Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Czy sprzedaż działki budowlanej zakupionej w celu budowy stacji paliw podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

sygnatura: ITPP2/443-285/07/PS

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

data: 2008-04-15

słowa kluczowe:działka pod budowę, sprzedaż gruntów, sprzedaż nieruchomości

Wniosek ORD-IN: [ 1214 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2007 r. (data wpływu 18 grudnia 2007 r.), uzupełnionym w dniach 12 marca 2008 r. oraz 1 kwietnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu nabytego w celu budowy stacji paliw - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2007 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu nabytego w celu budowy stacji paliw.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2006 zbył Pan jedną z czterech działek stanowiących jego współwłasność. Sprzedaż została opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Od tego czasu jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług i co miesiąc składa ,,zerową" deklarację, ponieważ nie dokonuje innych transakcji opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W uzupełnieniu wniosku informuje Pan, że przedmiotowe działki są niezabudowane oraz nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej czy rolnej, wcześniej wchodziły w skład Gospodarstwa. Grunty położone w S. zostały nabyte od Miasta w latach 1995-1999 w drodze przetargu. Natomiast grunty położone w Z. zostały nabyte w ramach umowy o zwolnienie z długu w roku 2002 i 2005. Nie ma Pan sprecyzowanych planów w zakresie oferowania działek na rynku nieruchomości oraz najchętniej dokonałby Pan dostawy na rzecz jednego nabywcy. Podziału na mniejsze działki dokonał Urząd S. przed ich sprzedażą oraz Agencja również przed ich sprzedażą. Nie dokonywał Pan czynności zmierzających do przygotowania gruntu do sprzedaży. Działki w S. oraz Z. nabył Pan w celu zainwestowania środków finansowych. Działka, której dotyczy wniosek został zbyta w roku 2006 na z przeznaczeniem pod budowę stacji paliw.

W kolejnym uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że posiada następujące działki.

W Z. działki rolne-pastwiska, klasy V. Księga wieczysta nr (...) oraz nr (...) Sądu w G. Nabycie nastąpiło na podstawie umowy przeniesienia użytkowania wieczystego w celu zwolnienia z długu. Zwolnienie z długu nie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, było rozliczeniem z osobą fizyczną w związku z udzieloną pożyczką. Łącznie w Z. grunt posiada pow. 15,15 ha pastwisk klasy V podzielonych na 19 działek. Grunt nie posiadał i nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego. Nie są to tereny budowlane ani przeznaczone pod zabudowę. Nabyte zostały na współwłasność wraz z synem w roku 2001.

W S. posiada Pan działki gruntu nabyte w roku 1996 oraz działkę nabytą w roku 1999. Ostatnia z wymienionych działek została zakupiona jako droga dojazdowa do pozostałych działek powstałych w wyniku podziału działki nr (...). Działki te zostały nabyte z myślą o budowie stacji paliw. W tym samym czasie właścicielem sąsiednich działek została "D" S. A. Polska i wybudowała tam stację paliw. W późniejszym okresie ww. podmiot został przejęty przez "S". Nie był Pan w stanie konkurować z tak dużym koncernem. Wskazuje Pan, że były to działki przeznaczone pod zabudowę kupione na współwłasność (po #189;) z synem. Działka położona w S. została zbyta na rzecz osób fizycznych, z przeznaczeniem pod stację paliw.

W S. posiada Pan działkę nabytą w celu wybudowania domu. Jednak z uwagi na niewystarczającą powierzchnię oraz brak możliwości jej powiększenia odstąpił Pan od zamiaru budowy. Przedmiotowa działka przeznaczona jest pod budownictwo mieszkaniowe.

Wszystkie z ww. nieruchomości zostały podzielone przed nabyciem.

W związku ze sprzedażą nieruchomości przeznaczonej pod budowę stacji paliw dokonał Pan, po dokonaniu transakcji, zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług w grudniu 2006 r. Sprzedaż udokumentowana została aktem notarialnym, bez wystawienia faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy był Pan zobowiązany do opodatkowana podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki...

Czy zobowiązany jest Pan składać ,,zerowe" deklaracje...

