INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2010r. (data wpływu 16 września 2010r.), uzupełnionym pismami z dnia 23 listopada 2010r. (data wpływu 26 listopada 2010r.), z dnia 15 grudnia 2010r. (data wpływu 17 grudnia 2010r.) oraz z dnia 21 grudnia 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 2/5 opisanej w KW XXX zabudowanej budynkiem mieszkalnym, wykorzystywanej do działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2010r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 13 września 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 2/5 opisanej w KW XXX zabudowanej budynkiem mieszkalnym, wykorzystywanej do działalności gospodarczej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 listopada 2010r. (data wpływu 26 listopada 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 15 listopada 2010r. znak: IBPP1/443-881/10/AL, pismem z dnia 15 grudnia 2010r. (data wpływu 17 grudnia 2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 grudnia 2010r. znak: IBPP1/443-881/10/AL oraz pismem z dnia 21 grudnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W 2005r. Wnioskodawca nabył z żoną do majątku wspólnego dwie działki położone w O. stanowiące wówczas pastwiska. Jedna z działek objęta była KW nr XXX i była działką niezabudowaną druga zaś była działką zabudowaną budynkiem mieszkalnym, przeznaczonym do kapitalnego remontu oraz dwoma budynkami gospodarczymi w złym stanie technicznym. Działka to została dołączona do KW nrXXX.

W czasie zakupu działki te nie były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Działek tych Wnioskodawca nie zakupił w celu dalszej odsprzedaży, ani w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W obu przypadkach zakup nie był opodatkowany podatkiem VAT. Po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu działki Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie na tych działkach działalności gospodarczej. Działki te położoną są obok siebie.

Na budynek posadowiony na działce oraz przylegający grunt Wnioskodawca poniósł nakłady celem przystosowania budynku i placu do działalności gospodarczej. Co do poniesionych nakładów Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Łączna wysokość poniesionych nakładów nie przekroczyła 30% wartości nieruchomości.

Działalność gospodarczą na wszystkich działkach Wnioskodawca prowadzi do dnia dzisiejszego. Budynek na działce jest niezamieszkały i wykorzystywane jest w nim jedynie jedno pomieszczenie, w którym Wnioskodawca prowadzi biuro handlowe.

Dnia 17 sierpnia 2010r. Wnioskodawca zawarł wraz z B. (drugim współwłaścicielem działki) umowę przedwstępną kupna sprzedaży wszystkich wyżej opisanych działek tj. objętych KW nr XXX i YYY, na mocy której zobowiązał się sprzedać przedmiotową działkę na rzecz osoby prawnej w terminie do dnia 31 stycznia 2012r., gdzie powstać ma po jej sprzedaży stacja paliw.

Wnioskodawca obecnie jest podatnikiem podatku VAT. Prowadzona przez niego działalność polega na sprzedaży pojazdów używanych.

Drugi współwłaściciel działki B. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 listopada 2010r. Wnioskodawca wskazał, iż:

Decyzja o warunkach zabudowy dla działki nr 2/5 opisanej w KW XXX została wydana dnia 8 lipca 2005r. O decyzję wystąpiono w związku z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej.

W KW XXX znajdują się dwie działki o nr 2/2 i 2/5 będące geodezyjnie odrębne.

Przedmiotem sprzedaży są dwie ww. działki opisane w KW XXX. Budynek mieszkalny posiada symbol PKOB 11.

Plac, który Wnioskodawca przystosował do prowadzenia działalności gospodarczej nie stanowi budowli w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. z 2006r. Dz. U. Nr 156 poz. 1118 ze zm.) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.).

Działek, budynku mieszkalnego (w którym Wnioskodawca ma biuro handlowe), budynków gospodarczych oraz placu nie ujęto w ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy.

Przystosowanie placu do działalności gospodarczej nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2007r. Polegało na utwardzeniu gruntu, ogrodzeniu i oświetleniu.

Pierwsze zasiedlenie ww. budynków i budowli w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) nastąpiło dnia 1 stycznia 2007r.

Wydatki na ulepszenie budynków i budowli lub ich części przekroczyły 30% wartości początkowej.

Budynki i budowle w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych od dnia 1 stycznia 2007r. do dnia dzisiejszego.

W umowie nabycia nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 15 grudnia 2010r. Wnioskodawca wskazał, iż:

• Działka nr 2/5 stanowi powierzchnię placu (utwardzenie) z ogrodzeniem i oświetleniem, na której posadowiony jest budynek mieszkalny. Przedmiotem transakcji będzie wyłącznie grunt z budynkiem mieszkalnym. Nawierzchnia placu, ogrodzenie i oświetlenie nie będą przedmiotem transakcji.
• W chwili obecnej Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i w momencie dostawy ww. działki będzie również czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.
• Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy ww. działki przez zakupem gdyż jej zakup uzależniony był właśnie od tej decyzji. Warunki zabudowy ww. działki dotyczyły działalności gospodarczej, polegającej na prowadzeniu auto-handlu. W decyzji o warunkach zabudowy nie ma mowy o budownictwie mieszkaniowym.
• Przedmiotem transakcji, poza gruntem, będzie wyłącznie budynek mieszkalny PKOB sekcja 1, dział 11, grupa 111, klasa 1110. Budynki gospodarcze nie istnieją, zostały wyburzone.
• Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie budynku mieszkalnego, które nie przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu i w odniesieniu do tych wydatków przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
• Wnioskodawca sam wykonał ogrodzenie, oświetlenie i nawierzchnię placu. Nie kupił ww. elementów wraz z działką.
• Budynek mieszkalny jest trwale z gruntem związany.
• Oświetlenie i ogrodzenie nie są związane z gruntem. Oddanie do użytkowania ogrodzenia, oświetlenia i nawierzchni placu nastąpiło w dniu 1 stycznia 2007r. Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie ogrodzenia, nawierzchni placu i oświetlenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. W momencie budowy ogrodzenia, oświetlenia i nawierzchni placu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nawierzchnia placu, ogrodzenie oświetlenie nie będą przedmiotem dostawy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 grudnia 2010r. Wnioskodawca wskazał, iż zabudowana działka 2/5 nabyta została od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i nie podlegała w momencie nabycia ustawie o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż zabudowanej działki objętej KW nr XXX na rzecz osoby prawnej prowadzącej działalność gospodarczą, która na przedmiotowej działce prowadzić będzie działalność gospodarczą, podlegać będzie opodatkowaniu VAT wg stawki 22% czy też podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż prawa własności gruntu zabudowanego na rzecz osoby prawnej, która zamierza prowadzić na gruncie tym działalność gospodarczą będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22% i nie będzie korzystała ze zwolnienia albowiem grunt objęty KW nr XXX będący przedmiotem sprzedaży jest gruntem zabudowanym, a na przedmiotowym gruncie Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą. Co prawda Wnioskodawca nie nabył przedmiotowej działki w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ani z zamiarem jej dalszej odsprzedaży, jednakże w późniejszym czasie prowadził na działce tej działalność gospodarczą. Z wyżej nakreślonych powodów Wnioskodawca uważa, iż sprzedaż tej działki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

• podwójnego opodatkowania,
• braku opodatkowania,
• zakłócenia konkurencji.

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

• powszechność opodatkowania,
• faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
• stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ww. ustawy, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności.

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (j.t. Dz. U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, jednak działały z zamiarem jej powtarzania. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ,,częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden).

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Rozstrzygające o kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów są okoliczności, w jakich sprzedaż zostaje dokonana. Aby z powyższego tytułu stać się podatnikiem podatku od towarów i usług należy między innymi we własnym imieniu i na własny rachunek wykonywać czynności sprzedaży w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, nawet jeśli zostały one wykonane jednorazowo. O częstotliwym zaś zamiarze wykonywania czynności świadczyć mogą takie okoliczności jak chociażby wszystkie działania (cel i środki) ukierunkowane dla zbycia danej nieruchomości gruntowej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż w 2005r. Wnioskodawca nabył wraz z żoną do majątku wspólnego prawo własności nieruchomości zabudowanej nr 2/5 stanowiącej pastwiska, położonej w O. dla której Sąd Rejonowy prowadzi KW nr XXX. Na działce tej w momencie zakupu znajdował się budynek mieszkalny (PKOB 111) trwale z gruntem związany oraz dwa budynki gospodarcze.

Ww. działka zabudowana nabyta została od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i nie podlegała w momencie nabycia ustawie o VAT.

Działki tej Wnioskodawca nie zakupił z zamiarem jej dalszej odsprzedaży, ani w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przed zakupem działki Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy ww. działki. Decyzja o warunkach zabudowy dla działki nr 2/5 została wydana dnia 8 lipca 2005r. Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy ww. działki przez zakupem gdyż jej zakup uzależniony był właśnie od tej decyzji. Warunki zabudowy ww. działki dotyczyły działalności gospodarczej, polegającej na prowadzeniu auto-handlu. O decyzję wystąpiono w związku z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej.

Przedmiotem dostawy (transakcji) będzie grunt zabudowany budynkiem mieszkalnym, gdyż budynki gospodarcze zostały wyburzone.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku nie można zatem stwierdzić, iż zakupu w 2005r. przedmiotowej działki zabudowanej nr 2/5, Wnioskodawca dokonał na cele osobiste. Wprawdzie jak wskazał Wnioskodawca zakupu przedmiotowej działki nie dokonał z zamiarem jej dalszej odsprzedaży, ani w związku z prowadzoną działalnością, jednakże dalsze czynności Wnioskodawcy bezsprzecznie wskazują, iż zakup ten w konsekwencji związany został z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca sam wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, w związku z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej, którą to otrzymał.

Ponadto jak Wnioskodawca wskazał, działka nr 2/5 była przez niego wykorzystywana do działalności gospodarczej, a budynek na działce był niezamieszkały i jedno pomieszczenie było wykorzystywane do prowadzenia biura handlowego.

W związku przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, iż wykorzystywanie przez Wnioskodawcę od stycznia 2007r. przedmiotowego gruntu zabudowanego do działalności gospodarczej bezsprzecznie wypełnia definicję zawartą w art. 15 ust. 2 cyt. ustawy o VAT.

W myśl bowiem art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych co bezsprzecznie w niniejszej sprawie miało miejsce.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność gospodarczą, sprzedaż przedmiotowej działki zabudowanej budynkiem winna być traktowana jako sprzedaż majątku związanego z działalnością gospodarczą.

Dlatego nawet jeśli Wnioskodawca początkowo nie zamierzał przeznaczyć nabytego gruntu zabudowanego do sprzedaży, to nie ulega wątpliwości, że wykorzystywał go dla celów prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem fakt, iż Wnioskodawca nie nabył przedmiotowego gruntu zabudowanego budynkiem mieszkalnym w celu dalszej jego odsprzedaży pozostaje w tym przypadku bez znaczenia.

W świetle powyższego Wnioskodawca dla czynności dostawy przedmiotowej działki zabudowanej występuje w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż jest, jak również w momencie dostawy będzie, czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem planowaną sprzedaż działki nr 2/5 zabudowanej budynkiem należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, w 2005r. nabył grunt zabudowany budynkiem mieszkalnym PKOB 111, które stanowić będą przedmiot dostawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 14 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W myśl natomiast art. 43 ust. 7a ww. ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak stwierdzono powyżej ze zwolnienia od podatku od towarów i usług może korzystać dostawa budynków i budowli.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1. obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:
   1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
   2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
   3. obiekt małej architektury;
2. budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Jak wynika ponadto z opisu zdarzenia przyszłego działka zabudowana budynkiem mieszkalnym nabyta została przez Wnioskodawcę od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i nie podlegała w momencie nabycia ustawie o VAT.

Wnioskodawca rozpoczął wykorzystywanie przedmiotowej działki do działalności gospodarczej od dnia 1 stycznia 2007r.

W momencie nabycia nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie budynku mieszkalnego, które nie przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu i w odniesieniu do tych wydatków przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone przepisy prawa tut. organ pragnie zauważyć, iż w niniejszej sprawie pierwsze zasiedlenie, o którym mowa w art. 2 ust. 14 ustawy o VAT nastąpi w momencie dokonania przez Wnioskodawcę dostawy budynku, gdyż będzie to pierwsze oddanie tego budynku nabywcy w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Z tych też powodów nie można uznać, iż pierwsze zasiedlenie przedmiotowego budynku nastąpiło, jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, w dniu 1 stycznia 2007r.

Dlatego też zastosowania w niniejszej sprawie nie znajdzie przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT gdyż dostawa przez Wnioskodawcę przedmiotowego budynku mieszkalnego nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia.

W niniejszej sprawie wystąpią natomiast przesłanki umożliwiające zastosowania zwolnienia dostawy przedmiotowego budynku mieszkalnego, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z wniosku wynika bowiem, że w momencie nabycia nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na ulepszenie budynku mieszkalnego, do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu.

Zatem na mocy cyt. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dostawa przedmiotowego budynku mieszkalnego będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

Skoro dla dostawy budynku mieszkalnego, w przedmiotowej sprawie, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, zatem również dostawa gruntu - działki nr 2/5, na którym ten budynek jest posadowiony, będzie na podstawie cyt. art. 29 ust. 5 ustawy o VAT zwolniona od podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz zmiany stanu prawnego.

W zakresie opodatkowania dostaw działki nr 2/3 objętej KW YYY i nr 2/2 objętej KW XXX zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dotyczących Wnioskodawcy w sytuacji przedstawionej we wniosku - tj. dostawy gruntu zabudowanego budynkiem mieszkalnym nr 2/5.

Interpretacja ta nie wywołuje żadnych skutków prawnych dla innych podmiotów biorących udział w ww. transakcji dostawy ww. gruntu zabudowanego budynkiem.

Jeżeli podmioty te zainteresowane są otrzymaniem interpretacji indywidualnej mogą złożyć odrębny wniosek i przedstawić odpowiedni dla siebie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), zapytanie i własne stanowisko w sprawie oraz wnieść odrębną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.