Zwolnienie z podatku VAT sprzedaży gruntów nabytych w drodze darowizny.

sygnatura: IBPP1/443-475/07/LSz

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2008-02-21

Wniosek ORD-IN: [ 523 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2007r. (data wpływu 14 listopada 2007r.), uzupełnionym pismami z dnia 3 lutego 2008r. oraz z dnia 14 lutego 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2007r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu. Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 3 lutego 2008r. oraz z dnia 14 lutego 2008r., będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 stycznia 2008r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości składającej się z dwóch działek o łącznej powierzchni 6,8518 ha, zapisanej w księdze wieczystej Sądu Rejonowego. Wnioskodawca nabył nieruchomość w 2001r., od swojej matki na podstawie umowy darowizny. Darowana nieruchomość była nieruchomością rolną, wykorzystywaną zgodnie z przeznaczeniem.

W 2006r., w wyniku uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego przez Radę Miasta i Gminy, nieruchomość zmieniła dotychczasowe przeznaczenie. Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego tej Gminy nieruchomość jest zapisana w planie, częściowo jako teren zabudowy usługowej - symbol planu 3U, częściowo jako teren usług i działalności produkcyjnej z zielenią towarzyszącą - symbol planu U/P, oraz jako teren przeznaczony na drogi publiczne ruchu przyśpieszonego - symbol KDp.

Wnioskodawca zamierza dokonać jednorazowej sprzedaży ww. nieruchomości. Poza ww. gruntem Strona nie posiada innej nieruchomości i nie dokonywał żadnej sprzedaży nieruchomości, jak również nie prowadził i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek zawierał braki formalne m.in. w zakresie opisu zdarzenia przyszłego, pismem z dnia 24 stycznia 2008r. wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, co uczyniono pismami z dnia 3 lutego 2008r. oraz z dnia 14 lutego 2008r.

Ze złożonego uzupełnienia wynika m.in., że Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, nie jest też rolnikiem ryczałtowym, nie dokonuje i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Przedmiotowa nieruchomość była użytkowana rolniczo tylko na własne potrzeby.

Ponadto grunt nie był i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy i z tego tytułu Wnioskodawca nie czerpał korzyści.

Natomiast powodem sprzedaży nieruchomości gruntowej jest zbyt duża odległość od miejsca zamieszkania, co utrudnia uprawę, oraz potrzeby finansowe. Środki uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na utrzymanie swoje i rodziny.

Przedmiotowa nieruchomość w momencie sprzedaży nie będzie zabudowana żadną budowlą trwale z gruntem związaną ani też żadną inną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek zapłacenia podatku VAT od sprzedaży ww. nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wyłącznie czynność opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechy podatnika tj. osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Okoliczności opisane w stanie faktycznym wskazują, że zamierzona sprzedaż będzie czynnością jednorazową, dokonaną w okolicznościach nie wskazujących na zamiar wykonywania czynności sprzedaży w sposób częstotliwy.

Dlatego w opisanym stanie faktycznym, brak jest podstaw do uznania, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. A zatem nie ma obowiązku zapłaty podatku VAT od sprzedaży ww. gruntów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ,,częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca otrzymał nieruchomość w 2001r., od swojej matki na podstawie umowy darowizny. Wnioskodawca nie dokonuje i nie dokonywał dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Grunty nie były też wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych, nie były również przedmiotem najmu czy dzierżawy. Ponadto Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT czynnym.

Zatem nieruchomość ta nie była wykorzystywana ani w działalności rolniczej ani pozarolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, lecz służyła zaspokajaniu potrzeb osobistych.

Zgodnie z obowiązującą ustawą o podatku od towarów i usług grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać jednak za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działki Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył grunt w celu odsprzedaży czy też w celu wykorzystania w ramach działalności gospodarczej, ponieważ pochodzi on z majątku matki i przekazany został Wnioskodawcy w drodze darowizny.

Wnioskodawca sprzedając grunty korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, tak więc czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, jednorazowo również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W związku z powyższym ponieważ przedmiotowy grunt nigdy nie był nabyty ani wykorzystywany przez Wnioskodawcę w celu prowadzenia działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług), a Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, należy uznać, że jednorazowa sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.