Jak należy postąpić z fakturami VAT wystawionymi do dnia 31 października 2008r., w stosunku do których nie powstał obowiązek podatkowy?

sygnatura: IBPP2/443-978/08/JJ

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2009-01-12

słowa kluczowe:

anulowanie faktury, biegły sądowy, dokumentowanie, faktura, faktura korygująca, faktura VAT, korekta, obniżenie podatku należnego, obrót, podatnik zwolniony, potwierdzenie odbioru, rachunki, zwolnienia podmiotowe

Wniosek ORD-IN: [ 1011 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani ,,X" przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2008r. (data wpływu 16 października 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 grudnia 2008r. (data wpływu 31 grudnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania faktur, w stosunku do których nie powstał obowiązek podatkowy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania faktur, w stosunku do których nie powstał obowiązek podatkowy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 grudnia 2008r. (data wpływu 31 grudnia 2008r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wyłącznie w ramach wykonywanej osobiście działalności - jako Biegły Sądowy sporządza opinie na zlecenie sądów. Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z interpretacją Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 kwietnia 2007r. IPB1-4407/21/07/I biegli sądowi mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT do przekroczenia kwoty 10 000,00 #1028;. Z dniem 1 listopada 2008r. Wnioskodawczyni zamierza skorzystać z takiego zwolnienia, ponieważ ww. limitu nie przekroczyła w całym okresie pracy biegłego tj. od 2004r. Ponieważ, zgodnie z § 3 ust. 2 rozp. MF z dnia 27 kwietnia 2004r. - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, Wnioskodawczyni zadała pytanie: ,,jak należy postąpić z fakturami VAT wystawionymi do dnia 31 października 2008r., za które otrzymam wynagrodzenie w bliżej nieokreślonej przyszłości". Wnioskodawczyni zaznaczyła, że sądy nie wypłaciły jeszcze wynagrodzenia z lat 2006-2007. Jest oczywiste, zdaniem Wnioskodawczyni, że od dnia 1 listopada 2008r. nie będzie mogła wystawić faktury korygującej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż jest Biegłym Sądowym z zakresu szacowania nieruchomości, powołanym na tę funkcję przez Prezesa Sądu Okręgowego w K.. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Wyłącznie jako biegły sądowy sporządza opinie na zlecenie sądów w ramach wykonywanej osobiście działalności. Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z interpretacjami Izb Skarbowych, biegli sądowi bez względu na to jakiej sfery działalności (branży) opinia dotyczy mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT. Z dniem 1 listopada 2008r. Wnioskodawczyni skorzystała z takiego zwolnienia podmiotowego, ponieważ nigdy nie przekroczyła zakreślonego limitu. Do dnia 30 października 2008r. wraz ze sporządzoną opinią Wnioskodawczyni wystawiła faktury VAT, które ewidencjonowała. Sądy jednak wypłacają wynagrodzenie netto z różnym opóźnieniem, a zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów o VAT - obowiązek podatkowy biegłych sądowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Wnioskodawczyni wskazała, iż oczekuje odpowiedzi wg stanu prawnego na dzień 1 listopada 2008r. jak należy postąpić z fakturami, które: są zaewidencjonowane w latach 2006-2007-2008. Sądy do dnia 31 października 2008r. nie przyznały wynagrodzenia, tak więc, zdaniem Wnioskodawczyni, do tego dnia nie powstał obowiązek podatkowy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni zacytowała następujące interpretacje:

? Biegły sądowy może korzystać ze zwolnienia podmiotowego - 2007.06.06, Izba Skarbowa w Rzeszowie, IS.II/1/4430-144/05/07.

Biegły sądowy sporządzający opinie w ramach wykonywanej osobiście działalności, może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT do momentu uzyskania kwoty odpowiadającej w złotych, równowartości 10.000 euro z tytułu wykonywania czynności, bez względu na to jakiej sfery działalności (branży) ekspertyza (opinia) dotyczy.

? Biegły sądowy a zwolnienie 10.000 euro - 2007.04.25, Izba Skarbowa w Katowicach, IPB1-4407/21/07/I.

Świadczenie usług na zlecenie sądów, mające charakter sporządzania opinii, niewątpliwie jest czynnością mieszczącą się w zakresie rzeczoznawstwa, jednakże usługi świadczone przez biegłego sądowego nie stanowią usług doradztwa, dlatego też biegli sądowi mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT do przekroczenia kwoty obrotów 10.000 euro.

? Biegły sądowy - 2006.10.23, Izba Skarbowa w Opolu, PP-II-005/124/IM/06.

Biegły sądowy sporządzający opinie na zlecenie sądów wyłącznie w ramach wykonywanej osobiście działalności może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT. Zwolnienie traci moc z momentem przekroczenia kwoty 10.000 euro. Przed dniem utraty zwolnienia z opodatkowania podatnik jest zobowiązany, do złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego na druku VAT-R.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak należy postąpić z fakturami VAT wystawionymi do dnia 31 października 2008r., w stosunku do których nie powstał obowiązek podatkowy...

