Prawidłowość obciążenia dostawcy wadliwych rur metalowych poniesionymi kosztami w związku z demontażem i ponownym wykonaniem instalacji przeciwpożarowej u kontrahenta, poprzez wystawienie noty obciążeniowej zamiast faktury VAT.
sygnatura: IS.II/2-443/229/07
autor: Izba Skarbowa w Rzeszowie
data: 2008-01-04
słowa kluczowe: | faktura VAT, instalacja przeciwpożarowa, koszt, montaż, nota obciążająca |
Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie przepisu art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z 4.10.2007 r. (uzupełnionego pismem z 10.12.2007 r.), wniesionego przez Spółkę z o.o. T. na postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z 18.09.2007 r. znak: PUS.II/443/53-2/2007/MB, w sprawie interpretacji prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług, odmawia uchylenia lub zmiany postanowienia organu I instancji.
Pismem z 14.06.2007 r. T. Sp. z o.o. zwróciła się do Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Zapytanie dotyczyło prawidłowości obciążenia dostawcy wadliwych rur metalowych poniesionymi kosztami w związku z demontażem i ponownym wykonaniem instalacji przeciwpożarowej u kontrahenta, poprzez wystawienie noty obciążeniowej zamiast faktury VAT. Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, spółka w ramach prowadzonej działalności sprzedała kontrahentowi rury stalowe (zakupione wcześniej w innej firmie) oraz własne wyroby, służące jako łączniki rur stalowych. Podatnik zastosował ww. materiały do wykonania instalacji przeciwpożarowej u zleceniodawcy. Część z zamontowanych rur okazała się nieszczelna. Kontrahent zdemontował wadliwą instalację i wykonał ponownie, po czym wystawił wnioskodawcy fakturę VAT, obciążając go kosztami za ww. wykonane czynności. Spółka T. poniosła również inne koszty związane z demontażem i ponownym wykonaniem instalacji tj. najmu sprzętu, transportu, zakupu farb i materiałów pomocniczych, zlecenia wykonania malowania oraz dostarczenia własnych wyrobów ? łączników rur. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż właściwym jest obciążenie dostawcy wadliwych rur poniesionymi przez spółkę ww. kosztami, poprzez wystawienie noty obciążeniowej.
Postanowieniem z 18.09.2007 r. znak: PUS.II/443/53-2/2007/MB, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie uznał zaprezentowane przez stronę stanowisko za prawidłowe, stwierdzając, że ?obciążenie dostawcy wadliwych rur ww. kosztami nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem dla udokumentowania tej czynności Spółka powinna wystawić inny niż faktura VAT dokument np. notę obciążeniową?.
Na udzieloną przez Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego interpretację, strona wniosła zażalenie pismem z 4.10.2007 r., w którym zarzuciła, że ww. postanowienie organ podatkowy wydał po terminie wskazanym w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, stąd ?na mocy tego przepisu, Urząd jest związany stanowiskiem podatnika?. Z uwagi na fakt, iż w wymienionym podaniu strona nie wskazała, wymaganego art. 222 Ordynacji podatkowej, zakresu żądania będącego przedmiotem zażalenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie postanowieniem z 28.11.2007 r. znak: IS.II/2-443/228,229/W/07 wezwał spółkę do uzupełnienia braków zażalenia. W odpowiedzi na wezwanie strona uzupełniła zażalenie pismem z 10.12.2007 r., wnosząc iż ?oczekuje od organu drugiej instancji wydania decyzji merytorycznej i w sposób zgodny z prawem?, jak również ?Oczekuje potwierdzenia, że prawidłowe jest stanowisko podatnika, zawarte we wniosku z dnia 14.06.2007 r.?
Rozpatrując przedmiotową sprawę, Dyrektor tut. Izby Skarbowej stwierdza, co następuje:
Jak wynika z przepisu art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Zgodnie z art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5. Stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w przypadku niewydania przez organ postanowienia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14a § 1, uznaje się, że organ ten jest związany stanowiskiem podatnika zawartym we wniosku.
W analizowanej sprawie wniosek podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wpłynął do organu podatkowego I instancji w dniu 19.06.2007 r. Stosownie zatem do ww. przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, termin na wydanie postanowienia w sprawie upływał w dniu 19.09.2007 r. Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego udzielił interpretacji w sprawie przedstawionej przez stronę we wniosku, postanowieniem z 18.09.2007 r., a więc przed upływem 3 miesięcznego terminu na wydanie interpretacji.
Zdaniem tut. organu, o zachowaniu terminu do wydania postanowienia w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego, decyduje data wydania tegoż postanowienia, a nie data jego doręczenia. Przepisy art. 14b § 2 i § 3 Ordynacji podatkowej wyraźnie bowiem łączą skutek związania organu podatkowego postanowieniem z chwilą jego wydania, nie zaś doręczenia. Wydanie interpretacji oznacza zatem sporządzenie i podpisanie postanowienia. Doręczenie zaś jest inną czynnością procesową wyraźnie uregulowaną w Ordynacji podatkowej. Analogiczne stanowisko prezentowane jest również w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14.09.2007 r. sygn. akt II FSK 700/07 (niepublikowany), w którym wskazano, że wydanie interpretacji podatkowej, to sporządzenie i podpisanie postanowienia w tej sprawie. Doręczenie zaś jest inną czynnością procesową, którą ustawodawca wyraźnie odróżnia od wydania. Uznanie, że wydanie obejmuje też doręczenie umożliwiałoby podatnikom żonglowanie terminami - wyjaśnił NSA.
Mając to na uwadze Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zarzut podatnika, iż organ podatkowy I instancji wydał postanowienie po terminie wskazanym w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, uznaje za bezzasadny.
Równocześnie organ odwoławczy podziela stanowisko Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie wyrażone w postanowieniu z 18.09.2007 r. znak: PUS.II/443/53-2/2007/MB, w którym za prawidłowe uznano stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z 14.06.2007 r. w zakresie wystawienia na rzecz dostawcy wadliwych rur wykorzystanych przez kontrahenta spółki do montażu instalacji przeciwpożarowej (dla udokumentowania poniesionych przez podatnika kosztów związanych z demontażem i ponownym wykonaniem tej instalacji), innego dokumentu niż faktura VAT.
W tej sytuacji Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie nie znajduje zatem podstaw do uchylenia lub zmiany postanowienia Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z 18.09.2007 r. znak: PUS.II/443/53-2/2007/MB i rozstrzyga jak w sentencji.