawiają za uznaniem, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel.

Tak stanowi również uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. I FPS 1/06.

Biorąc pod uwagę, iż użytkowanie wieczyste daje użytkownikowi prawo do dysponowania rzeczą jak właściciel oraz uwzględniając fakt, że definicja towaru zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT obejmuje grunty, należy uznać, że zbycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Z przytoczonego wyżej przepisu jednoznacznie wynika, że kluczowym elementem pozwalającym stwierdzić, czy dostawa nieruchomości niezabudowanych może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT jest określenie przeznaczenia gruntu.

Przy prawidłowym określeniu przeznaczenia terenów istotną rolę odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80 poz. 717 ze zm.), należy do zadań własnych gminy.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego następuje ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu (art. 4 ust. 1 ww. ustawy). W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (w myśl zapisów art. 4 ust. 2 cyt. ustawy) określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z art. 9 ust. 1 i ust. 4 powołanej ustawy wynika, iż w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Powołane wyżej przepisy wskazują, iż o przeznaczeniu danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu decydować może również jego przeznaczenie określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej, na którą składa się 7 działek oznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego miasta jako teren budownictwa wielorodzinnego dużej intensywności zabudowy.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy stwierdzić, że ponieważ przedmiotowa nieruchomość została objęta planem zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika przeznaczenie tego terenu pod budownictwo wielorodzinne o dużej intensywności zabudowy, nie są spełnione przesłanki pozwalające skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego dla dostawy ww. działek. Wobec powyższego sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, będzie podlegać opodatkowaniu stawką podstawową podatku w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.