Czy zawarcie umowy najmu lub dzierżawy wspólnego majątku tylko przez żonę, skutkuje tym, że po przekroczeniu limitu 10.000 euro wspólnego przychodu, żona staje się podatnikiem podatku VAT, pomimo że do 20 stycznia małżonkowie złożyli oświadczenia o opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i oddzielnie w ciągu roku dokonywali wpłat należnego podatku?

sygnatura: PP-II/44071-18/07/IW

autor: Izba Skarbowa w Opolu

data: 2007-08-09

D E C Y Z J A

Działając na podstawie art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.) w zw. z art. 4 ust.2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy ? Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U.Nr 217, poz. 1590), Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu nr PP/443-7/07MM z dnia 12 lutego 2007 r., którym udzielono interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku od towarów i usług, nie uwzględnia zażalenia i odmawia zmiany ww. postanowienia.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 5 listopada 2006r. (data wpływu 13 listopada 2006r.) podatniczka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku od towarów i usług. Podatniczka zamierza wykonywać obowiązki zarządcy nieruchomości. Wątpliwość podatniczki dotyczyła kwestii, czy zawarcie umowy najmu lub dzierżawy wspólnego majątku tylko przez żonę, skutkuje tym, że po przekroczeniu limitu 10.000 euro wspólnego przychodu, żona staje się podatnikiem podatku VAT, pomimo że do 20 stycznia małżonkowie złożyli oświadczenia o opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i oddzielnie w ciągu roku dokonywali wpłat należnego podatku. Zdaniem podatniczki limit 10.000 euro przychodu przysługuje każdemu z małżonków oddzielnie, niezależnie który z nich zawarł umowę najmu bądź dzierżawy nieruchomości stanowiącej ich współwłasność łączną.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu postanowieniem nr PP/443-7/07MM z dnia 12 lutego 2007 r. uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Stwierdził, że jeżeli umowa najmu/dzierżawy nieruchomości stanowiącej współwłasność zostanie zawarta przez jednego małżonka, a obowiązek podatkowy w podatku dochodowym w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu najmu zostanie zgłoszony do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych przez współmałżonków oddzielnie, wówczas zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku VAT przysługuje każdemu ze współmałżonków oddzielnie. Bez wpływu na to zwolnienie pozostaje fakt zawarcia umowy najmu lub dzierżawy wspólnego majątku tylko przez żonę w ramach czynności związanych z zarządem zwykłym.
Podkreślono natomiast, że w przypadku gdy umowa najmu/dzierżawy nieruchomości stanowiącej współwłasność zostanie zawarta przez jednego małżonka i obowiązek podatkowy w podatku dochodowym w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu najmu zostanie zgłoszony przez tego współmałżonka, wówczas zwolnienie, którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku VAT przysługuje tylko temu współmałżonkowi.

W piśmie z dnia 21 lutego 2007r., potraktowanym jako zażalenie, podniesiono zarzuty w przedmiocie terminowości wydania postanowienia interpretacyjnego i wskazano, że zostało ono wydane dnia 12 lutego 2007r., natomiast nadano je dnia 15 lutego 2007r., co zdaniem podatniczki oznacza, iż organ podatkowy I instancji nie dochował 3-miesięczngeo terminu, zatem jest związany stanowiskiem przedstawionym przez p. we wniosku. Strona wskazuje również, iż złożony przez nią wniosek z dnia 5 listopada 2006r. wpłynął do urzędu skarbowego 13 listopada 2007r. i od tego dnia biegł termin załatwienia sprawy.

Wskazano również na pismo Ministra Finansów nr SP1/12/8012-8/31/05/ES z dnia 12 stycznia 2005r., skierowane do podległych organów podatkowych, w którym przypomniano o konieczności bezwzględnego przestrzegania terminu na wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego wynikającego z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa.
W zażaleniu przytoczono także fragmenty pisma Ministra Finansów z dnia 1 kwietnia 2003r. w zakresie jednolitości stosowania prawa podatkowego na obszarze całego kraju, formułując na jego tle zarzut naruszenia art. 2 i 32 ust.1 Konstytucji RP. Podkreślono, iż organy podatkowe powinny w tożsamym stanie faktycznym stosować jednolitą interpretację przepisów prawa podatkowego.
Wskazano na fakt, iż podatniczka nie otrzymując odpowiedzi - interpretacji na jedno z zadanych pytań, jest w sytuacji mniej korzystnej niż podatnik, który taką interpretację otrzymał.

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego i prawnego stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn.zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Ponadto na podstawie art. 113 ust. 1 ww. ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U.Nr 144, poz. 930 z późn.zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Stosownie do art. 12 ust. 5 i 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasada ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody z tytułu najmu, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

Podatniczka wraz z małżonkiem jest współwłaścicielką nieruchomości, która objęta jest wspólnością majątkową małżeńską (wspólnością ustawową). Ten udział w nieruchomości stanowi współwłasność łączną małżonków. Udziały małżonków są równe.