Zdaniem Wnioskodawczyni, wszystkie faktury VAT, za które sądy nie przyznały wynagrodzenia po dniu 1 listopada 2008r. należałoby anulować a za wykonane czynności wystawić rachunek bądź dokonać korekty na rachunek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 106 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Powyższe przepisy stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Jak wynika z treści przytoczonych przepisów, podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów lub usług lub też otrzymania zaliczki). Kierując się brzmieniem art. 108 ust. 1 ustawy o VAT - w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura VAT jedynie sporządzona, a nie wprowadzona do obrotu prawnego, nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji anulowania faktury VAT podatnik nie wykazuje wartości w niej zawartych w deklaracji VAT.

Z przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) wynika, że podstawową formą korygowania faktury jest - w myśl § 16 i § 17 - wystawienie faktury korygującej, a w niektórych przypadkach zgodnie z § 18 cyt. rozporządzenia - noty korygującej.

Zatem generalna zasada dotycząca korygowania danych zawartych w fakturze polega na wystawieniu faktury korygującej.

W cyt. rozporządzeniu ustawodawca wskazał sytuacje, w których podatnik zobowiązany jest wystawić fakturę korygującą.

Zgodnie z § 16 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Przepis wskazanego ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku:

? zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy (§ 16 ust. 3 pkt 1),

? zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (§ 16 ust. 3 pkt 2).

Fakturę korygującą, zgodnie z § 17 ust. 1 rozporządzenia, wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Co do zasady, sprzedawca powinien posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Potwierdzenie to bowiem stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca to potwierdzenie otrzymał - § 16 ust. 4 rozporządzenia.

Jak wynika z przytoczonych przepisów, podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego. Prawidłowość materialno - prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów lub usług lub też otrzymania zaliczki.

Jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Podkreślić należy, iż faktury korygujące wystawiane są w sytuacji, kiedy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego tj. została odebrana przez nabywcę danego towaru lub usługi. Nie ma możliwości dokonywania korekty faktury w sytuacji, gdy faktura pierwotna została wystawiona ale nie weszła do obrotu prawnego (z uwagi na to, że nie została przekazana adresatowi), bowiem nie wywołuje ona wówczas żadnych skutków prawnych.

A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

W ustawie o VAT i przepisach wykonawczych do ww. ustawy nie przewidziano innej, niż wymienione wyżej, formy zmiany błędnych danych zawartych na fakturze VAT. Żaden z przepisów ustawy ani rozporządzenia nie zawiera regulacji odnoszących się do możliwości anulowania wystawionej przez podatnika faktury VAT. Jednakże w praktyce istnieją przypadki, gdy wystawiona faktura nie została wprowadzona do obrotu, a zatem uznaje się że nie ma konieczności poprawiania błędów poprzez wystawienie faktury korygującej - wówczas dopuszczalne jest anulowanie faktury. Wprawdzie możliwość anulowania faktur VAT (jako sposób skorygowania zaistniałego błędu) nie została wyraźnie przez ustawodawcę przewidziana, jednak w praktyce należy uznać za dopuszczalne jej stosowanie jako praktyczną i realną drogę do ,,wycofania się" podatnika z faktu błędnego ich wystawienia. Należy jednak w tym miejscu podkreślić, iż anulowanie faktur VAT powinno dotyczyć wyłącznie tych dokumentów rozliczeniowych, które nie zostały wprowadzone przez podatnika do obrotu prawnego (np. poprzez doręczenie ich kontrahentowi). Natomiast w przypadku wprowadzenia do obrotu prawnego dokumentów potwierdzających dokonanie sprzedaży, pozostaje jedynie możliwość wystawienia korekt faktur VAT na zasadach przewidzianych przepisami prawa (§ 16 i § 17 ww. rozporządzenia Ministra Finansów).

W przypadku anulowania faktur VAT wystawca powinien posiadać w swojej dokumentacji podatkowej zarówno oryginał, jak i kopię dokumentu sprzedaży z dokonaną na nich adnotacją unieważniającą fakturę, która uniemożliwi ich powtórne wydanie i wykorzystanie.

Ponadto zaznaczyć należy, iż anulowanie faktury VAT powinno być traktowane w sposób wyjątkowy i wykorzystywane tylko w przypadku zaistnienia takiej konieczności, nie może stać się powszechną praktyką podatkową, a podatnik wystawiając fakturę VAT jest zobowiązany dołożyć należytej staranności w dokumentowaniu zaistniałych zdarzeń gospodarczych.

