Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Jakie są skutki podatkowe darowizny prawa do żądania wypłaty zysku?

sygnatura: IBPB-2-1/4515-61/16/MK

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2016-05-11

słowa kluczowe:darowizna, podatek od spadków i darowizn, prawa majątkowe, wierzytelność

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 3 lutego 2016 r. (data wpływu do Biura - 26 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny prawa do żądania wypłaty zysku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny prawa do żądania wypłaty zysku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Ojciec Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki cywilnej (dalej jako: ,,Spółka"). Zgodnie z uchwałą, która zostanie podjęta przez wspólników Spółki, Spółka zobowiązana będzie do dokonania na rzecz wspólników wypłaty zysku wypracowanego w 2015 roku oraz zysku, który został osiągnięty w latach poprzednich, a nie został wcześniej wypłacony. Prawo do żądania wypłaty zysku przysługiwać będzie wszystkim wspólnikom Spółki w tym również ojcu Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni spodziewa się, iż jej ojciec (dalej jako: ,,darczyńca") przeniesie na jej rzecz prawo żądania wypłaty zysku ze Spółki. Przeniesienie prawa do otrzymania wypłaty zysku będzie miało charakter darowizny, a jej przedmiotem będzie całość lub część wierzytelności przysługującej darczyńcy z tytułu podziału zysku.

W terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania darowizny Wnioskodawczyni dokona zgłoszenia naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego otrzymania tytułem darowizny prawa majątkowego w postaci prawa do zysku. Otrzymane przez Wnioskodawczynię prawo majątkowe w postaci roszczenia o wypłatę przez Spółkę zysku (dalej jako: ,,wierzytelność") zostanie przez Wnioskodawczynię wniesione jako wkład niepieniężny do spółki komandytowej powstałej z przekształcenia Spółki. Wniesienie nastąpi po wartości odpowiadającej wartości nominalnej wierzytelności.

Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Wątpliwość Wnioskodawczyni dotyczy m.in. kwestii opodatkowania otrzymanej darowizny podatkiem od spadków i darowizn

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymanie przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny prawa do żądania od Spółki wypłaty zysku będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn...

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymanie darowizny nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z przepisami art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy w przypadku nabycia w drodze darowizny obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia. Jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 4a pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2

Mając zatem na względzie, że Wnioskodawczyni otrzyma darowiznę od darczyńcy, który należy do grona osób wymienionych w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn i dokona zgłoszenia naczelnikowi urzędu skarbowego otrzymania tej darowizny w terminie 6 miesięcy od dnia nabycia wierzytelności, otrzymanie darowizny będzie zwolnione z opodatkowana podatkiem od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie podatku od spadków i darowizn.

W zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych - wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej ,,podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

W myśl art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Instytucję przeniesienia (cesji) wierzytelności regulują natomiast przepisy art. 509-518 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Z treści art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Jak z powyższego wynika umowa cesji może przyjąć formę darowizny, jeżeli posiada cechy darowizny, tzn. oświadczenie darczyńcy (darczyńców) o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny oraz cesja dokonywana jest bezpłatnie - kosztem majątku cedenta (darczyńcy), a cesjonariusz (obdarowany) nie jest zobowiązany do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za dokonaną cesję.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W przypadku nabycia majątku tytułem darowizny obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczenia obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń - art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Natomiast stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 4a ust. 4 cyt. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

  1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
  2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa - art. 4 ust. 4 cyt. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że ojciec Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki cywilnej. Zgodnie z uchwałą, która zostanie podjęta przez wspólników Spółki, Spółka zobowiązana będzie do dokonania na rzecz wspólników wypłaty zysku wypracowanego w 2015 roku oraz zysku, który został osiągnięty w latach poprzednich, a nie został wcześniej wypłacony. Prawo do żądania wypłaty zysku przysługiwać będzie wszystkim wspólnikom Spółki w tym również ojcu Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni spodziewa się, iż jej ojciec przeniesie na jej rzecz prawo żądania wypłaty zysku ze Spółki. Przeniesienie prawa do otrzymania wypłaty zysku będzie miało charakter darowizny, a jej przedmiotem będzie całość lub część wierzytelności przysługującej darczyńcy (ojcu) z tytułu podziału zysku. W terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania darowizny Wnioskodawczyni dokona zgłoszenia naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego otrzymania tytułem darowizny prawa majątkowego w postaci prawa do zysku.

Mając na uwadze powołane przepisy, opisana we wniosku darowizna prawa majątkowego, tj. darowizna prawa do żądania wypłaty zysku podlegać będzie, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Jednakże, darowizna ta - jako, że będzie dokonana pomiędzy osobami określonymi w art. 4a ustawy, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn na podstawie tegoż przepisu. Ponieważ z wniosku nie wynika, że umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, dlatego w celu skorzystania ze zwolnienia Wnioskodawczyni winna dokonać jej zgłoszenia na formularzu SD-Z2, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, w terminie 6 miesięcy od dnia spełnienia przyrzeczonego świadczenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY