INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 marca 2016 r. (data wpływu do Organu - 29 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie złożenia korekty do zeznania podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie złożenia korekty do zeznania podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest córką zmarłej 4 czerwiec 2004 r. J.S. Zmarłej w chwili śmierci przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu. Spadkobiercami zmarłej była Wnioskodawczyni oraz jej brat (postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku z 6 kwietnia 2006 r.). Wnioskodawczyni nie mieszkała w ww. lokalu mieszkalnym od 1974 r. W mieszkaniu tym mieszkał brat Wnioskodawczyni wraz ze swoją żoną do chwili swojej śmierci 3 sierpnia 2014 r.

6 października 2006 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa, w której zasobach znajduje się lokal, wydala zaświadczenie, zgodnie z którym zwaloryzowany wkład mieszkaniowy wyliczony dla tego lokalu na dzień śmierci matki Wnioskodawczyni wyniósł 100.080,00 zł, z czego Wnioskodawczyni odziedziczyła połowę. Na podstawie tego zaświadczenia naczelnik urzędu skarbowego wydał decyzję z 10 stycznia 2007 r. o wymiarze podatku od spadków i darowizn, przyjmując za podstawę opodatkowania kwotę 35.968,00 zł (od połowy spadku, tj. 50.040,00 zł odjęto wartość długów i ciężarów spadkowych w wysokości 4.435,00 zł i potrącono kwotę wolną od podatku, tj. 9.637,00 zł). Podatek został w całości uiszczony.

Pismem z 4 maja 2009 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa poinformowała Wnioskodawczynię, że 15 czerwca 2007 r. podjęta została uchwała o wygaśnięciu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, że zadłużenie lokalu na dzień 4 maja 2009 r. wynosi ponad 15 tys. zł oraz że lokal zajmuje bez tytułu prawnego brat Wnioskodawczyni wraz z żoną. Spółdzielnia poinformowała również, że po opróżnieniu lokalu lokal zostanie sprzedany w drodze przetargu i po sprzedaży spółdzielnia dokona rozliczenia i wypłaty wkładu mieszkaniowego.

Pismem z 2 stycznia 2015 r. Wnioskodawczyni zwróciła się do Spółdzielni Mieszkaniowej z zapytaniem na jakim etapie znajduje się postępowanie o eksmisję, czy postępowanie to zostało ukończone a lokal opróżniony, dlaczego Spółdzielnia nigdy nie wyznaczyła Wnioskodawczyni terminu do złożenia deklaracji członkowskiej, pomimo takiego wymogu statutowego i kiedy nastąpi rozliczenie wkładu mieszkaniowego lub wartości rynkowej lokalu. W odpowiedzi na pismo Spółdzielnia Mieszkaniowa poinformowała, że lokal 3 grudnia 2014 r. został przekazany do dyspozycji Spółdzielni.

W dniu 25 czerwca 2015 r. Wnioskodawczyni udzieliła pełnomocnictwa radcy prawnemu do występowania w jej imieniu w sprawie wypłaty wartości wkładu mieszkaniowego wyliczonego wg wartości rynkowej lokalu przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej. W dniu 30 czerwca 2015 r. pełnomocnik Wnioskodawczyni skierował wniosek do sądu o zawezwanie do próby ugodowej przeciwko spółdzielni, informując o tym fakcie Spółdzielnię. Na dzień 24 listopada 2015 r. wyznaczono termin posiedzenia w tej sprawie. Pismem z dnia 26 października 2015 r, Spółdzielnia Mieszkaniowa poinformowała pełnomocnika o fakcie sprzedaży mieszkania na przetargu 17 września 2015 r. Cena wywołania wynosiła 217.710,00 zł. W dniu 29 października 2015 r. pełnomocnik wezwał Spółdzielnię do zapłaty połowy kwoty za jaką został sprzedany lokal. Kilka dni przed posiedzeniem sądu Spółdzielnia skontaktowała się z pełnomocnikiem proponując zawarcie ugody na co Wnioskodawczyni wyraziła zgodę.

Strony zawarły ugodę, której przedmiotem była wypłata kwoty 98.405,08 zł tytułem zwrotu połowy wkładu mieszkaniowego według wartości rynkowej lokalu. Jak wyjaśniono w ugodzie lokal został sprzedany za kwotę 231.000,00 zł, z której potrącono 33.764,98 zł tytułem zadłużenia, 4.91 zł tytułem umorzenia części wkładu mieszkaniowego wg wartości nominalnej oraz 400 zł tytułem kosztów wyceny lokalu. Do kwoty dodano 0,05 zł tytułem udziału członkowskiego wniesionego przez matkę Wnioskodawczyni. Po podzieleniu uzyskanej kwoty na pół - do wypłaty pozostało 98.405,08 zł. Do dnia złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawczyni nie otrzymałam dokumentu PIT-8C od Spółdzielni Mieszkaniowej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy należy dokonać korekty deklaracji złożonej do urzędu skarbowego w związku z nabyciem spadku po zmarłej matce J.S. i wskazać, że wartość nabytego w drodze spadkobrania majątku który stanowi podstawę do wyliczenie podstawy opodatkowania (po odjęciu 4.435,00 zł długów spadkowych i potrąceniu kwoty wolnej od podatku w wysokości 9.637.00 zł) wyniosła 98.405,08 zł a nie 50.040,00 zł...

W ocenie Wnioskodawczyni, nie należy dokonywać korekty deklaracji związanej z nabyciem spadku, albowiem wartość spadku została ustalona na kwotę 50.040,00 zł i od tej kwoty została wyliczona podstawa opodatkowania oraz należny podatek.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część stanowiska Wnioskodawcy, która objęta jest zakresem niniejszej interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawczyni zajęta na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn w zakresie złożenia korekty do zeznania podatkowego. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych sprawa podlega rozpatrzeniu przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej ,,podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia.

Z treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że w przypadku nabycia spadku obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W przypadku nabycia majątku spadkodawcy w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku - art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 tej ustawy, w przypadku nabycia, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania, a następnie nabycie to stwierdzono pismem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma. Jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Podstawę opodatkowania - zgodnie z art. 7 ust. 1 tejże ustawy - stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych - w wysokości tych wkładów - art. 8 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

W myśl art. 17a ust. 3 ww. ustawy w przypadku nabycia rzeczy lub praw majątkowych niewykazanych w zeznaniu podatkowym, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania podatkowego organowi, któremu złożono zeznanie podatkowe, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu.

Z treści wniosku wynika, że 4 czerwiec 2004 r. zmarła matka Wnioskodawczyni, której w chwili śmierci przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. Zgodnie z postanowieniem Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku spadkobiercami zmarłej była Wnioskodawczyni oraz jej brat. Brat Wnioskodawczyni wraz ze swoją żoną mieszkał w tym mieszkaniu do 3 sierpnia 2014 r. W dniu 6 października 2006 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa wydala zaświadczenie, zgodnie z którym zwaloryzowany wkład mieszkaniowy wyliczony dla tego lokalu na dzień śmierci matki Wnioskodawczyni wyniósł 100.080,00 zł, z czego Wnioskodawczyni odziedziczyła połowę. Na podstawie tego zaświadczenia naczelnik urzędu skarbowego wydał decyzję z 10 stycznia 2007 r. o wymiarze podatku od spadków i darowizn, przyjmując za podstawę opodatkowania kwotę 35.968,00 zł (od połowy spadku, tj. 50.040,00 zł odjęto wartość długów i ciężarów spadkowych w wysokości 4.435,00 zł i potrącono kwotę wolną od podatku, tj. 9.637,00 zł). Podatek został w całości uiszczony. W 2009 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa poinformowała Wnioskodawczynię, że 15 czerwca 2007 r. Spółdzielnia podjęła uchwałę o wygaśnięciu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu. W dniu 17 września 2015 r. na przetargu został sprzedany ww. lokal mieszkalny za kwotę 231.000,00 zł. W dniu 29 października 2015 r. pełnomocnik Wnioskodawczyni wezwał Spółdzielnię Mieszkaniową do zapłaty połowy kwoty za jaką został sprzedany lokal. Do wypłaty dla Wnioskodawczyni (po potrąceniach) pozostało 98.405,08 zł.

We własnym stanowisku Wnioskodawczyni stwierdziła, że nie należy dokonywać korekty deklaracji związanej z nabyciem spadku, albowiem wartość spadku została ustalona na kwotę 50.040,00 zł i od tej kwoty została wyliczona podstawa opodatkowania oraz należny podatek.

Mając na uwadze treść wniosku oraz przywołane wyżej przepisy prawa należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni.

Korekta zaznania podatkowego (SD-3) może dotyczyć jedynie wskazania błędnych informacji w złożonym zeznaniu, np. dotyczących wielkości nabytego udziału w nieruchomości, miejsca położenia nieruchomości lub jej wartości rynkowej. Skoro Wnioskodawczyni w zeznaniu podatkowym wykazała połowę zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego wyliczonego dla ww. lokalu mieszkalnego w wysokości wynikającej z wydanego przez Spółdzielnię Mieszkaniową zaświadczenia z 6 października 2006 r. i na podstawie tego zaświadczenia naczelnik urzędu skarbowego wydał decyzję z 10 stycznia 2007 r. o wymiarze podatku od spadków i darowizn, i podatek został w całości uiszczony, to obecnie brak jest podstaw do złożenia korekty tego zeznania podatkowego.

Należy wskazać, że kwota 98.405,08 zł wypłacona Wnioskodawczyni w 2015 r. przez Spółdzielnię Mieszkaniową, jako połowa rozliczonego wkładu mieszkaniowego nie stanowi ceny rynkowej z dnia powstania obowiązku podatkowego (art. 7 ust. 1 ustawy); jest to wartość rynkowa lokalu z dnia sprzedaży lokalu, tj. z 17 września 2015 r. i tym samym nie może stanowić podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn w analizowanej sprawie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu zdarzenia sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zdarzenie przedstawione we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.