Czy istnieje możliwość zastosowania 7% stawki VAT przy sprzedaży gruntu z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego? Czy istnieje konieczność ujęcia w deklaracji VAT-7 podatku z tytułu sprzedaży gruntu, na którym została rozpoczęta budowa domu jednorodzinnego łącznie z rozliczeniem podatku od towarów i usług z działalności gospodarczej?Czy podlega opodatkowaniu 22% stawką VAT dostawa prawa współwłasności niezabudowanych działek jednej osobie i w jednym dniu?

sygnatura: IBPP1/443-820/08/AL

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2008-08-26

słowa kluczowe:

budowa budynków, czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, deklaracja podatkowa, dostawa, działalność gospodarcza, działka pod budowę, grunty, nakłady, opodatkowanie

Wniosek ORD-IN: [ 585 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana ,,X" przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008r. (data wpływu 29 maja 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2008r. (data wpływu 11 sierpnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• możliwości zastosowania 7% stawki VAT przy sprzedaży gruntu z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego,
• konieczności ujęcia w deklaracji VAT-7 podatku z tytułu sprzedaży gruntu, na którym została rozpoczęta budowa domu jednorodzinnego łącznie z rozliczeniem podatku od towarów i usług z działalności gospodarczej,
• opodatkowania 22% stawką VAT dostawy prawa współwłasności niezabudowanych działek jednej osobie i w jednym dniu

- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• możliwości zastosowania 7% stawki VAT przy sprzedaży gruntu z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego,
• konieczności ujęcia w deklaracji VAT-7 podatku z tytułu sprzedaży gruntu, na którym została rozpoczęta budowa domu jednorodzinnego łącznie z rozliczeniem podatku od towarów i usług z działalności gospodarczej,
• opodatkowania 22% stawką VAT dostawy prawa współwłasności niezabudowanych działek jednej osobie i w jednym dniu.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 sierpnia 2008r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-820/08/AL z dnia 23 lipca 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym i prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą od 2002r. jako Przedsiębiorstwo Produkcyjno Usługowo-Handlowe ,,Y" xxx xxx. ,,X" . Zakres prowadzonej działalności to głównie produkcja pomp i sprężarek.

W 2006r. Wnioskodawca zakupił (na współwłasność) działkę z majątku osobistego, utworzonego przed zawarciem związku małżeńskiego, niezwiązanego z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Działka została nabyta w celu prywatnej inwestycji (budowa komfortowego domu jednorodzinnego na własne potrzeby mieszkaniowe), w formie aktu notarialnego z dnia 19 grudnia 2006r., przez współwłaścicieli - jako osoby fizyczne - po #189; części w prawie własności (§ 3 ww. aktu notarialnego).

W związku ze zmianą planów współwłaścicieli odnośnie nieruchomości, grunt został podzielony na siedem mniejszych działek budowlanych w celu dalszej odsprzedaży. Podziału nieruchomości dokonano decyzją z dnia 12 października 2007r.

Jednocześnie na jednej z wydzielonych działek drugi współwłaściciel (prowadzący działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami oraz usługami budowlanymi) rozpoczął realizację inwestycji związanej z budową domu jednorodzinnego.

Zgodnie z zawartą umową pomiędzy współwłaścicielami gruntu, koszty dotyczące budowy domu jednorodzinnego ponosi drugi współwłaściciel, a strona która nie poniosła kosztów związanych z nakładami budowlanymi (tj. Wnioskodawca) nie posiada tytułu prawnego do wznoszonego budynku.

Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 15 maja 2008r. Wnioskodawca zbył prawo własności do 6 z 7 działek. W chwili sprzedaży jedna działka była częściowo zabudowana budynkiem jednorodzinnym (w trakcie budowy: stan zerowy, wylane fundamenty, rozpoczęte wznoszenie ścian) o projektowej powierzchni użytkowej 118,58 m#61447; - zgodnie pozwoleniem na budowę nr xxx/xx z dnia 25 lipca 2007r.

Wnioskodawca został więc współwłaścicielem 1 działki.

Uzyskany przychód powstały w wyniku zbycia prawa własności do nieruchomości - przedmiotowej działki z rozpoczętą budową, jak również pięciu działek, zostanie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2006r. Na pozostałej działce (będącej we współwłasności) Wnioskodawca ma zamiar wybudować budynek mieszkalny, jednorodzinny na własne potrzeby mieszkaniowe.

Wnioskodawca poinformował, iż PKOB dla budynku, którego dotyczy rozpoczęta budowa to PKOB 111 - budynki mieszkalne jednorodzinne.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż prawa współwłasności pięciu niezabudowanych działek (wydzielonych z nieruchomości wskazanej w opisie stanu faktycznego), jednej osobie i w jednym dniu, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką wynoszącą 22%...
2. Czy Wnioskodawca może, zgodnie z art. 41 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, przy sprzedaży gruntu z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego (wylane fundamenty, rozpoczęte wznoszenie ścian) zastosować preferencyjną stawkę podatku od towarów i usług wynoszącą 7%, w przypadku gdy koszty związane z całą inwestycją budowlaną poniósł drugi współwłaściciel gruntu...
3. Czy pomimo nabycia gruntu jako osoba fizyczna, podatek od sprzedaży gruntu, na którym rozpoczęta została budowa domu jednorodzinnego, należy ująć w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, łącznie z rozliczeniem podatku od towarów i usług z działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy w oparciu o art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług sprzedaż współwłasności niezabudowanych działek jednej osobie i w jednym dniu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką wynoszącą 22%.

Ponadto Wnioskodawca uważa, że może zastosować stawkę 7% podatku od towarów i usług zgodnie z art. 41 ustawy o podatku od towarów i usług, przy sprzedaży działki częściowo zabudowanej (gotowe fundamenty, rozpoczęte wznoszenie ścian). Bez znaczenia pozostaje fakt kto poniósł nakłady budowlane (w powyższym przypadku był to współwłaściciel).

Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy winien on opodatkowaną sprzedaż gruntu uwzględnić w jednej deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, łącznie z podatkiem od towarów i usług związanym z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

W tym miejscu należy podkreślić, iż zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można bowiem pominąć, że pod pojęciem ,,handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy przewidywana transakcja gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ,,częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (tydzień, miesiąc, rok) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, prowadzącym jednoosobowo działalność gospodarczą od 2002r. (w zakresie produkcji pomp i sprężarek) jako Przedsiębiorstwo Produkcyjno Usługowo-Handlowe xxx xxx. ,,X". W 2006r. Wnioskodawca zakupił (na współwłasność) działkę z majątku osobistego, utworzonego przed zawarciem związku małżeńskiego, niezwiązanego z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Działka została nabyta w celu prywatnej inwestycji, w formie aktu notarialnego z dnia 19 grudnia 2006r., przez współwłaścicieli - jako osoby fizyczne - po #189; części w prawie własności.

W związku ze zmianą planów współwłaścicieli odnośnie nieruchomości, grunt został podzielony na siedem mniejszych działek budowlanych w celu dalszej odsprzedaży. Podziału nieruchomości dokonano decyzją z dnia 12 października 2007r.

Jednocześnie na jednej z wydzielonych działek drugi współwłaściciel (prowadzący działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami oraz usługami budowlanymi) rozpoczął realizację inwestycji związanej z budową domu jednorodzinnego.

Zgodnie z zawartą umową pomiędzy współwłaścicielami gruntu, koszty dotyczące budowy domu jednorodzinnego ponosi drugi współwłaściciel, a strona która nie poniosła kosztów związanych z nakładami budowlanymi nie posiada tytułu prawnego do wznoszonego budynku.

Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 15 maja 2008r. Wnioskodawca zbył prawo własności do 6 z 7 działek. W chwili sprzedaży jedna działka była częściowo zabudowana budynkiem jednorodzinnym (w trakcie budowy: stan zerowy, wylane fundamenty, rozpoczęte wznoszenie ścian) o projektowej powierzchni użytkowej 118,58 m#61447; - zgodnie pozwoleniem na budowę nr xxx/xx z dnia 25 lipca 2007r.

Ponadto sprzedaży współwłasności niezabudowanych działek dokonano jednej osobie i w jednym dniu.

Wnioskodawca został więc współwłaścicielem 1 działki.

Uzyskany przychód powstały w wyniku zbycia prawa własności do nieruchomości - przedmiotowej działki z rozpoczętą budową, jak również pięciu działek niezabudowanych, zostanie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2006r. Na pozostałej działce (będącej we współwłasności) Wnioskodawca ma zamiar wybudować budynek mieszkalny, jednorodzinny na własne potrzeby mieszkaniowe.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, iż PKOB dla budynku, którego dotyczy rozpoczęta budowa to PKOB 111 - budynki mieszkalne jednorodzinne.

Z przedstawionego powyżej stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w związku z nabyciem gruntu działał w charakterze handlowca bowiem działka została nabyta w celu prywatnej inwestycji. A zatem nie można uznać aby majątek powyższy został nabyty na potrzeby własne Wnioskodawcy, lecz z przeznaczeniem do działalności handlowej lub w ogóle do działalności gospodarczej. Nieruchomość ta nie została więc zakupiona celem zabezpieczenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Charakter poczynionych czynności, tj. zakup działki w celu prywatnej inwestycji wskazuje, iż zakupu przedmiotowej nieruchomości dokonano z zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowych poprzez inwestycję środków pieniężnych, czy też poprzez wykorzystanie jej w przyszłości na potrzeby działalności gospodarczej. Zakup celem lokaty kapitału, oznacza zakup z zamiarem odzyskania zainwestowanych środków w przyszłości, co możliwe jest przede wszystkim przez sprzedaż, ewentualnie dzierżawę nieruchomości lub inwestycje.

Należy zauważyć, iż Wnioskodawca, traktując zakup nieruchomości jako lokatę kapitału i podejmując czynności zmierzające następnie do jego sprzedaży - podział nieruchomości na siedem mniejszych działek, rozporządza swoim majątkiem w celu osiągnięcia zysku.

W takiej sytuacji dostawa wskazanego we wniosku udziału w prawie własności pięciu niezabudowanych działek przeznaczonych pod zabudowę, kwalifikuje tę czynność jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych.

Bez znaczenia pozostaje fakt, iż dostawy udziału w prawie własności pięciu niezabudowanych działek dokonano jednym aktem notarialnym w jednym dniu.

Ponadto jak wynika z wniosku, Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym i prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą.

Zatem skoro Wnioskodawca jest już podatnikiem podatku od towarów i usług, to wszystkie wykonywane czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, będą podlegały opodatkowaniu. Brak jest bowiem podstaw prawnych do uznania, iż opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. niektóre czynności objęte zakresem przedmiotowym realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług są opodatkowane, a niektóre nie.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, dostawa udziału w prawie własności pięciu niezabudowanych działek nie może korzystać ze zwolnienia określonego art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o VAT z uwagi na ich przeznaczenie - działki budowlane, a jak wskazuje powyższy przepis zwalnia się od podatku tylko dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zatem dokonanie dostawy udziału w prawie własności pięciu niezabudowanych działek będących działkami budowlanymi będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki w wysokości 22%, stosownie do przepisów art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ww. sprzedający, tj. Wnioskodawca w odniesieniu do powyższej transakcji, występuje w charakterze podatnika.

A zatem w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie natomiast z unormowaniem zawartym w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jak więc wynika z powyższego grunt jest towarem w rozumieniu ustawy (art. 2 pkt 6 ustawy), a zatem odpłatna dostawa gruntu (np. sprzedaż, zamiana) realizowana przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jeśli natomiast chodzi o stawkę obowiązującą przy sprzedaży (przeniesieniu własności) gruntu, na którym posadowiony jest trwale z tym gruntem związany budynek lub budowla, to decyduje o tym charakter tegoż obiektu budowlanego oraz zasady jego opodatkowania, ponieważ w takim przypadku wartość gruntu stanowi składnik podstawy opodatkowania budynku lub budowli. Sprzedaż gruntu w takim przypadku nie ma charakteru samodzielnego, lecz jest związana z obiektem, który z tym gruntem jest trwale związany.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie ww. art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22%, jednakże zarówno w treści powyższej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak, stosownie do zapisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się również do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - art. 41 ust. 12.

W myśl art. 41 ust. 12a i 12b przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego powyżej nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Natomiast zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 12 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Jak wynika z powyższego ustawa o podatku VAT, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl natomiast art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1. obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć: a) budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, b) budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, c) obiekt małej architektury;
2. budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż na jednej z wydzielonych działek drugi współwłaściciel (prowadzący działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami oraz usługami budowlanymi) rozpoczął realizację inwestycji związanej z budową domu jednorodzinnego.

Zgodnie z zawartą umową pomiędzy współwłaścicielami gruntu, koszty dotyczące budowy domu jednorodzinnego ponosi drugi współwłaściciel, a strona która nie poniosła kosztów związanych z nakładami budowlanymi nie posiada tytułu prawnego do wznoszonego budynku.

Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 15 maja 2008r. Wnioskodawca zbył prawo własności do 6 z 7 działek. W chwili sprzedaży jedna działka była częściowo zabudowana budynkiem jednorodzinnym (w trakcie budowy: stan zerowy, wylane fundamenty, rozpoczęte wznoszenie ścian) o projektowej powierzchni użytkowej 118,58 m#61447; - zgodnie pozwoleniem na budowę nr xxx/xx z dnia 25 lipca 2007r.

