Czy Podatnik na obowiązek rozliczyć podatek od towarów i usług z tytułu udzielenia pożyczki pieniężnej spółce francuskiej?

sygnatura: ZP/443-59/07

autor: Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu

data: 2007-07-02

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów:

- art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8 , poz. 60 z późn. zm.),

po rozpatrzeniu wniosku Spółki w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w zakresie podatku od towarów i usług, postanawia uznać za nieprawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka rozważa możliwość udzielenia oprocentowanej pożyczki pieniężnej spółce mającej siedzibę we Francji. Podmiot francuski nie posiada siedziby oraz rzeczywistego ośrodka zarządzania w Polsce. Środki pieniężne, które będą przekazane znajdują się w Polsce. Wnioskująca wcześniej nie udzielała żadnych pożyczek komercyjnych, przedmiotowa pożyczka to jedyna pożyczka jaką Spółka zamierza udzielić. Ponadto, Spółka nie zamierza udzielać pożyczek innym podmiotom.

Wnioskująca, w zakresie przedmiotu prowadzonej działalności ma wpisane usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym. W dniu, w którym nastąpi udzielenie przedmiotowej pożyczki, Podatnik będzie najprawdopodobniej już udziałowcem spółki francuskiej, chociaż Spółka oświadcza, iż w dniu udzielenia pożyczki może nie posiadać udziałów w podmiocie francuskim.

W związku z powyższym Wnioskująca zwraca się z zapytaniem, czy Podatnik na obowiązek rozliczyć podatek od towarów i usług z tytułu udzielenia pożyczki pieniężnej spółce francuskiej?

Zdaniem Podatnika, udzielenie pożyczki spółce francuskiej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zarówno w sytuacji gdy Spółka będzie miała udziały w spółce francuskiej jak i w sytuacji gdy nie będzie posiadać takich udziałów. W przedmiotowym stanie faktycznym, w opinii Podatnika, Spółka nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu udzielenia pożyczki oraz z tytułu otrzymania odsetek stanowiących Jej wynagrodzenie z tego tytułu. Tym samym nie będzie ona zobowiązana do wystawienia faktury VAT i potraktowania wartości otrzymanych odsetek jako usługi finansowej.

Wnioskująca podnosi, iż kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia tej kwestii ma interpretacja art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Znaczenie właściwego zinterpretowania przedstawionego stanu faktycznego w świetle ww. regulacji prawa podatkowego przesądza o tym, czy w danej sytuacji Wnioskująca jest podatnikiem podatku VAT, który świadczy usługi finansowe za wynagrodzeniem. Podatnik podnosi, iż skoro zamiarem Spółki nie jest częstotliwe udzielanie pożyczek, a Wnioskująca zamierza udzielić tylko jednej pożyczki pieniężnej, to z tego tytułu nie będzie podatnikiem VAT w świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Podatnika, nie będzie On w opisanym stanie faktycznym zobowiązany do wystawienia faktury VAT z tytułu świadczonej usługi finansowej na podstawie art. 27 ust. 3 pkt 2 w związku z ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Zgodnie z regulacją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie zaś z przepisami art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.W myśl ust. 2 tegoż artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z pisma Podatnika, Wnioskująca zamierza udzielić oprocentowanej pieniężnej pożyczki spółce mającej siedzibę we Francji, nie posiadającej siedziby oraz rzeczywistego ośrodka zarządzania w Polsce. Podatnik w zakresie prowadzonej działalności posiada wpis w postaci usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym, jednakże Spółka nie udzielała wcześniej pożyczek. Jak oświadcza Wnioskująca, rozważana pożyczka będzie jedyną pożyczką której udzieli.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszelkie czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym tego podatku, w tym noszące znamiona usług w rozumieniu ustawy o VAT, o ile realizowane są przez podatnika występującego przy ich wykonywaniu w takim charakterze.

Zdaniem tut. organu podatkowego, skoro Wnioskująca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz w zakresie prowadzonej działalności posiada wpis w postaci usług udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym, stwierdzić należy, iż udzielenie przedmiotowej pożyczki będzie mieściło się w ramach prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej. W związku z tym, przeciwnie do twierdzeń Wnioskującej, Spółka udzielając pożyczki opisanej w przedstawionym stanie faktycznym, będzie występowała jako podatnik podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Zgodnie natomiast z art. 27 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy podatkowej, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

W myśl art. 27 ust. 4 pkt 4 cyt. ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki.

Zgodnie z powyższym, stwierdzić należy, iż świadczenie przez Wnioskującą pożyczki na rzecz podmiotu francuskiego nie posiadającego w Polsce siedziby oraz rzeczywistego ośrodka zarządzania na terytorium kraju, nie podlega regulacjom polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. Miejscem świadczenia przedmiotowej usługi będzie bowiem terytorium Francji.

W myśl natomiast § 27 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Stosownie do powyższego, Wnioskująca dokonując ww. pożyczki będzie zobowiązana do jej udokumentowania fakturą wystawioną zgodnie z treścią przywoływanego § 27 ust. 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, zdaniem tut. organu podatkowego, Wnioskująca udzielając pożyczki w opisanym stanie faktycznym, będzie występowała jako podatnik podatku od towarów i usług działający w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Miejscem opodatkowania ww. usługi będzie jednak terytorium Francji, w związku z tym przedmiotowa usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, Wnioskująca będzie zobowiązana do udokumentowania przedmiotowej transakcji fakturą VAT (zgodnie z treścią ww. § 27 ust. 4 cyt. rozporządzenia).

Jednocześnie, zdaniem tut. organu podatkowego, fakt pozostawania (bądź nie) udziałowcem podmiotu francuskiego nie wpływa na kwalifikację podatkowo-prawną przedmiotowego stanu faktycznego na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, stanowisko Podatnika należało uznać za nieprawidłowe i orzec, jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.