Prawidłowo stwierdził organ podatkowy I instancji, że jeśli umowa najmu/dzierżawy nieruchomości stanowiącej współwłasność zostanie zawarta przez jednego małżonka, a obowiązek podatkowy w podatku dochodowym w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu najmu zostanie zgłoszony przez współmałżonków oddzielnie, wówczas zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ww. ustawy przysługuje każdemu ze współmałżonków oddzielnie. Każdy bowiem ze współwłaścicieli nieruchomości jest traktowany jako odrębny podmiot osiągający obrót z najmu proporcjonalnie do udziału w nieruchomości (w przypadku wspólności ustawowej małżonków w częściach równych). W przypadku, gdy umowa najmu/dzierżawy nieruchomości stanowiącej współwłasność zostanie zawarta przez jednego małżonka i obowiązek podatkowy w podatku dochodowym w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu najmu zostanie zgłoszony przez jednego współmałżonka, wówczas zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku VAT przysługuje tylko temu współmałżonkowi. Natomiast drugi małżonek nie osiągając przychodów z tego tytułu i nie deklarując do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT, gdyż nie wykonuje czynności opodatkowanych oraz nie osiąga przychodów z tego tytułu.

Odnośnie zarzutu nieudzielenia odpowiedzi na pytanie nr 4 organ odwoławczy stwierdza, iż jest bezzasadny. Organ podatkowy I instancji łącznie jednym postanowieniem udzielił odpowiedzi na zapytanie nr 3 i 4, tj. w zakresie zwolnienia podmiotowego od VAT w przypadku osiągania przychodów z tytułu najmu przez małżonków. Organ podatkowy I instancji uznał, iż obydwa pytania (3 i 4) dotyczy tego samego zakresu, a mianowicie sposobu opodatkowania na gruncie VAT czynności najmu uwzględniając sposób zawarcia umowy oraz zadeklarowany przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych czyli chęć odrębnego rozliczania się z uzyskiwanych przychodów. Niniejszą decyzją organ odwoławczy potwierdza prawidłowość udzielonej interpretacji w tym zakresie.

Co do kwestii terminowości wydania interpretacji, zasadnie pismo Ministerstwa Finansów wskazuje, aby podległe organy bezwzględnie przestrzegały terminu ich ?wydania?. Stwierdzić należy, że organ podatkowy I instancji zachował ten termin, gdyż poprzez wydanie rozumie się sporządzenie pisma zawierającego stanowisko organu podatkowego i opatrzenie go datą oraz podpisem upoważnionej osoby. W tej sprawie interpretację wydano dnia 12 lutego 2007r., a więc wskazany w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa termin 3 miesięczny został zachowany. Ustawodawca posłużył się w tym przepisie pojęciem ?wydanie?. Wówczas gdy zamiarem ustawodawcy było powiązanie skutków prawnych lub zakreślenie norm czasowych możliwości prawnego działania organu podatkowego poprzez moment doręczenia decyzji administracyjnej, wtedy ustawa wprost używa takiego pojęcia. Przykładowo w art. 68 ww. ustawy, odnośnie pojęcia ?doręczenia? oraz w art. 69 § 2 ww. ustawy, gdzie wyraźnie wskazano, iż ?termin do wydania decyzji, o której mowa w § 1, wynosi 3 lata od końca roku podatkowego(...)?. Co daje podstawy do twierdzenia, iż ustawa Ordynacja podatkowa celowo rozróżnia znaczenie pojęć ?wydanie? i ?doręczenie? nadając tym pojęciem odmienne znaczenie procesowe. Ewentualne postulaty w zakresie standaryzacji aparatu pojęciowego użytego w ustawie i ujednolicenia ww. wskazanych wyrażeń może stanowić jedynie postulat de lege ferenda.
Nadto w aktach sprawy wskazano, iż przedmiotowe postanowienie było doręczane za pośrednictwem pracownika organu podatkowego dnia 12 i 13 lutego 2007r., jednakże adresata nie zastano.
Z uwagi jednak na fakt, iż organ podatkowy I instancji uznał stanowisko podatniczki za prawidłowe, to nawet gdyby przyjąć, iż interpretacja nie została wydana w terminie, strona nie poniosła żadnych ujemnych konsekwencji takiego faktu. Wnioskowaną interpretację otrzymała i stanowisko przez nią zaprezentowane zostało zaaprobowane przez organ podatkowy, który potwierdził, iż podatniczka właściwie interpretuje przepisy w zakresie czynności najmu wykonywanego przez małżonków. Wskazany we wniosku sposób rozliczania przedmiotowych dochodów jest zgodny z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu orzekł jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.