Strona łącznie z małżonką jest właścicielem domu jednorodzinnego położonego przy ulicy X. Budynek mieszkalny znajduję się na jednej z działek budowlanych, której Storna jest użytkownikiem wieczystym (działka nr xxx akt notarialny przenoszący prawo użytkowania wieczystego z dnia 20.05.1999 r.). Ponadto małżeństwo użytkuje działki nr Y i Z na podstawie umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste (akty notarialne przenoszące prawo użytkowania wieczystego odpowiednio z dnia 17.02.2000 r. i z dnia 09.05.2003 r.).W związku z użytkowaniem ww działek, właściciel gruntu, tj. Miasto ustaliło Stronie roczną opłatę z tytułu użytkowania wieczystego działek, przy czym opłata ta została powiększona o podatek od towarów i usług wg stawki 22%, m.in. w oparciu o interpretację tut. organu podatkowego stanowiące, iż ustalone przed 1 maja 2004 r. opłaty z tytułu użytkowania wieczystego gruntów są ceną netto dla celów podatku od towarów i usług oraz, że stawka podatku VAT od tych opłat wynosi 22%. W dniu 8 styczna 2007 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt I FPS 1/06) postawił tezę, iż opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., gdy taka czynność nie podlegała podatkowi od towarów i usług, po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w sprawie podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zmianami) ani nie zawiera w sobie podatku, ani też nie powinna być powiększana o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy. Czy słuszne jest stanowisko właściciela gruntu, ze podjęta przez Naczelny Sąd Administracyjny ww uchwała obecnie nie stanowi podstawy do odstąpienia od naliczania podatku VAT od opłat za użytkowanie wieczyste gruntów?
sygnatura: NP/443-9/07
autor: Izba Skarbowa w Lublinie
data: 2007-10-02
słowa kluczowe: | grunty, opodatkowanie, użytkowanie wieczyste |
Decyzja
Na podstawie art. 14 b § 2, § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy ? Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw ( Dz. U. Nr 217 poz. 1590) po przeanalizowaniu pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku od towarów i usług zawartej w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łukowie Nr PP-443/11/91/2007 z dnia 26.04.2007r. uchylam z urzędu powyższe postanowienie z uwagi na rażące naruszenie prawa.
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 30.03.2007r. Pan Zbigniew Lipiński zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łukowie z zapytaniem w sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług opłat z tytułu użytkowania wieczystego działek, których właścicielem jest Miasto Łuków.
W dniu 26.04.2007r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łukowie postanowieniem Nr PP-443/11/91/2007 udzielił Panu pisemnej interpretacji w/w zakresie.
Zgodnie z art. 14a § 1 stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz ( prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy sie postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Przepis ten wskazuje jednoznacznie osoby uprawnione do wystąpienia w celu uzyskania pisemnej interpretacji, a są nimi podatnik, płatnik i inkasent, dla których uzyskanie tej interpretacji dotyczącej zindywidualizowanego stanu faktycznego ma ścisły związek z powstaniem (lub nie) obowiązku podatkowego albo obowiązku obliczania, pobrania, wpłacania podatku dotyczącego tych podmiotów. Jeżeli natomiast z żądaniem wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego wystąpi podmiot w świetle unormowań tego przepisu nieuprawniony, po stronie organu podatkowego nie tylko nie powstaje obowiązek udzielenia interpretacji, ale także organ podatkowy nie ma prawa udzielenia takiej interpretacji innej osobie niż podatnik, płatnik czy inkasent.
Zgodnie z art. 7 § 1 Ordynacji podatkowej podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Świadczy to o tym, iż za podatnika może być uznany podmiot na którym ciąży obowiązek zapłaty podatku.
Przedstawiony przez Pana we wniosku o interpretację stan faktyczny dotyczył opodatkowania podatkiem VAT opłat z tytułu wieczystego użytkowania działek należących do Miasta Łuków. Podatnikiem podatku od towarów i usług od tego rodzaju czynności- przy założeniu, że czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT - mógłby być zgodnie w wyżej cytowanym art. 7 Ordynacji podatkowej, w powiązaniu z art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr. 54 poz. 535 z późn. zm.) podmiot pobierający takie opłaty.
Mając na uwadze powyższe należy przyjąć, że tylko ten podmiot był uprawniony do wystąpienia o udzielenia pisemnej interpretacji w tym zakresie.
Powyższe stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądu WSA I SA/Lu326/05 z dnia 02.12.2005r., WSA I SA/Lu407/05 z dnia 18.01.2006r.
Zgodnie z art. 14 b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia lub uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.
Wobec powyższego, z uwagi na rażące naruszenie przepisów zaistniała konieczność uchylenia przedmiotowego postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łukowie.
Od niniejszej decyzji Stronie przysługuje prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia . Odwołanie powinno spełniać wymogi przewidziane w art. 222 ustawy Ordynacja podatkowa.