W konsekwencji anulowania faktury VAT, podatnik jest uprawniony do zmniejszenia podatku należnego wykazanego pierwotnie w deklaracji VAT-7 za okres rozliczeniowy, w którym uwzględniono wartości wynikające z anulowanej faktury VAT, poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni wyłącznie w ramach wykonywanej osobiście działalności - jako Biegły Sądowy sporządza opinie na zlecenie sądów. Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z interpretacją Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 kwietnia 2007r. IPBI-4407/21/07/I biegli sądowi mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT do przekroczenia kwoty 10 000,00 #1028;. Z dniem 1 listopada 2008r. zamierza skorzystać z takiego zwolnienia, ponieważ ww. limitu Wnioskodawczyni nie przekroczyła w całym okresie pracy biegłego tj. od 2004r. Ponieważ, zgodnie z § 3 ust. 2 rozp. MF z dnia 27 kwietnia 2004r. - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, Wnioskodawczyni zadała pytanie: ,,jak należy postąpić z fakturami VAT wystawionymi do dnia 31 października 2008r., za które otrzymam wynagrodzenie w bliżej nieokreślonej przyszłości". Wnioskodawczyni zaznacza, że sądy nie wypłaciły jeszcze wynagrodzenia z lat 2006-2007. Jest oczywiste, zdaniem Wnioskodawczyni, że od 1 listopada 2008r. nie będzie mogła wystawić faktury korygującej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż jest Biegłym Sądowym z zakresu szacowania nieruchomości, powołanym na tę funkcję przez prezesa Sądu Okręgowego w K.. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, wyłącznie jako biegły sądowy sporządza opinie na zlecenie sądów w ramach wykonywanej osobiście działalności. Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z interpretacjami Izb Skarbowych, biegli sądowi bez względu na to jakiej sfery działalności (branży) opinia dotyczy mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT - z dniem 1 listopada 2008r. Wnioskodawczyni skorzystała z takiego zwolnienia podmiotowego, ponieważ nigdy nie przekroczyła zakreślonego limitu. Do dnia 30 października 2008r. wraz ze sporządzoną opinią Wnioskodawczyni wystawiła faktury VAT, które ewidencjonowała. Sądy jednak wypłacają wynagrodzenie netto z różnym opóźnieniem, a zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów o VAT - obowiązek podatkowy biegłych sądowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

W przedmiotowej sprawie, w stosunku do faktur VAT, jeśli nie zostały one przyjęte przez nabywcę, brak jest podstaw do wystawienia faktur korygujących, które - co do zasady - wystawiane są do dokumentów posiadanych przez nabywcę.

W przedmiotowej sprawie istotny jest fakt czy zarówno oryginał jak i kopie faktur są w posiadaniu Wnioskodawczyni, a więc nabywca nie wprowadził przedmiotowych faktur do obrotu prawnego. W związku z powyższym można by stwierdzić, że dopuszczalne jest anulowanie ww. dokumentów (oryginału i kopii faktur). Dokumenty tej operacji księgowej opatrzone odpowiednią adnotacją powinny być zachowane w dokumentach Wnioskodawczyni. Jednocześnie nadmienia się, iż w konsekwencji anulowania faktur VAT Podatnik jest upoważniony do zmniejszenia podatku należnego wykazanego pierwotnie w deklaracji VAT-7 za okres rozliczeniowy, w którym uwzględniono wartości wynikające z anulowanych faktur VAT, poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 oraz do skorygowania rejestru sprzedaży.

W powyższym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 108 ust. 1 ustawy. Przepis art. 108 ust. 1 ustawy o VAT przewiduje szczególny przypadek samoistnego powstania obowiązku podatkowego w efekcie samego wystawienia faktury, wykazującej kwotę podatku od towarów i usług. W analizowanym przepisie został użyty termin: ,,wystawi" fakturę, który to termin niewątpliwie należy odróżnić od terminu ,,sporządzi" fakturę. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura VAT jedynie sporządzona, a nie wprowadzona do obrotu prawnego (faktura anulowana), nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.

Z uwagi na powyższe, faktury nie wprowadzone do obrotu, nie stanowią podstawy do zapłaty podatku w nich wykazanego.

Natomiast w przypadku faktur VAT wprowadzonych do obrotu prawnego, tj. dostarczonych do nabywcy, korekta podatku należnego powinna odbyć się poprzez wystawienie faktury korygującej, na zasadach przewidzianych w cytowanym wyżej rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. Oznacza to, że Wnioskodawczyni, może dokonać zmniejszenia kwoty podatku należnego, w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymała potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę. W takim przypadku nie ma możliwości anulowania faktur, gdyż podatnik nie jest w posiadaniu oryginału i kopii przedmiotowej faktury VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień 1 listopada 2008r., gdyż według takiego stanu prawnego oczekuje odpowiedzi Wnioskodawczyni.

Należy podkreślić, iż nie była przedmiotem oceny w niniejszej interpretacji prawidłowość wyboru przez Wnioskodawczynię zwolnienia od podatku VAT od dnia 1 listopada 2008r., nie zadano bowiem pytania w tym zakresie oraz nie sformułowano własnego stanowiska.

Zaznaczyć również należy, iż wskazane przez Wnioskodawcę decyzje organów podatkowych w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego, są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy obowiązującego prawa. Ponadto wskazać należy, iż powołane decyzje organów podatkowych zapadły w innym stanie prawnym i dotyczą innych kwestii niż przedstawione przez Wnioskodawczynię we wniosku, a zatem nie są tożsame.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.