Opodatkowanie dostawy nieruchomości gruntowych.

sygnatura: ITPP1/443-574/09/BS

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

data: 2009-09-10

Wniosek ORD-IN: [ 2060 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) oraz jego uzupełnieniu z dnia 10 sierpnia 2009 r. (data wpływu 12 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2009 r. został złożony wniosek uzupełniony pismem z dnia 10 sierpnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W 1990 roku, Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od rodziców gospodarstwo rolne, w skład którego wchodziły dwie działki o łącznej powierzchni 2,6922 ha, w tym jedną w części zabudowana budynkami. Grunty te stanowiły majątek osobisty służący potrzebom prywatnym Wnioskodawcy i nie były związane z prowadzoną od 1989 roku działalnością gospodarczą, nie były również przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy. Od 1994 roku z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, której przedmiotem jest produkcja i handel hurtowy i detaliczny biżuterią. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

W 1993 roku Wnioskodawca wydzielił geodezyjnie oraz sprzedał część jednej działki wraz z posadowionymi na niej budynkami (siedlisko).

Zgodnie ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego dokonanego w 1998 roku na posiadanym przez Wnioskodawcę gruncie przewiduje się zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i wielorodzinną oraz komercyjną. W 2004 roku decyzją Prezydenta Miasta posiadane nieruchomości gruntowe zostały podzielone w związku z przejęciem z mocy prawa (wywłaszczenie), części gruntów przez Gminę Miasta pod budowę nowych dróg. W związku z nowym podziałem geodezyjnym (po wyodrębnieniu działek pod budowę drogi) z posiadanych przez Wnioskodawcę dwóch działek powstały cztery. W 2005 roku na podstawie porozumienia z Gminą Miasta Wnioskodawca dokonał sprzedaży części dwóch z czterech działek gruntowych, które zostały przez Gminę Miasta przeznaczone na cele komunalne tj. poszerzenie istniejących dróg. Obecnie, w 2009 roku, w związku z planowanymi robotami budowlanymi dotyczącymi modernizacji wodociągów, które częściowo znajdują się w obszarze jednej z działek Wnioskodawcy, Gmina Miasta zamierza dokonać zamiany jednej z części czterech działek na inną działkę położoną w jej sąsiedztwie. Z powyższym faktem wiązać się będzie potrzeba nowego podziału geodezyjnego części gruntu należącego do Wnioskodawcy. Zamiana polegać będzie na tym, iż z jednej z istniejących obecnie działek gruntowych zostanie wydzielona część gruntu, który stanie się własnością Gminy Miasta, natomiast pozostała część działki Wnioskodawcy zostanie połączona z sąsiednią działką należącą do Gminy Miasta, która zostanie nabyta poprzez tą zamianę. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż od dnia otrzymania nieruchomości w darowiźnie do chwili obecnej wszystkie posiadane grunty figurują w ewidencji gruntów jako grunty rolne. Koncepcja podziału i zagospodarowania zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przewiduje utworzenie kilkudziesięciu działek budowlanych z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne, wielorodzinne i działalność komercyjną. Wnioskodawca podkreśla, iż dotychczasowe podziały działek jak i sposób zagospodarowania wynikają z inicjatywy Urzędu Miasta.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 sierpnia 2009 r. wskazano, iż posiadane grunty nie były wykorzystywane w działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a także nie były wykorzystywane do świadczenia usług rolniczych. W okresie od 1990 r. do 1993 r. (sprzedaż budynków) były wykorzystywane do uprawy warzyw i owoców na potrzeby własne i rodziny. Po roku 1993, jak i obecnie przedmiotowe grunty nie były nie i nie są użytkowane w żaden sposób i w dalszym ciągu stanowią prywatny (osobisty) majątek Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie zamierza dokonywać żadnych czynności zmierzających do przygotowania gruntu do sprzedaży (np. uzbrojenie terenu, itp.), ale dopuszcza możliwość podziału geodezyjnego na działki budowlane zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego. Grunty nie będą oferowane do sprzedaży na rynku nieruchomości ,, sposób aktywny", a ich sprzedaży Wnioskodawca będzie dokonywał tylko osobom (prywatnym bądź fizycznym), które wystąpią z ofertą kupna posiadanych nieruchomości, tak jak np. Gmina Miasta lub w przypadku zaistnienia potrzeby, Wnioskodawca podejmie działania informacyjne w celu sprzedaży posiadanych gruntów, tj. poprzez prasę, internet, agencje nieruchomości, wystawienie tablic informacyjnych o możliwości sprzedaży na terenie posiadanych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaż nieruchomości gruntowych tj. czterech posiadanych działek, w szczególności sprzedaż w drodze zamiany części nieruchomości na rzecz Gminy Miasta...

1. Czy po dokonaniu podziału nieruchomości zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, sprzedaż działek budowlanych będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług wraz z nową działką uzyskaną po przekształceniu jednej w drodze zamiany z Gminą Miasta...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż obecnie znajdujących się w posiadaniu Wnioskodawcy, w tym w drodze zamiany z Gminą Miasta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Również w przypadku dokonania przewidzianego w planie zagospodarowania przestrzennego podziału i przekształcenia posiadanych nieruchomości na działki budowlane ich sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż darowizna otrzymana kilkanaście lat temu nie może być traktowana jako działalność gospodarcza. Grunty nie były i nie są wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, a ich nabycie nie nastąpiło w celu dalszej odsprzedaży. Na potwierdzenie własnego stanowiska Wnioskodawca wskazuje wyrok z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Pojęcia ,,podatnik" i ,,działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z tak określonego pojęcia działalności gospodarczej wynika, że dla celów podatku od towarów i usług nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Decydujące znaczenie ma częstotliwość dokonywania czynności.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w 1990 r. otrzymał Pan w formie darowizny gospodarstwo rolne, w skład którego wchodziły dwie działki o łącznej powierzchni 2,6922 ha. Z planu zagospodarowania przestrzennego wynika, iż grunt przeznaczony jest pod zabudowę i przewiduje utworzenie kilkudziesięciu działek budowlanych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i wielorodzinną oraz komercyjną. Obecnie, w związku z modernizacją wodociągów, Gmina Miasta zamierza dokonać z Wnioskodawcą zamiany jednej z części posiadanych działek w zamian za działkę sąsiadującą. Dopuszcza również możliwość dokonania podziału czterech posiadanych działek, w wyniku czego powstałoby kilkadziesiąt działek budowlanych. Działki te oferowane będą do sprzedaży poprzez ogłoszenia prasowe, internet, agencje nieruchomości, wystawienie tablic informacyjnych na terenie posiadanych nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż zamierzona przez Wnioskodawcę dostawa posiadanych działek, dokonana zarówno przed, jak i po podziale, który zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przewiduje kilkadziesiąt działek budowlanych realizowana będzie z zamiarem ich powtarzania. Podjęte działania zmierzają do nadania tym czynnościom zorganizowanego charakteru. Planowane wielokrotne dostawy uznać należy za wykonywane w sposób częstotliwy. Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności. Przez częstotliwość należy rozumieć częste występowanie, powtarzanie się jakiejś czynności wielokrotnie (więcej niż jednorazowo).

Reasumując, z uwagi na fakt, iż dostawa przedmiotowych działek, będzie miała charakter powtarzalny, warunek częstotliwości zostanie wypełniony, w efekcie planowaną przez Pana dostawę działek, przeznaczonych pod zabudowę, należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego dostawa ta będzie czynnością podlegającą regulacjom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług i jako taka, będzie podlegała opodatkowaniu stawką podstawową, gdyż na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 9 wymienionej ustawy, w odniesieniu do gruntów, zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powołany przez Wnioskodawcę wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FSK 3/07, bowiem stanowi on rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Zatem trudno jest określić w jakim stopniu sprawa będąca przedmiotem autonomicznego rozstrzygnięcia sądu, które Wnioskodawca powołał, może odzwierciedlać sytuację przedstawioną we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.