Opodatkowanie dostawy trzech działek budowlanych nabytych pierwotnie w formie darowizny.

sygnatura: IBPP1/443-241/08/AL

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2008-04-24

słowa kluczowe:

częstotliwość wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, darowizna, dostawa, działka pod budowę, działki, majątek prywatny, spadek

Wniosek ORD-IN: [ 1514 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani ,,X" przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2008r. (data wpływu 13 lutego 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia 2008r. (data wpływu 15 kwietnia 2008r.) oraz pismem z dnia 24 kwietnia 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy trzech działek budowlanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy trzech działek budowlanych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 kwietnia 2008r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-241/08/AL z dnia 28 marca 2008r. oraz pismem dnia 24 kwietnia 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny(zdarzenie przyszłe):

W dniu 9 marca 2001r. Wnioskodawca wraz z mężem nabyli jako darowiznę od rodziców Wnioskodawcy gospodarstwo rolne położone w S (KW nr x, y, z), w skład którego wchodziły: działka zabudowana budynkiem mieszkalnym (w nim Wnioskodawca mieszka), działki niezabudowane (pola, łąki, las).

W dniu 29 grudnia 2006r. zmarł mąż Wnioskodawcy. Postanowieniem Sądu Wnioskodawca wraz z córką, jako spadek po zmarłym, otrzymał część wspomnianej darowizny.

W międzyczasie, ze względu na to, iż w planie zagospodarowania przestrzennego (uchwała nr (...) Rady Miasta w (...) z dnia (...)) ujęto te tereny jako miejsce z możliwością zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, Wnioskodawca podzielił jedną z działek (nr (...) - KW nr y) na pięć mniejszych działek, z których trzy zamierza sprzedać. Do działek tych nie ma doprowadzonej wody ani energii elektrycznej, bowiem w bliskiej okolicy nie ma możliwości wybudowania wodociągu i linii energetycznej.

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienił, iż o zmianę przeznaczenia gruntu - występowali w latach 90-tych rodzice Wnioskodawcy. W przeszłości grunt ten stanowił teren nie przeznaczony do zabudowy (przebiegał tam pas zieleni związany z (...)). Zmieniło się to w 2005r. kiedy to Rada Miasta podjęła decyzję o zmianie zagospodarowania przestrzennego. Obecnie na tym terenie istnieje możliwość zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Z prośbą o zmianę tych terenów występowali w latach 1998-1999 również inni właściciele okolicznych działek.

W przeszłości Wnioskodawca nigdy nie dokonywał sprzedaży innych działek czy nieruchomości, a przedmiotowa nieruchomość przed przekwalifikowaniem i podziałem (lata 2005/2006) użytkowana była jako gospodarstwo rolne. Podziału dokonano w 2007r. (otrzymanie końcowych dokumentów). Jednakże przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany do działalności rolniczej, a jedynie pod uprawę przeznaczoną wyłącznie dla własnych potrzeb i Wnioskodawca nie czerpał z tego tytułu korzyści. Jednak ze względu na fakt, że jest to ziemia klasy V, uprawy te były słabe, ponadto w tym czasie chorował już małżonek Wnioskodawcy i nie miał kto zajmować się uprawą ziemi. Tak więc Wnioskodawca nigdy nie sprzedawał żadnych produktów rolnych. Grunt ten nie był też przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Starania o podział gruntu Wnioskodawca rozpoczął zaraz po otrzymaniu darowizny od rodziców. Spowodowane było to brakiem możliwości, prowadzenia na tym gruncie działalności rolniczej (słaba gleba klasy V). Również brak było chętnych na zakup tak dużego obszaru. Ponadto wiązało się to z faktem trudnej sytuacji życiowej Wnioskodawcy spowodowanej chorobą małżonka, a tym samym z chęcią pozyskania środków finansowych na leczenie męża i uregulowaniem zobowiązań pieniężnych. Cała procedura związana z podziałem gruntu trwała kilka lat i rozpoczęła się przed 2007r. przed śmiercią męża.

Sprzedaż trzech działek budowlanych ma być dokonana na rzecz różnych nabywców w niedługim odstępie czasu.

Wnioskodawca poinformował również, iż posiada jeszcze jedną działkę bez drogi dojazdowej (kiedyś pole uprawne), działki będące łąkami (wąskie bez dróg dojazdowych) oraz kawałek lasu - tereny nie przeznaczone pod zabudowę, których nie zamierza sprzedać.

Ponadto odnośnie posiadanych jeszcze dwóch działek budowlanych - na dzień złożenia wniosku - nie podjął zamiaru sprzedaży.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nie jest i nigdy nie był podatnikiem podatku VAT. Nie jest również rolnikiem ryczałtowym.