Uważa Pan, że sprzedaż nieruchomości nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Argumentuje Pan, że okazjonalna sprzedaż poza działalnością gospodarczą nie może być opodatkowana, taka ocena zgodna jest z wyrokiem NSA sygn. akt I FPS 3/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Dalej, w ust. 2 ustawodawca określił, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z powyższych przepisów wynika, że podatnikami są również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

Mając na uwadze powyższe dla rozstrzygnięcia kwestii, czy dokonana przez Pana sprzedaż działki przeznaczonej pod budowę stacji paliw podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług istotne znaczenie ma, czy czynnościom tym można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika podatku od towarów i usług. Żeby stać się podatnikiem podatku od towarów i usług wystarczy wykonać czynność, o których mowa wyżej w okolicznościach, które wskazują na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy. Sama częstotliwość wykonania tej czynności nie ma znaczenia, istotnym jest istnienie okoliczności, które wskazują na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy. Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru. Nie przestaje być działalnością gospodarczą określona czynność dlatego, że została wykonana tylko jeden raz. Z tak określonego pojęcia działalności gospodarczej wynika, że dla celów podatku od towarów i usług nie jest konieczne, aby działalność była stałą działalnością, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Decydujące znaczenie ma zarobkowy charakter dokonywanych czynności. Wskazał Pan, że przedmiotowa działka przeznaczona była pod zabudowę. Celem nabycia nieruchomości było zainwestowanie środków finansowych, na gruncie zamierzał Pan wybudować stację paliw, jednakże nie był Pan w stanie sprostać konkurencji i dlatego odstąpiono od tego zamiaru. Wskazał Pan, że grunt nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej, ale wyżej podane okoliczności wskazują jednoznacznie na zamiar wykorzystywania przedmiotowej nieruchomości w sposób ciągły w celach zarobkowych. Nie można bowiem twierdzić o osobistej własności nieruchomości, gdy w istocie jej przeznaczeniem jest późniejsza sprzedaż bądź inna forma gospodarczego wykorzystania. W powstałej sytuacji, w opinii tutejszego organu należy uznać, iż dokonana sprzedaż jest sprzedażą dokonaną przez podmiot, który planował posiadane prawo do nieruchomości związać z działalnością gospodarczą. W przedmiotowej sprawie nie można stwierdzić, że zamiar budowy stacji paliw miał na celu zaspokojenie potrzeb osobistych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, w związku z zapisem art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, że wystąpił Pan w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Poprzez fakt dokonania rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług oraz uiszczenie należnego podatku od sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, a obecnie składanie ,,zerowych" deklaracji potwierdził Pan, że działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że grunty położone w S. zostały nabyte w celu zainwestowania środków finansowych. Zamierzał Pan wybudować stację pali, jednak ze względu na zbyt silną konkurencję odstąpił od powyższego zamiaru. W ocenie tutejszego organu, powyższym potwierdził Pan, że będzie prowadził działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy. Działanie to wskazuje, iż intencją Pana, jako dokonującego dostawy działki przeznaczonej pod budowę stacji paliw było zachowanie się jak podatnik podatku od towarów i usług.

Z powyższych zapisów wynika, że od chwili wejścia w życie tych przepisów, tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów ww. podatkiem. W związku z tym, iż od podatku - w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy), transakcja sprzedaży przedmiotowej działek przeznaczonej pod budowę stacji paliw powinna być opodatkowane 22% stawką podatku.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który mówi, że podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne (...), zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług dokonał Pan w miesiącu grudniu 2006 r. po sprzedaży działki. Dokonanie powyższego zgłoszenia wypełniło dyspozycję art. 99 ust. 1 ustawy, który stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Reasumując, dostawa przedmiotowej działki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz nakłada obowiązek składania deklaracji VAT-7.

Końcowo stwierdzić należy, iż powołany wyrok NSA sygn. akt I FPS 3/07 jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w związku z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresów oczekiwania między nadaniem wezwania przez tut. organ w dniu 25 lutego 2008 r. a złożeniem odpowiedzi przez Wnioskodawcę w dniu 12 marca 2008 r. oraz nadaniem wezwania w dniu 18 marca 2008 r. a złożeniem odpowiedzi przez Wnioskodawcę w dniu 1 kwietnia 2008 r. nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Referencje

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY