Dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu.
sygnatura: PPB1-4407/I/50/2005
autor: Izba Skarbowa w Katowicach
data: 2005-09-01
| słowa kluczowe: | interes prawny, strony postępowania |
DECYZJA
Na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, po rozpoznaniu zażalenia z dnia 10 czerwca 2005r. wniesionego przez Spółkę Akcyjną , reprezentowaną przez radcę prawnego na postanowienie Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu z dnia 30 maja 2005r. nr PSUS/PPO I/443/207/05/ŁG odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 20 kwietnia 2005r. znak: ZZ/4000/2005, Spółka Akcyjna, zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej naliczania przez Spółkę podatku VAT od opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu.
W ww. piśmie z dnia 20 kwietnia 2005r. wnioskodawca stanął na stanowisku, że skoro jednostki samorządu terytorialnego i Skarbu Państwa są podmiotami stosunków cywilnoprawnych, a do takich należy wykonanie praw z tytułu użytkowania wieczystego, czynności te powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na tych samych zasadach co czynności wykonywane prze inne podmioty. W innym bowiem przypadku jednostki samorządu terytorialnego i Skarbu Państwa byłyby w sytuacji uprzywilejowanej, co zaprzecza konstytucyjnej zasadzie równości podmiotów wykonujących usługi z zakresu prawa użytkowania wieczystego.
Postanowieniem z dnia 30 maja 2005r. Nr PSUS/PPO I/443/207/05/ŁG Naczelnik Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu odmówił wszczęcia postępowania w sprawie ww. wniosku z dnia 20 kwietnia 2005r.
Na powyższe postanowienie Spółka Akcyjna, reprezentowana przez pełnomocnika, radcę prawnego, wniosła zażalenie z dnia 10 czerwca 2005r.
Przedmiotowemu postanowieniu Strona zarzuca rażące naruszenie art. 165a § 1 w związku z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez odmowę wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o urzędową interpretację oraz rażące naruszenie art. 217 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez brak uzasadnienia faktycznego i prawnego.
Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 14a § 1 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
Ww. przepis określa krąg podmiotów uprawnionych do uzyskania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, których interes prawny wynika ze zindywidualizowanego, opisanego w zapytaniu stanu faktycznego, jak również obowiązku podatkowego, czy też obowiązku obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku ciążącego na tych podmiotach.
Zgodnie z przepisem art. 7 § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca z mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.
Obowiązkowi podatkowemu w podatku VAT co do zasady podlegają podatnicy tego podatku, tj. podmioty, o których mowa m.in. w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wykonujące czynności opodatkowane wymienione w art. 5 tej ustawy.
Wniosek z dnia 20 kwietnia 2005r. dotyczy sytuacji, w której na wieczystym użytkowniku nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.
Przedmiotowy wniosek został zatem złożony przez podmiot, który nie jest podatnikiem podatku VAT z tytułu opłat rocznych za użytkowanie wieczyste, a więc podmiot nieuprawniony.
W zażaleniu z dnia 10 czerwca 2005r. Pełnomocnik Spółki podnosi zarzut naruszenia art. 165a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez odmowę wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o urzędową interpretację ze względu na fakt, iż przepisy normujące wydawanie interpretacji nie zawierają odesłania do art. 168 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, a zatem wniosek taki nie jest podaniem w rozumieniu tego przepisu. Należy zatem przyjąć, że jego wniesienie nie rodzi skutku w postaci wszczęcia postępowania podatkowego.
W myśl ww. przepisu art. 165a § 1 cyt. wyżej ustawy gdy żądanie, o którym mowa w art. 165 (żądanie wszczęcia postępowania), zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z jakichkolwiek innych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ podatkowy wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.
Zdaniem Podatnika cyt. wyżej przepis nie ma zastosowania w sprawach dotyczących interpretacji podatkowych, bowiem przepis art. 14a § 5 nie zawiera odesłania do ww. przepisu. Wskazany wyżej przepis art. 14a § 5 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi bowiem, iż do załatwienia wniosku, o którym mowa w § 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 169 § 1 i 2 oraz art. 170 § 1(...).
Powyższe twierdzenie nie jest słuszne.
W myśl przepisu art. 165 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa postępowanie podatkowa wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu.
W razie żądania wszczęcia postępowania organ podatkowy obowiązany jest ustalić:
Ustawa Ordynacja podatkowa nie wprowadza formy wszczęcia postępowania na żądanie strony. W razie gdy organ podatkowy stwierdzi, że jest właściwy w sprawie, żądanie zostało wniesione przez stronę i nie występują innego rodzaju przyczyny, które powodują, że postępowanie nie może być wszczęte, obowiązany jest podjąć czynności postępowania podatkowego.
Natomiast zgodnie z cyt. wyżej przepisem art. 165a § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa na organie podatkowym ciąży obowiązek dokonania ustalenia, czy osoba żądająca wszczęcia postępowania ma w sprawie interes prawny. W razie gdy organ podatkowy ustali, że osoba nie jest stroną w sprawie, wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.
Wobec powyższego organ I instancji prawidłowo załatwił wniosek z dnia 20 kwietnia 2005r. odmawiając wszczęcia postępowania.
Strona podnosi również zarzut naruszenia przez organ I instancji przepisu art. 217 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.
Zgodnie z tym przepisem postanowienie zawiera uzasadnienie faktyczne i prawne, jeżeli służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego oraz gdy wydane zostało na skutek zażalenia na postanowienie.
Zdaniem Spółki Naczelnik Urzędu Skarbowego nie wskazał z jakich przyczyn odmówiono wszczęcia postępowania w sprawie wniosku Spółki z dnia 20 kwietnia 2005r.
W odpowiedzi na powyższe stwierdzić należy, iż organ I instancji w zaskarżonym postanowieniu wyjaśnił, powołując się na przepis art. 14a § 1 ww. ustawy, iż organ podatkowy, jakim jest naczelnik urzędu skarbowego, udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego na pisemne zapytanie m.in. podatnika w jego indywidualnej sprawie oraz wskazał, iż w przedmiotowej sprawie Spółka nie jest podatnikiem. A zatem wskazał przyczynę oraz podstawę prawną odmowy wszczęcia postępowania.
Biorąc powyższe pod uwagę brak było podstaw prawnych do udzielenia przez organ pierwszej instancji interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, gdyż nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.
W świetle postanowień tego przepisu organ odwoławczy nie mógł uwzględnić okoliczności przedstawionych przez Stronę w zażaleniu z dnia 10 czerwca 2005r.
Zatem postanowiono orzec jak w sentencji decyzji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania administracyjnego.
Na mocy art. 143 cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.