Z powyższego wynika, że naniesienie na gruncie, na dzień przeniesienia prawa własności gruntu, osiągnęło poziom fundamentów z rozpoczętym wznoszeniem ścian. Zatem w świetle przytoczonych przepisów i definicji taki stan zaawansowania robót budowlanych wyklucza uznanie dokonanej zabudowy za budynek w ogóle, a tym samym za obiekt budownictwa mieszkaniowego w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 12 ustawy o podatku VAT. Przedmiotowe naniesienie nie jest również budowlą w myśl definicji zawartej w ustawie Prawo budowlane.

Jeżeli zatem dokonana zabudowa nie jest budynkiem, ani budowlą, ani też ich częścią, uznać należy, że mamy do czynienia z gruntem niezabudowanym, przeznaczonym pod zabudowę. W tej sytuacji należy wziąć pod uwagę przepisy regulujące dostawę terenów niezabudowanych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu zatem podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku nieruchomości gruntowych niezabudowanych (a za taką należy uznać działkę z naniesieniem w postaci fundamentów z częściowo rozpoczętym wznoszeniem ścian) jedynie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, nieprzeznaczonymi w planach pod zabudowę, są zwolnione od podatku VAT.

Biorąc pod uwagę fakt, iż jak wyżej wykazano Wnioskodawca z tytułu dostawy udziałów w prawie własności pięciu niezabudowanych działek będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie nim również w przypadku dostawy udziału w prawie własności tej, na której naniesione są fundamenty z częściowo rozpoczętym wznoszeniem ścian.

Zatem, dostawa udziału w prawie własności działki budowlanej, na której naniesione są fundamenty i częściowo rozpoczęte wznoszenie ścian zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług będzie opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 22%.

W kwestii natomiast poniesionych nakładów wchodzących w skład rozpoczętej na działce inwestycji należy stwierdzić, że te będą podlegać odrębnemu opodatkowaniu. Przedmiotowe fundamenty oraz częściowo rozpoczęte wznoszenie ścian należy uznać za nieukończoną inwestycję budowy budynku mieszkalnego zakwalifikowanego do grupy PKOB 111. Co do zasady przez inwestycję rozpoczętą i nieukończoną rozumie się ogół poniesionych kosztów pozostających w bezpośrednim związku z niezakończoną budową. Zatem przez sprzedaż niezakończonej inwestycji należy rozumieć odsprzedaż całości usług budowlanych (robót budowlanych) związanych z budową fundamentów i częściowo rozpoczętym wznoszeniem ścian.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego zgodnie z zawartą umową pomiędzy współwłaścicielami gruntu, koszty dotyczące budowy domu jednorodzinnego (wznoszonego na jednej z działek będących we współwłasności) ponosi drugi współwłaściciel. Ponadto strona, która nie poniosła kosztów związanych z nakładami budowlanymi, nie posiada tytułu prawnego do wznoszonego budynku.

W świetle powyższego Wnioskodawca nie posiadając tytułu prawnego do wznoszonego budynku, nie ma prawa do dysponowania poniesionymi na ten cel nakładami. Jak bowiem wyraźnie wynika z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a współwłaścicielem gruntu koszty dotyczące budowy domu jednorodzinnego ponosi drugi współwłaściciel.

Zatem w zaistniałej sytuacji nie można mówić o zbyciu przez Wnioskodawcę gruntu z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego tylko o zbyciu samego gruntu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż przy sprzedaży gruntu z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego należy zastosować stawkę VAT 7%, jest nieprawidłowe. Natomiast kwestie sporządzania deklaracji podatkowych określają przepisy rozdziału 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 99 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym miesiącu , z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Jak wynika z delegacji ustawowej zawartej w art. 99 ust. 14 ww. ustawy o podatku od towarów i usług Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1, 2, i 8-11, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełniania oraz terminu i miejsca ich składania. Jak wynika z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 września 2005 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 185, 1545) załącznik Nr 1 określa wzór deklaracji VAT 7 dla podatku od towarów i usług. W deklaracji tej w części C pod poz. 6 wymieniona została dostawa towarów oraz świadczenie usług, na terytorium kraju, opodatkowane stawką 22%. A zatem w sytuacji gdy u Wnioskodawcy wystąpią czynności opodatkowane (np. stawką 22%) w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą czy to jako Przedsiębiorstwo Produkcyjno Usługowo-Handlowe ,,x" xxx xxx czy też z tytułu dostawy udziału w prawie własności sześciu niezabudowanych działek, winien on powyższą dostawę ująć w jednej deklaracji VAT-7. W tym też zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe. Oceniając jednak stanowisko Wnioskodawcy całościowo, w oparciu o wszystkie kwestie poruszone we wniosku, należy je uznać za nieprawidłowe. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.