Sprzedaż gruntu otrzymanego w drodze darowizny i wydzierżawianego spółdzielni produkcyjnej.

sygnatura: ILPP1/443-448/07-2/BP

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2008-02-29

Wniosek ORD-IN: [ 671 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani K. K., przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2007 r. (data wpływu: 29 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towaru i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

W dniu 20 lipca 1997 r. Wnioskodawca odziedziczył udział 1/4 w majątku ojca. W wyniku umownego działu spadku przeprowadzonego w dniu 14 lipca 2004 r. Wnioskodawcy przypadł grunt rolny, bratu Wnioskodawcy zaś - nieruchomość zabudowana domem jednorodzinnym. Od kilkudziesięciu lat wspomniany grunt dzierżawiła spółdzielnia produkcyjna. W ostatnim czasie Wnioskodawca uzyskiwał z tego tytułu dochód w wysokości około 90 zł rocznie. W roku 2005 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczenie gruntu zmieniono z rolnego na budowlano-rolne. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną, w której zobowiązał się do sprzedaży części budowlanej gruntu, oznaczonej jako działka nr 367 trzem osobom. Zainteresowany zamierzał przedmiotowy grunt przed sprzedażą podzielić na trzy odrębne działki. Sprzedaż działek budowlanych miała nastąpić w dniu 15 stycznia 2008 r. za cenę 100.000 zł. Pieniądze ze sprzedaży zostaną przeznaczone na spłatę kredytu mieszkaniowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) od sprzedaży działek budowlanych należy uiścić podatek VAT, a jeżeli tak, to w jakiej wysokości...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) od sprzedaży działek budowlanych nie należy uiszczać podatku VAT. Wnioskodawca podkreśla, że wyzbywa się majątku w celu spłaty kredytu mieszkaniowego, a nie w celu handlowym, oraz wskazuje artykuły zamieszczone w ,,Rzeczypospolitej" oraz ,,Prawie Dziś" z dnia 30 października 2007 r. oraz zasłyszany w ,,Wiadomościach" wyrok NSA dotyczący osób dzielących grunty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Według art. 2 pkt 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zakres opodatkowania VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności musi wykonywać podatnik.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności.

Działalność gospodarcza, stosownie do art. 15 ust. 2 ww. ustawy, obejmuje:

• wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy;

• czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym czynność powinna być wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Dostawa działek budowlanych nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, jako że zwolnienie dotyczy dostaw terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ww. ustawy wynika, że podatnik dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie korzysta również ze zwolnienia od podatku przewidzianego dla podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 złotych oraz podatników rozpoczynających wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu w trakcie roku podatkowego, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczyła, w proporcji do okresu sprzedaży, kwoty 50.000 zł.

Ustalenie przeznaczenia terenu oraz określenie sposobów zagospodarowania terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (art. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.).

Z przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać trzem osobom trzy działki wydzielone z części budowlanej gruntu nabytego w drodze dziedziczenia. Dotychczas wspomniany grunt dzierżawiła spółdzielnia produkcyjna, a Wnioskodawca uzyskiwał z tego tytułu dochód w wysokości około 90 zł rocznie.

Według art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz z dzierżawy stanowi pożytek cywilny rzeczy (,,fructus civiles"), tj. dochód, który rzecz przynosi na podstawie stosunku prawnego (art. 53 § 2 cyt. ustawy). Dzierżawa gruntu nierolniczego, rolniczego i leśnego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatne świadczenie (art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Wnioskodawca stał się podatnikiem począwszy od zawarcia pierwszej umowy dzierżawy, ale mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego ze względu na wysokość obrotów (art. 113 ww. ustawy) lub ze zwolnienia przedmiotowego (§ 8 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Reasumując, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę trzech działek wydzielonych z części budowlanej gruntu, dotychczas wydzierżawianego spółdzielni produkcyjnej, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Realizując przedmiotową sprzedaż Wnioskodawca nie zbywa bowiem majątku osobistego, ale majątek związany z prowadzoną działalnością. Dostawa gruntów nierolniczych, a takie grunty są przedmiotem dostawy w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług tj. 22%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.