opodatkowanie sprzedaży udziałów w nieruchomości
sygnatura: IBPP2/443-816/08/WN
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
data: 2008-11-10
słowa kluczowe: | działki, grunty, najem, opodatkowanie, sprzedaż gruntów |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2008r. (data wpływu 5 września 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w nieruchomości - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 września 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w nieruchomości.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest współwłaścicielem w 267/480 (13350/24000) częściach nieruchomości niezabudowanej składającej się z dwóch działek położonych w C.. Działki te w Rejestrze Gruntów są oznaczone jako B - tereny mieszkaniowe. Łączna powierzchnia działek wynosi 0,1425 ha. Udziały te stanowią jego majątek odrębny (nie należą do wspólnego majątku małżeńskiego).
Udziały w nieruchomości Wnioskodawca nabył:
dokonanej aktem notarialnym w dniu 9 maja 2003 roku.
Od 1983 roku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest produkcja spodów obuwniczych. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Wnioskodawca prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów. Jest podatnikiem podatku VAT czynnym. W 1999 roku Wnioskodawca rozszerzył zakres prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej o wynajem nieruchomości na własny rachunek. Wtedy też część przedmiotowej nieruchomości, która (w części udziałów Wnioskodawcy) przez cały czas stanowiła jego majątek osobisty, zaczął wynajmować, ale w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Najemcą nieruchomości był podmiot gospodarczy, który na wynajmowanej nieruchomości prowadził swoją działalność. Przychody z najmu stanowiły przychody z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Usługa najmu była przez Wnioskodawcę potwierdzana fakturą VAT. Na tych zasadach nieruchomość Wnioskodawca wynajmował do końca czerwca 2007r. Wnioskodawca dodał, że przedmiotowa nieruchomość, ani żadna jej część, pomimo, że była przedmiotem najmu wykonywanego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, nigdy nie była składnikiem jego przedsiębiorstwa, tym samym nigdy nie była ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Od lipca 2007 roku Wnioskodawca ograniczył zakres prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, wykreślając z niej usługi wynajmu nieruchomości na własny rachunek. Od tego czasu przedmiotową nieruchomość wynajmuje poza działalnością gospodarczą. Najem nadal dokumentuje fakturą VAT jednak już nie jako przedsiębiorca. W najbliższym okresie Wnioskodawca planuje sprzedaż wszystkich swoich udziałów w przedmiotowej nieruchomości.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy sprzedaż udziałów w przedmiotowej nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż udziałów w przedstawionym przypadku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż sprzedaż ta nie będzie miała znamion działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Oczywistym jest, że udziały w przedmiotowej nieruchomości stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy. Udziały te zostały nabyte przez Wnioskodawcę (w przeważającej części w wyniku otrzymanego spadku i darowizny) na potrzeby własne, bez zamiaru ich odsprzedaży. Celem ich nabycia nie było również wykorzystywanie ich zarobkowo. Sprzedaż tych udziałów nastąpi w wyniku okazjonalnej (sporadycznej) czynności, która nie będzie wykonana w związku z działalnością producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, oraz rolników, a także działalnością osób wykonujących wolne zawody. Fakt, że Wnioskodawca wykorzystywał przed sprzedażą przedmiotową nieruchomość dla celów zarobkowych w sposób ciągły (część nieruchomości, której udziały zostały nabyte przez Wnioskodawcę w drodze spadku, dopiero po ośmiu latach od nabycia stała się przedmiotem najmu) nie ma w tym przypadku znaczenia, i nie może, zdaniem Wnioskodawcy, rzutować na status Wnioskodawcy jako podatnika w momencie sprzedaży udziałów. Poprzez wynajmowanie nieruchomości udziały Wnioskodawcy w tej nieruchomości nie utraciły bowiem statusu majątku osobistego. Czym innym jest bowiem wykorzystywanie towarów w sposób ciągły (co miało miejsce), a czym innym ich późniejsza sprzedaż. Interpretacją przepisu art. 15 ust. 2 ustawy VAT zajmowały się już kilkakrotnie sądy administracyjne. Stanowiska wyrażone przez sądy są zbieżne ze stanowiskiem Wnioskodawcy. Na uwagę zasługują wyroki: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 września 2006r, sygn. akt I SA/Wr 1254/05, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2007r., sygn. akt III SA/Wa 4176/2006, Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 kwietnia 2007r., sygn. akt I FSK 603/06 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007r, sygn. akt I FPS 3/07, który został wydany przez skład siedmioosobowy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy. Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.
Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko rozumianego przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które taksatywnie są wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.
Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:
Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.: