Czy Wnioskodawca sprzedając okazjonalnie działkę 1 ha zobowiązany jest zapłacić podatek VAT?
sygnatura: ILPP1/443-144/09-4/AT
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
data: 2009-04-20
słowa kluczowe: | dostawa towarów, sprzedaż gruntów |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2009 r. (data wpływu 5 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2009 r. (data wpływu 6 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 kwietnia 2009 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest rolnikiem. Nie jest rolnikiem ryczałtowym ani nie jest płatnikiem podatku VAT. Posiada gospodarstwo rolne o powierzchni ponad 3 ha. Zainteresowany w roku 1999 zakupił ok. 10 ha ziemi na poszerzenie swojego gospodarstwa rolnego. W momencie zakupu grunt ten miał przeznaczenie rolnicze, a w latach późniejszych został przekwalifikowany na grunt aktywizacji gospodarczej. Strona grunt ten w części uprawia na potrzeby własne, a w części wydzierżawia. Kupując ten grunt Wnioskodawca nie miał zamiaru go odsprzedawać. Zamysłem było prowadzenie gospodarstwa rolnego, a nie dalsza odsprzedaż. W chwili obecnej zamierza sprzedać ok. 1 ha pod zabudowę przemysłową.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca informuje, iż nie wykorzystywał przedmiotowej działki w działalności gospodarczej. Uprawiał ją na potrzeby własne. Nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z przedmiotowej nieruchomości. Nigdy gruntu nie wydzierżawiał ani nie zamierza wydzierżawiać. Nie dokonywał w przeszłości transakcji sprzedaży działek. Nie potrafi określić czy będzie sprzedawał następne działki, może za rok następny 1 ha.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy sprzedając okazjonalnie działkę o powierzchni 1 ha Wnioskodawca zobowiązany jest zapłacić podatek VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien zapłacić podatku VAT, ponieważ nie zajmuje się w sposób ciągły sprzedażą działek - nie prowadzi działalności handlowej sprzedaży działek.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.
Na podstawie powyższych zapisów, stwierdzić należy, że grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Podatnikami - w świetle art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza wg ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z treści przytoczonych definicji wynika, że aby stać się podatnikiem podatku od towarów i usług wystarczy wykonać nawet jednorazową czynność, o której mowa w art. 5 ust. 1 cyt. ustawy, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy i zarobkowy. W takim przypadku dostawa towarów, która odbywa się w sposób zamierzony i powtarzalny o stałym, zorganizowanym charakterze może zostać uznana za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15.
Okoliczności faktyczne sprawy przedstawione we wniosku wskazują, iż Wnioskodawca w roku 1999 zakupił ok. 10 ha gruntów o przeznaczeniu rolniczym celem poszerzenia swojego gospodarstwa rolnego. W kolejnych latach ww. nieruchomość została przekwalifikowana na grunt aktywizacji gospodarczej. Zainteresowany jest rolnikiem. Nie jest rolnikiem ryczałtowym ani nie jest płatnikiem podatku VAT. Strona grunt ten w części uprawia na potrzeby własne, a w części wydzierżawia. Kupując nieruchomość gruntową Wnioskodawca nie miał zamiaru go odsprzedawać. W chwili obecnej zamierza sprzedać ok. 1 ha pod zabudowę przemysłową. Przedmiotowa działka nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, lecz uprawiana na potrzeby własne. Stąd też Zainteresowany nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z ww. działki. Nigdy gruntu nie wydzierżawiał ani nie zamierza wydzierżawiać. Strona informuje, iż nie dokonywała w przeszłości transakcji sprzedaży działek.
W omawianej sytuacji nie można jednak uznać Wnioskodawcy za podatnika, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Nic bowiem nie wskazuje na to, aby dokonując dostawy jednej działki, w celu realizacji własnych potrzeb, działał on w charakterze handlowca. Nie można więc stwierdzić, iż grunt nabyty 10 lat temu został zakupiony w celu jego dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Wobec powyższego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zamierzona sprzedaż działki o powierzchni 1 ha z przeznaczeniem pod zabudowę przemysłową, nigdy nie wykorzystywanej przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, lecz uprawianej na potrzeby własne, nie będącej nigdy przedmiotem dzierżawy, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, pod warunkiem, że Zainteresowany nie będzie dokonywał w przyszłości dostaw kolejnych działek. W takim przypadku Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług od dostawy przedmiotowej działki.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.