Czy dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

sygnatura: ILPP1/443-192/09-4/MT

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2009-04-27

Wniosek ORD-IN: [ 384 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2009 r. (data wpływu 12 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu. Wniosek uzupełniono w dniu 20 kwietnia 2009 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 14 lipca 2003 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej nabyła do majątku wspólnego udział w nieruchomości gruntowej, rolnej na podstawie umowy nowacji i przeniesienia własności nieruchomości, w wyniku której dłużnik w celu umorzenia zobowiązania pieniężnego wynikającego z wcześniej zawartej umowy pożyczki z Zainteresowaną przeniósł udział w przedmiotowej nieruchomości, a Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem wyraziła na to zgodę (umowa nowacji).

Następnie, w dniu 12 kwietnia 2005 r., dokonano częściowego zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości w ten sposób, że Zainteresowana wraz z małżonkiem w wyniku tej czynności otrzymała na wyłączną własność nieruchomość składającą się z 6 wydzielonych geodezyjnie działek oraz udziały w dwóch kolejnych nieruchomościach powstałych wskutek podziału, z których każda składa się z dwóch wydzielonych geodezyjnie działek.

W roku 2008 między innymi dla przedmiotowych nieruchomości organ administracji samorządowej uchwalił studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, w którym przedmiotowe nieruchomości zostały przeznaczone odpowiednio pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne i drogi. Dla przedmiotowych nieruchomości do chwili obecnej nie został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

W uzupełnieniu wskazano, że nieruchomość przez cały okres jej władania, tj. od lipca 2003 r. nie była w żaden sposób wykorzystywana, szczególnie w działalności gospodarczej, w tym rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT. Wnioskodawczyni nie posiadała i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Przedmiotowy grunt nie był udostępniany odpłatnie, bądź nieodpłatnie innym osobom. Zainteresowana nie posiada innych gruntów, które w przyszłości mogłaby sprzedać. Powodem przedmiotowej dostawy jest pogarszająca się sytuacja finansowa i konieczność pokrywania bieżących wydatków. Sprzedawana nieruchomość będzie w momencie transakcji niezabudowana. Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych nakładów na ulepszenie budynków, budowli lub ich części.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w chwili obecnej przedmiotowych nieruchomości w całości, bądź poszczególnych działek, rodzić będzie obowiązek w podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, fakt sprzedaży wydzielonych nieruchomości w sposób opisany w niniejszym wniosku, nie czyni jej podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami, w myśl przepisu art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcie podatnika w ww. ustawie o podatku od towarów i usług, zostało zdefiniowane w art. 15 ust. 1, zgodnie z którym podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym pojęcie działalności gospodarczej obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność zastała wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy do czynienia mamy z podatnikiem VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarcza, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej wyłącza z grona podatników podatku VAT osoby fizyczne, w przypadku gdy dokonują one dostawy towarów. Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te wykonywane są z zamiarem ich ponawiania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu wyżej wskazanym.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Sprzedaż nawet kilkakrotna przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są powiązane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu.

Podatnikiem w obrocie nieruchomościami byłby podmiot, który jest handlowcem i obraca częstotliwie budynkami, lokalami lub gruntami. Czynności podlegające opodatkowaniu wykonane przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika pozostają poza zakresem opodatkowania. Przedmiotowa nieruchomość nie została nabyta z zamiarem jej odsprzedaży, lecz w celu zaspokojenia roszczeń wynikających z wcześniej zawartej umowy pożyczki. Nic nie wskazuje na to, że planując dokonanie sprzedaży działek, Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabyła działkę w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi ona z majątku osobistego, otrzymanego w ramach datio in solutum.

W związku z powyższym, sprzedaż działek przez Wnioskodawczynię nie będzie stanowiła działalności gospodarczej z uwagi na fakt, iż transakcja nie ma charakteru zarobkowego, lecz związana jest z przysługującym Podatnikowi prawem do rozporządzania własnym majątkiem.

