Sprzedaż przedmiotowej działki nie nosi znamion powtarzalności, tak więc warunek częstotliwości nie zostaje tu spełniony. W świetle powyższego dostawę ww. działki nie należy uznać za działalność gospodarczą, bowiem nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. Zatem w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, brak jest podstaw by uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym dostawa przedmiotowej działki nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług

sygnatura: IPPP1/443-10/08-04/AW

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2008-01-31

Wniosek ORD-IN: [ 410 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 04.01.2008r. (data wpływu 04.01.2008r.), uzupełnione pismem złożonym osobiście w dniu 15.01.2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.01.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 21 grudnia 2007r. aktem notarialnym A-X/2007, Wnioskodawca jako właściciel dokonał sprzedaży działki niezabudowanej położonej we wsi x. Wypis z rejestru gruntów obejmujący przedmiotową działkę określa ją jako grunty orne. Uchwałą Rady Gminy zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działka stanowi teren zabudowy mieszkalnej. Działka nie była wcześniej uprawiana, nie przynosiła żadnych korzyści w przeszłości. Wnioskodawca jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT. Sprzedaż działki przedmiotowej jest transakcją jednorazową i nie jest zamiarem wykonywanie tej czynności w sposób częstotliwy. Działka została sprzedana za kwotę 40.300,00 zł osobom fizycznym, zgodnie z wymienionym wyżej aktem notarialnym.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca podał, iż przedmiotową działkę zakupił w 2004r. z zamiarem zamieszkania. Z uwagi na okoliczności losowe Wnioskodawca zmuszony był do sprzedaży rzeczonej działki. Podał również, iż nie posiada więcej działek i w związku z powyższym nie będzie dokonywać podobnych transakcji w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż jednorazowa działki w podanym stanie faktycznym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...
2. Jeżeli interpretacja wskaże na konieczność naliczenia podatku VAT, czy podstawą opodatkowania będzie cała wartość sprzedaży, tj. 40.300 zł, czy też różnica między 40.300 zł a kwotą wolną od VAT ( 2007r - 39.700,00 zł)...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Transakcja sprzedaży działki jest czynnością jednorazową, nie podlega kwalifikacji jako działalność podlegająca podatkowi od towarów i usług. Okoliczności wskazują, iż nie ma zamiaru wykonywania ww. czynności sprzedaży w sposób częstotliwy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przy czym przez towary rozumie się zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 15 ust. 1 i 2 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy zakładają, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ,,podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ,,częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. Aby uznać dostawę gruntów za działalność gospodarczą, należy wskazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a sam zakup gruntu dokonywany był w celu odsprzedaży.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy. Ponadto działka zakupiona przez Wnioskodawcę nie została nabyta z zamiarem jej dalszej odsprzedaży, ale z zamiarem włączenia tego gruntu do majątku osobistego, celem zamieszkania.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej działki nie nosi znamion powtarzalności, tak więc warunek częstotliwości nie zostaje tu spełniony. W świetle powyższego dostawę ww. działki nie należy uznać za działalność gospodarczą, bowiem nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. Zatem w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, brak jest podstaw by uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym dostawa przedmiotowej działki nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi, iż w niniejszej interpretacji w zakresie pytania nr 1 wskazano, że sprzedaż przedmiotowej działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie zachodzi konieczność udzielania odpowiedzi na pytanie nr 2.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.