Podatnik zwraca się z zapytaniem czy na etapie prowadzenia inwestycji będzie mógł występować o zwrot podatku naliczonego, związanego z prowadzoną inwestycją i ponoszonymi nakładami i będzie uprawniony do otrzymywania zwrotu podatku.
sygnatura: PP-1/005-38/07
autor: Pierwszy Urząd Skarbowy w Poznaniu
data: 2007-05-15
| słowa kluczowe: |
Gmina realizuje na dzierżawionej na 30 lat nieruchomości inwestycję ,,KOMPLEKS basenowy". Po jego wybudowaniu Gmina prowadzić będzie działalność polegającą na sprzedaży usług rekreacyjnych, opodatkowanych stawką podatku VAT 7 %. Umowa dzierżawy gruntu, na którym będzie budowany ww. obiekt sportowy została zawarta w formie aktu notarialnego i dzierżawca wystawia Gminie faktury VAT w okresach miesięcznych. W związku z prowadzoną inwestycją Gmina ponosi nakłady finansowe.
Podatnik zwraca się z zapytaniem czy na etapie prowadzenia inwestycji będzie mógł występować o zwrot podatku naliczonego, związanego z prowadzoną inwestycją i ponoszonymi nakładami i będzie uprawniony do otrzymywania zwrotu podatku.
Gmina stoi na stanowisku, iż przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego nad należnym oraz do złożenia korekt deklaracji podatkowych za miesiące, w których były wystawiane faktury, związane z powstaniem środka trwałego. Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym podlega zwrotowi w ciągu 180 dni od złożenia deklaracji.
Organ podatkowy stwierdza, iż uznaje stanowisko podatnika za nieprawidłowe w zakresie określenia terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym przysługującej z tytułu prowadzonej inwestycji i w pozostałym zakresie za prawidłowe, jeżeli stan faktyczny zgodny jest ze stanem rzeczywistym.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 cyt. ustawy. Zgodnie z powołanym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest więc istnienie związku tegoż podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.
Czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 5 ust. 1 pkt. 1 ww. ustawy jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Stosownie do przepisów art. 87 ust. 1 powołanej na wstępie ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zgodnie z art. 87 ust. 2 w/w ustawy termin zwrotu określony został 60 dni od dnia złożenia rozliczenia z zastrzeżeniem art. 87 ust. 3 i 3a. W myśl natomiast art. 87 ust. 3 ustawy różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22 % obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art. 41 ust. 1 oraz obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej.
Jeżeli poniesione przez Gminę wydatki na ww. inwestycję będą służyły czynnościom opodatkowanym to podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego wydatków poniesionych przy realizacji inwestycji w myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT. Do wydatków ponoszonych na poczet inwestycji mają zastosowanie zasady dotyczące środków trwałych. Tak więc w świetle ww. przepisów podatnikowi przysługuje prawo do zwrotu bezpośredniego nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni.
Jednocześnie tut organ podatkowy zaznacza, iż jeśli w przewidzianych przepisami prawa terminach Gmina nie dokonała odliczenia podatku naliczonego może dokonać korekt deklaracji zgodnie z art. 86 ust. 13.
Interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego. Interpretacja jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonywania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.