Czy dzieląc ten grunt na działki o wielkości 3 tys. m2 każda i sprzedając je należy zapłacić podatek VAT w przypadku, gdy sprzedaje go osobie, która zakupi grunt:na poszerzenie swojego gospodarstwa rolnego,nie na poszerzenie swojego gospodarstwa rolnego,na produkcję rolną na własne potrzeby?

sygnatura: ILPP1/443-1163/08-2/AT

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2009-03-09

Wniosek ORD-IN: [ 349 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2008 r. (data wpływu 19 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi działalności rolniczej. Otrzymał od matki grunt 3,60 ha w darowiźnie w kwietniu 2006 r. Jest to grunt rolny bez prawa zabudowy, nie jest w studium ani nie ma decyzji o warunkach zabudowy. Grunt ten nie jest wydzierżawiany, w części jest ugorem, a w części jest uprawiany na potrzeby własne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dzieląc ten grunt na działki o wielkości 3 tys. m² każda i sprzedając je należy zapłacić podatek VAT w przypadku, gdy nabywca kupi grunt:

• na poszerzenie swojego gospodarstwa rolnego,
• nie na poszerzenie swojego gospodarstwa rolnego,
• na produkcję rolną na własne potrzeby...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie zachodzi potrzeba uiszczania podatku VAT, bo pomimo, że grunt ten został podzielony na mniejsze działki, to nadal pozostał gruntem rolnym. Ponadto, Zainteresowany otrzymał grunt w darowiźnie, nie prowadzi działalności rolniczej, ani nie sprzedaje produktów rolnych, tylko uprawia ziemię dla potrzeb własnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z treści przedłożonego wniosku wynika, iż w kwietniu 2006 r. Wnioskodawca otrzymał od matki w formie darowizny grunt o powierzchni 3,60 ha. Przedmiotowa nieruchomość rolna to grunt rolny bez prawa do zabudowy, który nie jest sklasyfikowany w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, nie została również w tej sprawie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Grunt ten nie jest wydzierżawiany, w części jest ugorem, a w części jest uprawiany na potrzeby własne. Strona nie jest podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi także działalności rolniczej. Wnioskodawca zamierza podzielić ww. grunt na działki o wielkości 3 tys. m² każda, a następnie sprzedać.

Grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy.

Nic bowiem nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny. Zainteresowany sprzedając grunt będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie oznaczała wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Bez znaczenia natomiast w przedmiotowej sprawie pozostaje status i cel, dla którego kupujący dokonuje zakupu gruntu, czy na poszerzenie swojego gospodarstwa rolnego, czy nie na poszerzenie swojego gospodarstwa rolnego, czy też na produkcję rolną na własne potrzeby. Czynnością podlegającą opodatkowaniu jest bowiem dostawa towarów, nie ich zakup.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że jeżeli grunty przeznaczone do sprzedaży nigdy nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności ani rolniczej, ani pozarolniczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy (użyczenia), to sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Natomiast, kwestie dotyczące zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zostaną załatwione odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.