opodatkowanie sprzedaży działek rolnych przeznaczonych pod zabudowę nabytych w drodze darowizny, wykorzystywanych do działalności rolniczej.

sygnatura: IPPP1-443-852/09-4/PR

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2009-11-17

Wniosek ORD-IN: [ 483 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 02.09.2009 r. (data wpływu 04.09.2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14.10.2009r. (data wpływu 19.10.2009r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 05.10.2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek rolnych przeznaczonych pod zabudowę nabytych w drodze darowizny, wykorzystywanych do działalności rolniczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.09.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek rolnych przeznaczonych pod zabudowę nabytych w drodze darowizny, wykorzystywanych do działalności rolniczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następując zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielem działek nr 8/9 obręb 1-09-69, 8/15 obręb 1-09-069, 8/16 obręb 1-09-69, 8/17 obręb 1-09-69. 8/18 obręb 1-09-69 dla których jest prowadzona księga wieczysta przez Sąd Rejonowy. Zgodnie z Decyzją Prezydenta w sprawie wymiaru podatku rolnego na rok 2009 r. grunty te są zaklasyfikowane jako grunty rolne. Na tych gruntach od lat 50 ubiegłego stulecia jest prowadzona uprawa sadownicza. Są to cały czas grunty rolne niezabudowane i nie są przeznaczone pod zabudowę. Wnioskodawczyni ma zamiar sprzedać powyższe tereny w najbliższym czasie.

Ponadto w nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, iż nie jest podatnikiem podatku VAT, a przedmiotowe nieruchomości nie są i nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Od momentu nabycia przedmiotowe nieruchomości były wykorzystywane przez Zainteresowaną do działalności rolniczej, jednakże nie posiadała ani nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Nadto zaznacza, iż nieruchomości nie były udostępniane odpłatnie bądź nieodpłatnie innym osobom, a sama nie dokonywała wcześniej żadnej sprzedaży działek, ani w ramach prowadzonej działalności (rolniczej), ani poza prowadzoną działalnością. Z treści uzupełnienia wynika, iż nieruchomości zostały odziedziczone przez Wnioskodawczynię po mężu. Zgodnie z zapisami aktualnego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego przedmiotowe działki znajdują się w ,,obszarze planowanego rozwoju, w strefie przedmieść; teren o przewadze zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, do wysokości 12; teren o minimalnym udziale 60% powierzchni biologicznie czynnej." Obecnie nieruchomość jest terenem rolnym w granicach m.st. Warszawy bez dostępu do drogi publicznej oraz bez dostępu do mediów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w wypadku jednorazowej sprzedaży wszystkich w/w działek wnioskodawczyni zgodnie z art. 15 pkt 1 i pkt 2 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) będzie zwolniona z podatku od towarów i usług skoro jest to teren niezabudowany oraz nieprzeznaczony pod zabudowę...
2. Czy w wypadku sprzedaży oddzielnie każdej z osobna z w/w działek wnioskodawczyni zgodnie z art. 15 pkt 1 i pkt 2 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) będzie zwolniona z podatku od towarów i usług skoro jest to teren niezabudowany oraz nieprzeznaczony pod zabudowę...

Wnioskodawca uważa, iż zgodnie z art. 15 pkt 1 i pkt 2 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku jednorazowej jak i kilkukrotnej sprzedaży terenów rolnych powinien być zwolniony z obowiązku płatności podatku od towarów i usług, gdyż tereny które Wnioskodawca w przyszłości chce zbyć, są terenami rolnymi niezabudowanymi i nieprzeznaczonymi pod budownictwo. W związku z powyższym zgodnie z dyspozycją art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535), Wnioskodawca powinien zostać zwolniony z obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług. Wnioskodawca podnosi iż w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT mowa jest nie o gruntach, lecz o terenach. Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Są to pojęcia niezdefiniowane w ustawie o VAT. Należy więc szukać ich definicji w innych przepisach prawa.

Pojęcie ,,terenu" zostało zdefiniowane w ustawie z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Jak wynika z jej art. 1 określa ona zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy. Pojęcie terenu obejmuje zarówno tereny będące przedmiotem prawa własności, jak i tereny będące przedmiotem użytkowania wieczystego. Wynika to wprost z powołanego aktu prawnego, który posługuje się pojęciem obszaru lub terenu, nie różnicując ich ze względu na formę prawną władania obszarami i terenami. Zakwalifikowanie gruntu (terenu) do tej lub innej kategorii wynika z planów gminy co do przyszłej zabudowy. Plany te dotyczą terenów, a nie formy władania gruntem.

Odrębnym zagadnieniem jest natomiast określenie różnic między poszczególnymi pojęciami, a w szczególności między terenem budowlanym, a terenem przeznaczonym pod zabudowę. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc, charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę. Jeżeli natomiast planu nie ma, decyduje zakwalifikowanie danego obszaru w ewidencji budynków i gruntów, chyba że z datą późniejszą została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Decyzje takie wydaje się wyłącznie w braku planu miejscowego. Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że w momencie dokonywania sprzedaży dla przedmiotowego terenu nie ma obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. W tej sytuacji, decydujące znaczenie w sprawie będzie miała Decyzja Prezydenta z dnia 04.02.2009r. w sprawie wymiaru podatku rolnego na rok 2009r., z którego wynika, że przedmiotowa działka stanowi grunt rolny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 19 ustawy, ustawodawca przez rolnika ryczałtowego rozumie rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Rozpatrując przedmiotową sprawę, przed rozstrzygnięciem czy dostawa działek będzie podlegała opodatkowaniu czy też korzystała ze zwolnienia z podatku VAT, w pierwszej kolejności należy przeanalizować czy Wnioskodawczyni z tytułu dostawy działek będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te wykonywane są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Z treści przedłożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny grunty rolne, które wykorzystywała do działalności rolniczej, jednakże nigdy nie była zarejestrowana jako rolnik ryczałtowy ani podatnik podatku od towarów i usług, a grunty nie były i nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ponadto zaznaczyła, iż przedmiotowe nieruchomości nie były udostępniane odpłatnie bądź nieodpłatnie innym osobom, a sama nigdy nie dokonywała żadnej sprzedaży działek. Zgodnie z zapisami aktualnego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działki przeznaczone są pod zabudowę.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz stan faktyczny sprawy wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonująca sprzedaży gruntu wystąpi w charakterze podatnika. Zainteresowana nabyła nieruchomość w drodze darowizny i użytkowała ją na własne potrzeby - rolnicze, jednakże nie była z tego tytułu rolnikiem ryczałtowym, czyli zgodnie z definicją ustawową nie dokonywała dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. W takim kształcie sprawy nie można stwierdzić, że nabyciu nieruchomości przez Wnioskodawczynię towarzyszył zamiar jego późniejszego zbycia, a także wykorzystywania gruntu w sposób ciągły do celów zarobkowych. Zatem Zainteresowana sprzedając grunty korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy. Skutkiem powyższego Zainteresowana nie wypełnia definicji zawartej w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, tj. podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie należy do podmiotów (rolnik, producent, handlowiec, usługodawca) kwalifikowanych przez ustawę o podatku od towarów i usług za podatników podatku VAT, a sprzedaż opisanych we wniosku działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż dokonując dostawy Wnioskodawczyni nie wypełni przesłanek do uznania za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.