INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 marca 2016 r. (data wpływu do Organu - 15 marca 2016 r.), uzupełnionym 9 i 11 maja 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych umorzenia pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych umorzenia pożyczki.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 28 kwietnia 2016 r. znak: IBPB-2-1/4515-120/16/BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 9 maja 2016 r. (uiszczenie opłaty) i 11 maja 2016 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada obywatelstwo brytyjskie oraz adres zamieszkania w miejscowości T. w Polsce. Ojciec Wnioskodawcy posiada obywatelstwo brytyjskie oraz adres zamieszkania w Szkocji (Wielka Brytania).

W dniu 25 lipca 2011 r. w T. została zawarta umowa pożyczki pomiędzy Wnioskodawcą (syn) a jego ojcem. Zgodnie z umową ojciec udzielił synowi pożyczki pieniężnej w kwocie 60.000,00 GBP (słownie: sześćdziesiąt tysięcy funtów). Zgodnie z umową kwota pożyczki powinna być zwrócona do 30 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca dodał, że umowa pożyczki została zawarta pomiędzy osobami, o których mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadkowi darowizn - zaliczanych do I grupy podatkowej;

Obecnie pożyczkodawca (ojciec Wnioskodawcy) zadeklarował chęć umorzenia ww. pożyczki w całości wobec Wnioskodawcy poprzez nieodpłatne zwolnienie z długu (art. 508 K.c.). Wnioskodawca powziął wadliwości, czy umorzenie pożyczki w całości nie spowoduje powstania u niego przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych i konieczności zapłaty przez niego podatku dochodowego od osób fizycznych oraz czy nie spowoduje powstania zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca wyjaśnił jednocześnie, iż wartość należności z tytułu udzielonej pożyczki - jak również rozważanego umorzenia tej należności - nie będzie świadczeniem otrzymanym na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umowy będącej podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. działalności wykonywanej osobiście, bowiem udzielona pożyczka (jak i jej umorzenie) nie wynika z jakiegokolwiek stosunku pracy bądź stosunku cywilnoprawnego pomiędzy nim a pożyczkodawcą.

W piśmie z 6 maja 2016 r. (wpływ do Biura - 11 maja 2016 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że czynność zwolnienia z długu pożyczkobiorcy (Wnioskodawcy) przez pożyczkodawcę (ojca Wnioskodawcy) poprzez umorzenie pożyczki nie przybierze postaci umowy darowizny, zgodnie z ustawą Kodeks cywilny. W momencie otrzymania ww. świadczenia (prawa majątkowego), tj. zwolnienia z długu (umorzenia pożyczki) Wnioskodawca będzie miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W umowie pożyczki zostało wskazane, że zwrot pożyczki nastąpi przelewem na rachunek bankowy pożyczkodawcy (ojca Wnioskodawcy), który prowadzony jest przez bank w Wielkiej Brytanii, zatem miejscem zwrotu pożyczki jest Wielka Brytania.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy oświadczenie o umorzeniu pożyczki złożone przez pożyczkodawcę - ojca (nieodpłatne zwolnienie z długu w trybie art. 508 Kodeksu cywilnego) objęte jest zakresem przedmiotu art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn...
2. Czy przedmiotowe oświadczenie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstanie zobowiązania podatkowego na mocy ustawy o podatku od spadków i darowizn...

Zdaniem Wnioskodawcy, oświadczenie pożyczkodawcy - ojca, tj. nieodpłatne zwolnienie z długu w trybie art. 508 Kodeksu cywilnego nie stanowi przedmiotu darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, zatem nie ma zastosowania w tej sytuacji ustawa o podatku od spadków i darowizn, a tym samym po stronie Wnioskodawcy nie powstanie żadne zobowiązanie podatkowe na mocy ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji powyżej Organ przywołał tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do uregulowań objętych ustawą o podatku od spadków i darowizn, tj. w zakresie pyt. ozn. we wniosku nr 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn.

W pozostałym zakresie wniosku, tj. podatku dochodowego od osób fizycznych, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie - dokonane zgodnie z właściwością - przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej ,,podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

W myśl ust. 2 tego przepisu podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Oznacza to, że ustawodawca wyłączył spod opodatkowania inne podobne czynności, które nie zostały wymienione we wskazanym przepisie. W konsekwencji czynności niewymienione wprost w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że 25 lipca 2011 r. została zawarta umowa pożyczki pomiędzy Wnioskodawcą (syn) a jego ojcem. Zgodnie z umową ojciec udzielił synowi pożyczki pieniężnej w kwocie 60.000,00 funtów. Zgodnie z umową kwota pożyczki powinna być zwrócona do 30 kwietnia 2019 r. W umowie pożyczki zostało wskazane, że zwrot pożyczki nastąpi przelewem na rachunek bankowy pożyczkodawcy (ojca Wnioskodawcy), który prowadzony jest przez bank w Wielkiej Brytanii, zatem miejscem zwrotu pożyczki jest Wielka Brytania. Obecnie pożyczkodawca (ojciec) zadeklarował chęć umorzenia ww. pożyczki w całości wobec Wnioskodawcy poprzez nieodpłatne zwolnienie z długu (art. 508 Kodeksu cywilnego). Czynność zwolnienia z długu pożyczkobiorcy (Wnioskodawcy) przez pożyczkodawcę (ojca Wnioskodawcy) poprzez umorzenie pożyczki nie przybierze postaci umowy darowizny, zgodnie z ustawą Kodeks cywilny.

Wnioskodawca uważa, że po jego stronie nie powstanie żadne zobowiązanie podatkowe na mocy ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zawierają definicji pojęcia ,,pożyczka" należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Stosownie do art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.) zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Zwolnienie z długu jest czynnością dwustronną o charakterze rozporządzającym, zawartą między wierzycielem a dłużnikiem. Z prawnego punktu widzenia, przysporzenia dokonywane są w celu zwolnienia się z istniejącego zobowiązania, dążenia do uzyskania świadczenia od drugiej strony albo obdarowania. W zależności od przyczyny oraz woli stron umowy, zwolnienie z długu może być nieodpłatne albo odpłatne. Zakwalifikowanie czynności nieodpłatnego zwolnienia z długu do konkretnego rodzaju umowy zależy od szczegółowego stanu faktycznego i postanowień tej umowy.

We wniosku wskazano, że czynność zwolnienia z długu pożyczkobiorcy (Wnioskodawcy) przez pożyczkodawcę (ojca Wnioskodawcy) nie przybierze postaci umowy darowizny zgodnie z ustawą Kodeks cywilny.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro złożone przez pożyczkodawcę (ojca Wnioskodawcy) oświadczenie o umorzeniu pożyczki nie jest darowizną w rozumieniu Kodeksu cywilnego to czynność ta nie jest objęta zakresem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w tej sytuacji nie ma zastosowania ustawa o podatku od spadków i darowizn, a tym samym po stronie Wnioskodawcy nie powstanie zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie- w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.