Czy w związku ze sprzedażą 2 działek i przyszłej sprzedaży ostatniej działki będę musiała naliczyć i odprowadzić podatek VAT?

sygnatura: ILPP2/443-1137/08-4/AK

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2009-03-05

Wniosek ORD-IN: [ 571 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani X, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2008 r. (data wpływu 19 grudnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2009 r. (data wpływu 26 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 lutego 2009 r. (data wpływu 26 lutego 2009 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Matka Wnioskodawczyni, która zmarła w dniu 23 listopada 1999 r., była właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni 9,23 ha. W wyniku postępowania spadkowego w Sądzie Rejonowym, Zainteresowana otrzymała spadek w postaci ww. gospodarstwa rolnego i była jedyną spadkobierczynią. W dniu 10 lipca 2008 r. władze Gminy zmieniły plan zagospodarowania przestrzennego wsi, w wyniku którego posiadana przez nią działka jest przeznaczona na cele nierolnicze. Od momentu otrzymania spadku działka nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. W dniu 4 sierpnia 2008 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek do Burmistrza o podział działki o powierzchni 7,74 ha. Pozytywna decyzja Burmistrza została wydana w dniu 6 sierpnia 2008 r. W wyniku podziału powstało pięć działek. Dwie z nich są użytkowane przez Zainteresowaną, dwie zostały sprzedane, a ostatnia jest przeznaczona do sprzedaży. Sprzedaż dwóch działek nastąpiła w dniu 13 listopada 2008 r. Wnioskodawczyni nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej oraz rolniczej, nie świadczyła również żadnych usług rolniczych i nie była zarejestrowana jako podatnik. Na powyższych gruntach uprawiana była pszenica na potrzeby własne. Grunty zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania były przeznaczone na działki budowlane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą dwóch działek i przyszłej sprzedaży jednej działki Zainteresowana będzie musiała naliczyć i odprowadzić podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zaistniałej sytuacji sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ nie jest to w rozumieniu przepisów działalność gospodarcza i nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, a sprzedawane działki stanowią majątek własny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a sam zakup towaru dokonywany był w celu odsprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni w formie spadku otrzymała nieruchomość gruntową (gospodarstwo rolne o powierzchni 9,23 ha). Zainteresowana nigdy nie wykorzystywała tej nieruchomości w działalności gospodarczej ani rolniczej. Na powyższym gruncie była uprawiana pszenica na potrzeby własne. W roku 2008, Wnioskodawczyni dokonała podziału przedmiotowej nieruchomości gruntowej na pięć działek budowlanych. Dwie z nich są użytkowane przez Zainteresowaną, dwie zostały sprzedane, a jedna jest przeznaczona do sprzedaży.

Zgodnie z obowiązującą ustawą o podatku od tworów i usług, grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Jednakże nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek Wnioskodawczyni działała w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabyła przedmiotowe działki w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzą one z majątku prywatnego, otrzymanego w formie spadku. Wnioskodawczyni sprzedając działki korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że realizowana przez Zainteresowaną sprzedaż przedmiotowych działek, które zostały wyodrębnione z gruntu nabytego w drodze spadku, stanowiącego jej majątek osobisty, nie jest działalnością gospodarczą, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni nie ma obowiązku naliczania i odprowadzania podatku od towarów i usług w związku z ich dostawą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.