Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%. Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.Jeśli więc przedmiotowe grunty są terenami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę, ich dostawa podlegała i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wg stawki podatku 22%.
sygnatura: ILPP1/443-86/08-2/TW
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
data: 2008-04-14
słowa kluczowe: | działalność gospodarcza, działki, grunty, opodatkowanie, podatek od towarów i usług, podatnik, rejestracja dla potrzeb podatku od towarów i usług, sprzedaż gruntów |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2008 r. (data wpływu 18 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
W roku 1983 Wnioskodawca nabył grunty rolne, które stanowią jego majątek osobisty.
Zainteresowany jest płatnikiem podatku rolnego i nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca twierdzi, iż jest rolnikiem ryczałtowym w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i w myśl przepisów tej ustawy prowadzi gospodarstwo rolne a powyższe grunty użytkuje rolniczo.
Nie dokonuje jednak nabyć produktów rolnych w celu ich odsprzedaży.
W roku 2003 uchwalono plan zagospodarowania przestrzennego dla gminy, w którym grunty, będące własnością Wnioskodawcy, zostały przekwalifikowane na przeznaczone pod zabudowę.
W kwietniu 2004 roku Wnioskodawca wydzielił jedną działkę budowlaną i dokonał jej zbycia. W roku 2005, zbył następną działkę.
Przed dokonaniem tej transakcji Zainteresowany wystąpił do Naczelnika właściwego miejscowo Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie interpretacji zgodnie z art. 14a § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej. Wniosek zawierał stanowisko, iż w myśl obowiązujących przepisów, pomimo tego iż grunty zostały zakwalifikowane jako towary, Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT z tytułu sprzedaży, ponieważ grunty nie zostały nabyte w celu odsprzedaży.
Postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego potwierdziło niniejsze stanowisko.
Zainteresowany dokonał wiec transakcji zbycia działki wydzielonej z gruntów gospodarstwa.
Jednakże niniejsze postanowienie zostało zmienione decyzją Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu, która stwierdzała, iż stanowisko przedstawione w złożonym wniosku nie było prawidłowe i z tytułu tej sprzedaży Zainteresowany jest podatnikiem VAT, ponieważ sprzedaż kolejnej działki spełnia kryteria art. 15 ust. 2 ustawy VAT. Decyzja obowiązywała od następnego miesiąca po jej wydaniu. Ponieważ grunty zostały zbyte przed wydaniem decyzji Strona nie dokonała rozliczenia podatku VAT od tej transakcji.
W roku 2007 Wnioskodawca zbył dwie kolejne działki, od których rozliczył podatek należny składając deklaracje VAT-7 i dokonał jego zapłaty. Podatnik poniósł dodatkowo pozostałe opłaty, w tym adiacencką i planistyczną. Obecnie ze względu na niską rentowność własnej produkcji rolnej Zainteresowany stwierdza, iż zmuszony jest sprzedać jeszcze jedną działkę.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Wnioskodawca twierdzi, iż nie jest podatnikiem VAT z tytułu dokonanych transakcji, gdyż w myśl art. 15 ust 2 ustawy, w zakresie przedstawionego pytania, nie są one wykonywane w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w tym przepisie.
Z kolei planowane zbycie gruntów nie będzie podlegało - zdaniem Strony - podatkowi VAT, albowiem sprzedaż gruntów z majątku prywatnego nie podlega temu podatkowi, gdyż nie jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej, a zbywane towary nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ,,ustawą", opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Z kolei w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Jako dostawę towaru zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Wobec powyższego stwierdzić należy, iż grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Wyjaśnić zatem należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Z kolei działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym a nabyte w roku 1983 grunty rolne użytkuje rolniczo. Sukcesywnie z posiadanego gruntu wydziela działki budowlane, które sprzedaje.
W świetle art. 2 pkt 19 ustawy, przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Przez produkty rolne - pkt 20 powołanego artykułu - rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.
Natomiast przez działalność rolniczą - w myśl art. 2 pkt 15 ustawy - rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (...) a także świadczenie usług rolniczych.
Przez usługi rolnicze - pkt 21 ww. artykułu - rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.
Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania należy uznać, iż Wnioskodawca jako rolnik ryczałtowy, prowadzi - w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarczą, w której szczególną rolę odgrywają transakcje dostaw gruntów.
Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, korzysta ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych.
W związku z powyższym, rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Jeśli więc osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z prowadzoną działalnością, jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług.
Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%. Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.
Jeśli więc przedmiotowe grunty są terenami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę, ich dostawa podlegała i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wg stawki podatku 22%.
Reasumując, należy stwierdzić, iż Strona z tytułu dokonanych i zamierzonych dostaw działek budowlanych jest podatnikiem podatku VAT.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.