Dostawa działek przeznaczonych pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług
sygnatura: ITPP1/443-633/07/MS
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
data: 2008-02-11
słowa kluczowe: | budynek mieszkalny, częstotliwość, częstotliwość wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, działalność gospodarcza, działki, grunt niezabudowany, grunt zabudowany, grunty, nieruchomości, plan zagospodarowania przestrzennego, podatnik podatku od towarów i usług, sprzedaż gruntów, sprzedaż nieruchomości, stawki podatku, zamiar |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2007 r. (data wpływu 19 listopada 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 listopada 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
W 1991 roku nabył Pan jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, niezabudowaną działkę gruntu o nr 87/7 na potrzeby własne do majątku osobistego. Z uwagi na fakt, iż nie posiada Pan potrzeby użytkowania zakupionego gruntu, zamierza Pan przeprowadzić postępowanie podziałowe, w wyniku którego z ww. nieruchomości powstanie ok. 10 działek. Zgodnie z decyzją Burmistrza o warunkach zabudowy działki te będą mogły zostać wykorzystane pod budownictwo mieszkalno-pensjonatowe. Zamierza Pan dokonać zbycia kilku działek, które powstaną w wyniku podziału. Obecnie prowadzi Pan działalność gospodarczą, jednak ani nabycie ani użytkowanie nigdy nie było związane z żadną działalnością gospodarczą. Grunty, które zamierza Pan przeznaczyć do sprzedaży nabył Pan na potrzeby własne, do majątku osobistego.
W dniu 12 grudnia 2007 r. tutejszy organ wezwał Pana do uzupełnienia przedstawionego w złożonym wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie: w jakim celu nabył Pan przedmiotowe grunty, w jaki sposób grunty przeznaczone do sprzedaży były przez Pana wykorzystywane od dnia nabycia do chwili obecnej (czy prowadzono na nich działalność rolniczą), czy podjął Pan lub zamierza podjąć działania (nakłady) w celu przygotowania gruntu do sprzedaży (podanie charakteru tych działań)..., czy w przeszłości nabywał i odsprzedawał Pan grunty...
W odpowiedzi na powyższe, w piśmie z dnia 20 grudnia 2007 r., zawarł Pan następujące informacje:
W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.
Czy dostawa działek (majątek własny) powstałych w wyniku podziału będzie uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i będzie podlegać opodatkowaniu...
Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości powstałych w wyniku podziału, nabytych w 1991 r. do majątku osobistego, niezwiązanego z działalnością gospodarczą, nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Pana zdaniem stanowisko to potwierdza wyrok NSA w Warszawie z dnia 29 października 2007 r. sygn. I FPS 3/07.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy.
Z powołanych przepisów wynika, że od chwili wejścia ich w życie tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 powołanej ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Kryterium wykonywania działalności gospodarczej jest m.in. częstotliwość wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia ,,zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia ,,sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednorazowo). Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności. Z grona podatników nie wyłącza się osób fizycznych, jeśli dokonują one dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż planuje Pan jako właściciel sprzedawać 10 niezabudowanych działek, wydzielonych z gospodarstwa rolnego, które w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod budownictwo mieszkalno-pensjonatowe. Podjął Pan działania polegające na przekształceniu pierwotnego przeznaczenia gruntu rolnego na grunt z przeznaczeniem budowlanym. Na Pana wniosek nastąpił podział jednego areału na kilka odrębnych działek budowlanych. W tak przedstawionym stanie faktycznym już sama okoliczność podziału nieruchomości gruntowej niezabudowanej na mniejsze działki wskazuje, iż powzięto zamiar sprzedaży działek w sposób częstotliwy. W przeciwnym razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione.
Ponadto już w przeszłości dokonywał Pan zakupu i sprzedaży nieruchomości gruntowych.
Reasumując, z uwagi na fakt, iż dostawa przedmiotowych działek, będzie miała charakter powtarzalny, warunek częstotliwości zostanie wypełniony, w efekcie planowaną przez Pana dostawę działek przeznaczonych pod zabudowę należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
W związku z tym, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, od podatku od towarów i usług - w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę transakcje zawierane przez Pana dotyczące działek budowlanych winny być opodatkowane.
Dodatkowo należy wskazać, iż przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) powołanej ustawy wskazuje, iż podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i, stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowemu zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.
Końcowo stwierdzić należy, iż powołany przez Pana wyrok: NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Referencje