W związku z opisanym stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu sprzedaży trzech działek budowlanych Wnioskodawca winien zapłacić podatek VAT w wysokości 22% i czy fakt, iż sprzedaje trzy działki w niedługim odstępie czasowym jest uznawany za częstotliwość, powtarzalność...

Zdaniem Wnioskodawcy - będąc osobą fizyczną, a nie podmiotem gospodarczym, sprzedaż działek stanowiących jego majątek osobisty - nie kupiony z zamiarem sprzedaży lecz otrzymany w darowiźnie - nie nosi znamion działalności gospodarczej, w związku z czym nie powinien płacić podatku VAT od sprzedaży ww. działek.

Ponadto Wnioskodawca zaznaczył, iż powodem sprzedaży jest chęć poprawienia swoich warunków życia (małżonek chorował 12 lat na nowotwór mózgu) i zapewnienie startu córce, pomoc w nauce i na studiach. Pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży Wnioskodawca nie ma zamiaru inwestować w zakup czegoś innego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż Wnioskodawca we wniosku wskazał, iż przedmiotem wniosku jest zaistniały stan faktyczny, jednakże z treści wniosku wynika, iż dotyczy on zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Za dostawę towarów stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jednakże odpłatne dostawy towarów lub odpłatne świadczenie usług można opodatkować wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot mający status podatnika. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Podatnikami na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 cyt. ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji, co znajduje potwierdzenie również w przepisie art. 2 ust. 1a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT tzn. m.in. czynność zostałaby wykonana jednorazowo lecz w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polegałaby na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ,,podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ,,częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu do danej czynności ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej w tym zakresie. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala zatem na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego np. nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży gruntu, a okoliczności nie wskazują, że czynność ta czyniona jest z zamiarem jej powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania jej stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Aby zatem dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od rodziców i spadku po mężu nieruchomość gruntową KW nr y - stanowiącą część gospodarstwa rolnego. Przedmiotowa nieruchomość uchwałą Rady Miejskiej (nie na wniosek strony) została ujęta w planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny z możliwością zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Przedmiotowy grunt - z uwagi na słabą jakość gleby i w związku z tym niemożność prowadzenia na nim działalności rolniczej oraz trudną sytuację życiową (ciężka choroba nowotworowa małżonka), Wnioskodawca podzielił na pięć działek budowlanych, z czego trzy przeznaczył do sprzedaży.

Grunt nie był wykorzystywany do działalności rolniczej, a jedynie pod uprawę z przeznaczeniem na własne potrzeby. Grunt nie był przedmiotem najmu czy dzierżawy.Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był podatnikiem podatku VAT, nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Wnioskodawca posiada wprawdzie jeszcze inne działki: działkę bez drogi dojazdowej, działki będące łąkami (wąskie bez dróg dojazdowych) oraz kawałek lasu - nie przeznaczone pod zabudowę, których jednak nie zamierza sprzedać. Również na dzień złożenia wniosku nie ma zamiaru sprzedać pozostałych dwóch działek budowlanych.

Środków uzyskanych ze sprzedaży działek budowlanych Wnioskodawca nie będzie inwestował, a przeznaczy na poprawę warunków życia swoich i córki.

Wprawdzie Wnioskodawca (nie będący podatnikiem VAT lub rolnikiem ryczałtowym) dostawy działek budowlanych dokona kilkakrotnie - trzykrotnie, czynność ta dotyczyć jednak będzie jednorazowej sprzedaży jego majątku, bowiem Wnioskodawca nie zamierza dokonywać dalszej sprzedaży gruntów. Należy przez to rozumieć, że czynność ta wykonywana będzie okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie będzie czynione z zamiarem jego powtarzania.

Ponadto grunt nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę w sposób ciągły dla celów zarobkowych (nie prowadzono na nim działalności rolniczej, nie wynajmowano, nie dzierżawiono) a wyłącznie przeznaczono pod uprawę na własne potrzeby, zaś środki uzyskane ze sprzedaży trzech działek nie będą inwestowane, lecz mają wyłącznie posłużyć poprawie życia Wnioskodawcy i jego córki.

Powyższe fakty przemawiają za tym, iż czynności dostawy trzech działek budowlanych nie można przypisać znamion działalności gospodarczej, o której mowa w cyt. art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl ww. art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do sprzedaży trzech działek budowlanych, gdyż nic nie wskazuje aby dokonując sprzedaży ww. działek budowlanych działał w charakterze handlowca, dokona bowiem sprzedaży majątku osobistego, nabytego - pierwotnie jako gospodarstwo rolne - w drodze darowizny i spadku. Wnioskodawca sprzedając działki korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, iż dostawy ww. trzech działek budowlanych nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem brak podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu dostawy przedmiotowych działek. Tym samym dostawa ww. przedmiotowych działek budowlanych nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.