Ponadto Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, z którą przedmiotowa nieruchomość byłaby związana. Oznacza to zatem działanie Wnioskodawczyni w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni wskazuje orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym m. in. wyroki:

1. WSA w Szczecinie z dnia 24 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Sz 826/07, zgodnie z którym ,,osoba fizyczna, która sprzeda kilka działek, nie staje się z tego powodu podatnikiem VAT, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej" (Wspólnota 2008/21/44),
2. NSA w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, zgodnie z którym ,,przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnika lub jako osoba wykonująca wolny zawód. To w świetle art. 4 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy, z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez wzglądu na to, czy czynność tę wykonuje jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie",
3. WSA we Wrocławiu z dnia 17 kwietnia 2007 r., syng. akt I SA/Wr 123/07, zgodnie z którym ,,nie zawsze zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy będzie skutkował uzyskaniem statusu podatnika VAT. Celem ustawodawcy było obciążenie tym podatkiem podmiotów profesjonalnych" (Rejent 2007/5/182),
4. WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 4176/06 (Lex 322257), zgodnie z którym kryterium działalności gospodarczej wyklucza z grona podatników VAT osoby fizyczne i instytucje nieprowadzące działalności gospodarczej, nawet jeśli wykonują czynności dostawy towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia ,,podatnik" i ,,działalność gospodarcza" na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy. Podatnikami są osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazana powyżej definicja działalności gospodarczej jest znacznie szersza od definicji zawartej w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.). Odbiega też od definicji działalności gospodarczej zawartej w Ordynacji podatkowej.

Status podatnika VAT nie jest związany z wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu ww. przepisów. W szczególności nie ma znaczenia fakt rejestracji działalności gospodarczej, czy też rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. Wskazać również należy, iż dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użytecznie (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Wskazać również należy, iż pojęcie ,,rozporządzania towarami jak właściciel" w ujęciu przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT należy rozumieć szeroko, jako obejmujące nie tylko uprawnienie do wyzbycia się własności pozyskanych towarów (przeniesienie własności, zrzeczenie się własności) czy ich obciążenia (ustanowienia na rzeczy prawa rzeczowego, oddanie rzeczy w dzierżawę lub najem), lecz także korzystania z nabytych towarów (posiadania, używania, pobierania pożytków etc.).

W związku z tym spośród czynności ,,przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" można na pewno wymienić sprzedaż i zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu.

Wskazane przez Wnioskodawczynię datio in solutum (z łac. świadczenie w miejsce wypełnienia) to instytucja prawa zobowiązań wywodząca się z prawa rzymskiego, stanowiąca czynność prawną prowadzącą do wygaśnięcia istniejącego zobowiązania poprzez spełnienie innego świadczenia aniżeli wynikające z dotychczasowego stosunku obligacyjnego. W prawie polskim reguluje ją art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Z kolei nowacja (łac. novatio, tj. odnowienie) to czynność prawna prowadząca do umorzenia istniejącego zobowiązania poprzez zastąpienie go nowym stosunkiem obligacyjnym. Na skutek nowacji dłużnik zobowiązuje się względem wierzyciela za jego zgodą spełnić inne świadczenie niż to, do którego był dotychczas zobowiązany, ewentualnie świadczyć wprawdzie to samo świadczenie, lecz na innej podstawie prawnej. W obu tych przypadkach istniejący dług wygasa.

