sprzedaż gruntów przez rolnika, wykorzystywanych uprzednio do działalności rolniczej, podlega opodatkowaniu

sygnatura: IBPP1/443-41/08/AZb

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2008-02-22

Wniosek ORD-IN: [ 584 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2008r. (data wpływu 9 stycznia 2008r.), uzupełnionym pismami z dnia 25 stycznia 2008r. (data wpływu 25 stycznia 2008r.) oraz z dnia 30 stycznia 2008r. (data wpływu 31 stycznia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży gruntu rolnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży gruntu rolnego. W odpowiedzi na wezwanie z dnia 23 stycznia 2008r. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 25 stycznia 2008r. (data wpływu 25 stycznia 2008r.) oraz z dnia 30 stycznia 2008r. (data wpływu 31 stycznia 2008r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest rolnikiem, prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 6,14 ha. Zamierza odsprzedać 2 ha pola uprawnego z powodu nadmiaru pracy. Od gruntu przeznaczonego do sprzedaży Wnioskodawca opłaca podatek rolny. Grunt ten jest wykorzystywany jako pole uprawne. Wnioskodawca zamierza go sprzedać jednorazowo. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT.Z uwagi na fakt, że wniosek zawierał braki formalne (w zakresie opisu stanu faktycznego), pismem znak: xxx z dnia 23 stycznia 2008r. (doręczono dnia 25 stycznia 2008r.) wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, co uczyniono pismami z dnia 25 stycznia 2008r. (data wpływu 25 stycznia 2008r.) oraz z dnia 30 stycznia 2008r. (data wpływu 31 stycznia 2008r.)

Ze złożonych uzupełnień wynika m.in., że Wnioskodawca zakupił gospodarstwo rolne w dniu 23 listopada 1973r. w celu prowadzenia działalności rolniczej. Wnioskodawca oprócz działalności rolniczej nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej. Jest on rolnikiem ryczałtowym. Dokonuje sprzedaży produktów rolnych i pole przeznaczone do sprzedaży służyło takiemu celowi. Grunt przeznaczony do sprzedaży nie był dzierżawiony. Nieruchomość leży na obszarze miasta, które nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Grunt przeznaczony do sprzedaży jest polem rolnym uprawianym.

Wnioskodawca wskazał jednak, iż Wydział Planowania Przestrzennego w Urzędzie Miejskim zgodnie z obowiązującym Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta G. zakwalifikował ww. tereny jako:

1. Tereny mieszkaniowe niskiej intensywności zabudowy
2. Tereny zieleni niskiej i wysokiej (łąki, pastwiska, zieleń w dolinach rzek i cieków)
3. Drogi i ulice zbiorcze
4. Drogi i ulice lokalne
5. Strefy ochronne sieci uzbrojenia terenu.

Środki uzyskane z tej sprzedaży Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na rozwój gospodarstwa oraz na cele zdrowotne. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości gruntowych przeznaczonych do sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż 2 ha pola będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż 2 ha pola nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów na terytorium kraju zasadniczo rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary rozumie się - zgodnie z art. 2 pkt. 6 ustawy o VAT - rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ,,podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ,,częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden).

W świetle cytowanych powyżej przepisów działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego i jest rolnikiem ryczałtowym prowadzącym działalność rolniczą, a zatem jest podatnikiem zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folia, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodkowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ,,in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowle i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nabył gospodarstwo rolne w celu prowadzenia działalności rolniczej. Wnioskodawca zamierza sprzedać 2 ha gruntu rolnego, wykorzystywanego jako pole uprawne, od którego jest płacony podatek rolny. Wnioskodawca zamierza go sprzedać jednorazowo. Wnioskodawca zaznacza, iż jest rolnikiem ryczałtowym. Dokonuje sprzedaży produktów rolnych i pole uprawne przeznaczone do sprzedaży służyło takiemu celowi. Środki uzyskane z tej sprzedaży Wnioskodawca zamierza przeznaczyć m.in. na rozwój gospodarstwa.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej, zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, iż planowana transakcja sprzedaży gruntu ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Bowiem rolnik, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego. Jeśli więc rolnik wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Ze złożonego wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie wystąpiły okoliczności wskazujące na wykorzystanie gruntu, który ma być obecnie przedmiotem sprzedaży, dla celów zarobkowych w sposób ciągły, gdyż Wnioskodawca prowadził na ww. gruncie rolnym działalność rolniczą, a zatem działalność uznawaną przez ustawę o podatku od towarów i usług za działalność gospodarczą. Analiza taka jest zgodna z przepisem art. 4 ust. 3 Szóstej Dyrektywy oraz art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, jak również z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, z których wynika, że sporadyczność czynności, względnie jednorazowe ich wykonanie, tworzy z danej osoby podatnika również wówczas, gdy jednorazowo wykonana czynność jest czynnością wykonywaną w związku z działalnością producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, oraz rolników, a także działalnością osób wykonujących wolne zawody. Zatem fakt, że Wnioskodawca nie zamierza dokonywać sprzedaży innych gruntów, nie ma w tej sytuacji znaczenia. Zgodnie z powyższym sprzedaż gruntu przez rolnika oznacza wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca dokonując dostawy zachowa się jak podatnik podatku od towarów usług. W takiej sytuacji dostawa wskazanego we wniosku gruntu kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych.

