Zwolnienie z podatku VAT sprzedaży gruntów nabytych w drodze spadku.

sygnatura: IBPP1/443-249/07/LSz

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2007-12-31

Wniosek ORD-IN: [ 544 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2007r. uzupełnione pismem z dnia 28 grudnia 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek z majątku prywatnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2007r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 grudnia 2007r. (będącym odpowiedzią na wezwanie, z dnia 20 grudnia 2007r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z małżonką są współwłaścicielami po #189; części nieruchomości o pow. 1,0571 ha. Nieruchomość została nabyta na podstawie umowy darowizny od rodziców małżonki w 1962r. i cały czas tj. od 45 lat, była użytkowana przez Wnioskodawcę. W ramach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nieruchomość ta usytuowana jest w jednostce strukturalnej jako tereny zabudowy mieszanej. Z uwagi na podeszły wiek i możliwość uzyskania środków na zakup leków oraz remont budynku mieszkalnego i zabudowań gospodarczych Wnioskodawca zdecydował sprzedać część nieruchomości. Z przeprowadzonego podziału części nieruchomości powstało pięć parcel z możliwością zabudowy i dwie działki pod drogę gminną. Podział ten został zatwierdzony prawomocną decyzją Wójta Gminy w 2007r. Przy transakcji sprzedaży pierwszej działki Wnioskodawca został poinformowany w biurze notarialnym, iż przy następnej dostawie działek należy obciążyć nabywcę podatkiem VAT z racji zachodzącej częstotliwości sprzedaży.

Wnioskodawca we wniosku podkreśla, iż ani on ani żona nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej a tym bardziej nie zajmują się skupem i sprzedażą nieruchomości. Tym samym nie są podatnikami podatku VAT.

Z uwagi na fakt, że wniosek zawierał braki formalne m.in. w zakresie opisu stanu faktycznego, pismem z dnia 20 grudnia 2007r. wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, co uczyniono pismem z dnia 28 grudnia 2007r.

Ze złożonego uzupełnienia wynika m.in., że Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych. Przedmiotowa nieruchomość była użytkowana rolniczo do 2006r. jednak tylko na potrzeby własnej konsumpcji. Grunty objęte wnioskiem nie były też przedmiotem najmu czy dzierżawy.

Nieruchomość objęta wnioskiem w momencie sprzedaży nie jest i nie będzie nieruchomością zabudowaną. Są to działki przewidziane pod budowę budynków mieszkalnych ale przez nabywców tych działek. Wnioskodawca jednocześnie podkreślił, że wcześniej nie dokonywał sprzedaży gruntów.

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, iż w spadku po rodzicach otrzymał w 1988r. nieruchomość rolną o powierzchni 3,98 ha, z czego obszar uprawny to 1,83ha, reszta stanowi obszar liściasty i zabudowany, jednak nieruchomość ta nie jest przeznaczona do sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek można uznać za czynność dokonaną okazjonalnie i czy w związku z tym przy sprzedaży pozostałych działek będzie zachodziła konieczność odprowadzenia podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, niesłuszne jest obciążanie nabywcy ww. działek podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2- obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ,,podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ,,częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca wraz z małżonką w roku 1962 otrzymał od rodziców małżonki na podstawie umowy darowizny nieruchomość o łącznej powierzchni 1,0571 ha. Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku VAT. Nie był też rolnikiem ryczałtowym i nie sprzedawał produktów rolnych. Przedmiotowa nieruchomość nie była też przedmiotem najmu czy dzierżawy. Była jedynie użytkowana rolniczo na potrzeby własnej konsumpcji domowej.

Z uwagi na wiek Wnioskodawcy oraz konieczność zaspokojenia potrzeb osobistych (m.in. zakup lekarstw, remont budynku mieszkalnego) podjęto decyzję o sprzedaży części nieruchomości. Została ona podzielona na odrębne działki. Jedną z nich już sprzedano; planowana jest sprzedaż kolejnych działek powstałych z podziału nieruchomości.

Zgodnie z aktualnie obowiązującą ustawą o podatku od towarów i usług grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można jednak uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku rodziców i przekazany został Wnioskodawcy w drodze darowizny.

Wnioskodawca sprzedając grunty korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Reasumując stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż dokonywana jest z majątku osobistego Wnioskodawcy i jego małżonki w okolicznościach nienoszących znamion działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.