Tak więc przeniesienie prawa własności przedmiotowych działek na rzecz Wnioskodawczyni w zamian za zwolnienie z długu, stanowiło dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 obowiązującej obecnie ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w wyniku tej transakcji, zostało na nabywcę przeniesione prawo umożliwiające nabywcy dysponowanie towarem jak właściciel.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 14 lipca 2003 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej nabyła do majątku wspólnego udział w nieruchomości gruntowej, rolnej na podstawie umowy nowacji i przeniesienia własności nieruchomości, w wyniku której dłużnik w celu umorzenia zobowiązania pieniężnego wynikającego z wcześniej zawartej umowy pożyczki z Zainteresowaną, przeniósł udział w przedmiotowej nieruchomości, a Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem wyraziła na to zgodę (umowa nowacji). Następnie, w dniu 12 kwietnia 2005 r., dokonano częściowego zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości w ten sposób, że Zainteresowana wraz z małżonkiem w wyniku tej czynności otrzymała na wyłączną własność nieruchomość składającą się z 6 wydzielonych geodezyjne działek oraz udziały w dwóch kolejnych nieruchomościach powstałych wskutek podziału, z których każda składa się z dwóch wydzielonych geodezyjnie działek.

W roku 2008 między innymi dla przedmiotowych nieruchomości organ administracji samorządowej uchwalił studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, w którym przedmiotowe nieruchomości zostały przeznaczone odpowiednio pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne i drogi. Dla przedmiotowych nieruchomości do chwili obecnej nie został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

W uzupełnieniu wskazano, że nieruchomość przez cały okres jej władania, tj. od lipca 2003 r. nie była w żaden sposób wykorzystywana, szczególnie w działalności gospodarczej, w tym rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT. Wnioskodawczyni nie posiadała i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Przedmiotowy grunt nie był udostępniany odpłatnie, bądź nieodpłatnie innym osobom. Zainteresowana nie posiada innych gruntów, które w przyszłości mogłaby sprzedać. Powodem przedmiotowej dostawy jest pogarszająca się sytuacja finansowa i konieczność pokrywania bieżących wydatków. Sprzedawana nieruchomość będzie w momencie transakcji niezabudowana. Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych nakładów na ulepszenie budynków, budowli lub ich części.

Uwzględniając treść powołanych przepisów oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni - w związku z dostawą działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe i drogi - wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT. Zainteresowana nabyła nieruchomość na podstawie umowy nowacji, a wskutek podziału, przedmiotem dostawy może być nieruchomość składająca się z 6 wydzielonych geodezyjnie działek oraz udziały w dwóch kolejnych nieruchomościach powstałych wskutek podziału, z których każda składa się z dwóch wydzielonych geodezyjnie działek. Tak przewidziana sprzedaż nie ma charakteru incydentalnego czy też sporadycznego, lecz częstotliwy. W ten sposób Zainteresowana wypełni definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, i wystąpi - w związku z dostawą przedmiotowych działek - w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto wskazać należy, iż nabycie przedmiotowych nieruchomości nie nastąpiło wskutek darowizny, czy też spadku lecz umowy nowacji (w zamian za należną wierzytelność). Nieruchomości te nie zostały nabyte w celu ich uprawy w ramach działalności rolniczej, ani też nie miały służyć prywatnym celom Wnioskodawczyni (np. poprzez dostarczanie produktów rolnych na potrzeby własne lub też poprzez budowę na przedmiotowym gruncie domu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych). Powyższe wskazuje, iż nabycie nastąpiło w celu późniejszej odsprzedaży. W konsekwencji nieruchomość nie może być uznana za odrębny majątek osobisty Zainteresowanej, lecz stanowi majątek nabyty w celu wykorzystania w działalności gospodarczej - działalności handlowej.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą korzystać z podmiotowego zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Na podstawie zapisu art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy, podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów w niektórych przypadkach może jednakże skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W omawianej sprawie, Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży gruntu objętego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne i drogi. Tak więc, jego sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT.

Reasumując, sprzedaż działek w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 22% stawki podatku VAT. Zainteresowana wskutek sprzedaży podzielonego gruntu w opisanych okolicznościach stanie się podatnikiem podatku VAT już z chwilą pierwszej transakcji i będzie na niej ciążył obowiązek zapłaty podatku z tytułu przeprowadzonej transakcji. Tym samym Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do zarejestrowania się jako podatnik VAT. Opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej, 22% stawki VAT będzie również podlegała dostawa kolejnych działek.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.