Na podkreślenie zasługuje również fakt, iż Wnioskodawca przedmiotowy grunt nabył w celu prowadzenia działalności rolniczej, a więc na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a nie na cele osobiste tj. np. na wybudowanie domu jednorodzinnego dla zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.Kolejnym czynnikiem decydującym o opodatkowaniu transakcji w przedmiotowej sprawie jest również fakt, iż Wnioskodawca zamierza przeznaczyć środki uzyskane z tej sprzedaży nie tylko na zaspokojenie potrzeb osobistych, ale również na rozwój gospodarstwa a zatem sprzedaż przedmiotowego gruntu przyczyni się do realizacji działalności rolniczej w przyszłości.

W przedstawionej sytuacji nie można mówić także o majątku osobistym rolnika, niewykorzystywanym na cele działalności gospodarczej, gdyż przedmiotowy grunt był wykorzystywany do prowadzenia działalności rolniczej, stanowiącej działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W efekcie planowaną sprzedaż gruntu należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.Jednakże w art. 43 ustawy zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 pkt 9 przywołanego wyżej art. 43 ustawodawca zwolnił od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę. W przypadku jego braku zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 1 ww. ustawy w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych (art. 9 ust. 4).

Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wskazuje, iż zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości rolnej. Jednakże z uzupełnienia wniesionego przez podatnika pismem z dnia 30 stycznia 2008r. wynika, iż zgodnie z obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta przedmiotowe tereny zostały zakwalifikowane jako:

• tereny mieszkaniowe niskiej intensywności zabudowy,
• tereny zieleni niskiej i wysokiej (łąki, pastwiska, zieleń w dolinach rzek i cieków),
• drogi i ulice zbiorcze,
• drogi i ulice lokalne,
• strefy ochronne sieci uzbrojenia terenu.

Mając na uwadze wyżej przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, sprzedaż przedmiotowego gruntu, w części stanowiącej tereny zieleni niskiej i wysokiej (łąki, pastwiska, zieleń w dolinach rzek i cieków) korzystać będzie ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, natomiast w części stanowiącej tereny mieszkaniowe niskiej intensywności zabudowy, zgodnie z art. 41 ust 1 ustawy, podlega opodatkowaniu według stawki 22%. Celem określenia właściwej stawki podatkowej dla dostawy gruntu sklasyfikowanego zgodnie z przywołanym wyżej studium jako: drogi i ulice zbiorcze, drogi i ulice lokalne, strefy ochronne sieci uzbrojenia terenu, należy odwołać się do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) oraz ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.).

Jak stanowi wyżej cyt. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, przez które rozumieć należy budynki i budowle, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które wymienione są w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: ,,Budynki" i ,,Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp. W świetle ww. ustawy Prawo budowlane budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolnostojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy).

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji ,,Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". W świetle powołanych wyżej przepisów drogi i ulice zbiorcze oraz lokalne a także sieci uzbrojenia terenu należy uznać za budowle, o których mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym tereny sklasyfikowane jako: drogi i ulice zbiorcze, drogi i ulice lokalne oraz strefy ochronne sieci uzbrojenia terenu należy zaliczyć do kategorii gruntów przeznaczonych pod zabudowę, a zatem nie mogą one korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego przez ustawodawcę w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT dla dostawy terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Wobec powyższego sprzedaż przedmiotowego gruntu w tej części zgodnie z art. 41 ust 1 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu według stawki 22%.

Podkreślić ponadto należy, iż zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) cytowanej ustawy, zwolnienia od podatku, wskazanego w ust. 1 i ust. 9 tego artykułu, nie stosuje się do podmiotów dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Oznacza to, że w przypadku, gdy Wnioskodawca dokona sprzedaży terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, zobowiązany będzie do opodatkowania tych transakcji, także wtedy, gdy osiągnięty obrót z tego tytułu nie przekroczy równowartości 50.000 zł.

Reasumując, sprzedaż wydzielonych gruntów przez rolnika oznacza wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Strona dokonując dostawy zachowa się jak podatnik podatku od towarów usług. W takiej sytuacji dostawa wskazanego we wniosku gruntu kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. Tym samym, planowana przez Wnioskodawcę, jako rolnika, dostawa gruntu służącego uprzednio działalności rolniczej, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nawet jeśli ma ona charakter jednorazowy. Jednakże część ww. gruntu nieprzeznaczona pod zabudowę, obejmująca tereny zieleni niskiej i wysokiej, będzie korzystać ze zwolnienia z tego podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast Wnioskodawca zobowiązany będzie do naliczenia podatku VAT od części gruntu przeznaczonego pod zabudowę, obejmującego tereny mieszkaniowe niskiej intensywności zabudowy, drogi i ulice zbiorcze, drogi i ulice lokalne oraz strefy ochronne sieci uzbrojenia terenu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.