Czy należy uznać działalność egzaminacyjną, prowadzoną przez wojewódzką samorządową osobę prawną za działalnośc nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podtaku od towarów i usług.
sygnatura: 1426/US210/SL/443-46/06
autor: Urząd Skarbowy w Siedlcach
data: 2007-01-26
| słowa kluczowe: |
Postanowienie
Na podstawie art. 14a § 1, § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 , poz. 60 ze zm.) w związku ze złożonym wnioskiem z dnia 26 października 2006 r., uzupełnionym pismem z dnia 14. listopada.2006 r. 2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - w zakresie opodatkowania podatkiem VAT działalności egzaminacyjnej Naczelnik Urzędu Skarbowego w Siedlcach uznaje stanowisko za prawidłowe.
U z a s a d n i e n i e
Podatnik, opisując stan faktyczny, napisał, że utworzony został przez Wojewodę Siedleckiego zarządzeniem Nr 9/98 z dnia 2 lutego 1998 r. Podstawą działania są przepisy art. 117 - 121 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) oraz rozporządzenia wykonawcze do tej ustawy, określające zasady szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów , warunki wynagradzania egzaminatorów przeprowadzających egzaminy kandydatów na kierowców i kierowców oraz wysokość opłat za egzaminy na prawo jazdy.
Kontynuując swoje uzasadnienie podnosi, że działalność prowadzona jest zgodnie ze przyjętym statutem, który między innymi zawiera organizowanie egzaminów państwowych.
Ponadto w złożonym wniosku podatnik podnosi, że jest wojewódzką samorządową osobą prawną i jako jednostka sektora finansów publicznych podlega przepisom ustawy o finansach publicznych, co oznacza, że w zakresie egzaminowania na prawo jazdy jest instytucją prawa publicznego, wykonującą zadania nałożone przez przepisy prawa publicznego i pobierającą za nie opłaty określone przez te przepisy.
Podatnik w złożonym wniosku cytuje art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że nie uznaje się za podatnika VAT organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
W świetle przedstawionego stanu faktycznego podatnik, uważa, że w zakresie działalności egzaminacyjnej nie jest podatnikiem podatku VAT.
Ponadto w uzupełnieniu złożonego wniosku podatnik poinformował, że zadania, które wykonuje są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU-80.
Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( tj. Dz.. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym
Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego i przepisów prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Siedlcach stwierdza co następuje:
Zgodnie z art. 116 ust. 1 oraz art. 117 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) zarząd województwa tworzy, po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego na obszarze województwa, a do zadań ośrodka należy organizowanie egzaminów państwowych sprawdzających kwalifikacje osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że usługi świadczone przez podatnika zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU-80 w wykazie usług zwolnionych od podatku, stanowiącym załącznik nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, które zgodnie z art. 43 ust. 1 są zwolnione od podatku.
Z kolei powołany przez podatnika art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zawiera regulacje prawną, która stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powyższego przepisu wynika, że czynności wykonywane przez organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy w ramach swoich zadań, są wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli jednak czynności te wykonywane są na podstawie umów cywilnoprawnych podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. W sytuacji, gdy podstawą działań organu władzy publicznej (urzędu obsługującego te organy) nie jest umowa cywilnoprawna ale przepisy prawa, to działania takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Mając na względzie powyższe, należy stwierdzić, że gdy do czynności wykonywanych przez WORD mają zastosowanie przepisy - Prawo o ruchu drogowym i obowiązek ich wykonania wynika bezpośrednio z przepisów ustawy, a nie z zawartych umów cywilnoprawnych to zastosowanie mają odpowiednio przepisy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT na podstawie którego WORD z tytułu wykonywania czynności w zakresie działalności egzaminacyjnej nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.
Informuje się, że powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia (w myśl przepisów art. 14 b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Zgodnie z art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.