1. Czy otrzymanie bonusu rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług
2. W jaki sposób powinno być udokumentowane przekazanie przedmiotowego bonusu (tj. faktura, faktura korygująca, nota księgowa czy też inny rodzaj dokumentu)?

sygnatura: 1401/PH-I/4407/14-46/07/KO

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2007-09-17

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 w związku z art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa /t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm./, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 2 sierpnia 2007r. wniesionego przez firmę X, na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 23 lipca 2007r., nr 1471/VUR2/443-27/07/MK, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawia

zmienić postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 27 kwietnia 2007r. Strona wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm./ w przedmiocie opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymywanych bonusów oraz sposobu udokumentowania przekazania/otrzymania przedmiotowych bonusów .

Przedstawiając stan faktyczny Strona wskazała, iż zawarła z kontrahentem umowę, zgodnie z którą zakupi od niego odpowiednią ilość towaru (tzn. osiągnie odpowiedni poziom obrotów). W związku z tym, kontrahent przyzna Stronie bonus roczny w stosownej wysokości. Wysokość bonusu jest ?ruchoma?, uzależniona od ilości zakupionych przez Stronę towarów u kontrahenta. Bonus nie jest związany z konkretną dostawą towarów dokonaną przez kontrahenta na rzecz Strony, natomiast jest wynikiem wszystkich dostaw towarów dokonanych w danym roku.

W związku z powyższym Strona wystąpiła z następującymi pytaniami:

1. czy otrzymanie bonusu rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, oraz

2. w jaki sposób powinno być udokumentowane przekazanie przedmiotowego bonusu (tj. faktura, faktura korygująca, nota księgowa czy też inny rodzaj dokumentu)?

Przedstawiając własne stanowisko Strona wskazała, iż w przypadku opisanym w stanie faktycznym wniosku otrzymanie bonusu od kontrahenta nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku VAT, a otrzymanie tego świadczenia powinno zostać udokumentowane przez wystawienie noty księgowej przez Stronę.

W wydanym w dniu 23 lipca 2007r. postanowieniu znak: 1471/VUR2/443-27/07/MK, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony przedstawione we wniosku za nieprawidłowe.

Uzasadniając swoje stanowisko organ pierwszej instancji wskazał, iż przyznana Stronie premia nie spełnia funkcji rabatu, gdyż nie jest powiązana z żadną konkretną transakcją, należy ją ocenić w kategorii świadczenia realizowanego przez Stronę. Usługa powyższa podlega opodatkowaniu wg stawki 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. Podstawę opodatkowania należy ustalić zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy. Jest nią należność pomniejszona o kwotę należnego podatku. Podatnik otrzymując premię winien rozliczyć tę czynność fakturą VAT na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto w wydanym postanowieniu, organ pierwszej instancji wskazał, iż ocena prawna przedstawiona w niniejszym postanowieniu pokrywa się z wykładnią dokonaną w tej sprawie przez Ministra Finansów ? w trybie art. 14 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej w piśmie nr PP3-812-1222/2004/AP/4026 z dnia 30.12.2004r., której treść została przytoczona przez Podatnika w złożonym wniosku.

Na powyższe postanowienie Strona w dniu 2 sierpnia 2007r. wniosła zażalenie, w którym żąda uchylenia /zmiany wydanego w dniu 23 lipca 2007r. przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowienia znak: 1471/VUR2/443-27/07/MK, z powodu naruszenia obowiązującego prawa poprzez dokonanie błędnej wykładni przepisu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, a także naruszenie w ramach prowadzonego postępowania przepisów art. 121 § 1, art. 122 oraz art. 124 Ordynacji podatkowej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdza, co następuje:

Jak wynika z akt sprawy Strona zawarła ze swoim kontrahentem umowę, z której wynika, iż dokonując zakupu odpowiedniej ilości towarów, osiągając w ten sposób odpowiedni poziom obrotów otrzyma w stosownej wysokości bonus. Wysokość przedmiotowego bonusu uzależniona jest od ilości zakupionych u kontrahenta towarów. Nie jest on ponadto związany z konkretną dostawą towarów, jest natomiast wynikiem wszystkich dostaw dokonanych przez kontrahenta w roku kalendarzowym na rzecz Strony.

Istota sprawy sprowadza się do udzielenia odpowiedzi, czy zakup przez Stronę odpowiedniej ilości towaru, a tym samym osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów, za co Strona otrzyma bonus roczny stanowi czynność wymienianą w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm./ opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przedmiotem sporu w rozpoznawanej sprawie jest charakter przyznawanych Stronie przez jej kontrahentów, świadczeń pieniężnych, nazywanych bonusami, oraz skutki otrzymania tych świadczeń dla rozliczania Strony w zakresie podatku od towarów i usług.

Zatem istotnym jest ustalenie, czy czynność zakup przez Stronę odpowiedniej ilości towaru, a tym samym osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów spełnia definicję świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lub dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 (odpłatne świadczenie usług), rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie prawa do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powołanego unormowania wynika, że pojęcie świadczenie usług ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Istotne z punktu widzenia zaistniałego sporu jest to , że art. 8 ust. 1 jednoznacznie stanowi, iż usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Jak wynika z treści wniosku, otrzymany przez Stronę bonus roczny związany jest z ściśle z dokonywanymi od kontrahenta dostawami towarów.

Zatem czynność ta, jako dostawa towarów już podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu należy podkreślić, iż nie może wystąpić taka sytuacja faktyczna, która stanowiłaby zarówno dostawę towarów, jak i świadczenie usług.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zakup przez Stronę odpowiedniej ilości towaru, a tym samym osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów stanowi dostawę towarów, gdyż niewątpliwie jest efektem dokonywanych przez Stronę zakupów towaru od kontrahenta.

Nie można więc uznać w stanie faktycznym sprawy ? zrealizowania na rzecz kontrahenta określonego pułapu obrotu, za świadczenie usług, gdyż ewidentnie na uzyskanie określonego pułapu obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży ? dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, iż czynności stanowiące dostawę towarów nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi. Zatem, zakup przez Stronę odpowiedniej ilości towaru, a tym samym osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów, zdaniem tutejszego organu nie stanowi świadczenia usług, gdyż opodatkowanie ? jako usługi świadczonej przez nabywcę towaru ? nabycia określonej ilości towarów, będzie prowadziło do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz, jako sprzedaży (dostawy towarów), drugi jako zakup (świadczenia usług) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji.

Powyższy pogląd jest zgodny z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 06.02.2007r., sygn. I FSK 94/06.

Ponadto ze wskazanego wyroku wynika, iż w ramach zawieranych umów o współpracy, gdzie osiągnięcie określonego pułapu obrotów i terminowego spełnienia świadczeń pieniężnych, sprzedawca wypłaca premię pieniężną, bonus lub nagrodę ? nabywca dokonuje zakupów dobrowolnie i nie jest zobowiązany do wykonania transakcji o określonej premiowanej wielkości. Niezrealizowanie przez nabywcę określonego pułapu obrotów nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością.

Biorąc powyższe pod uwagę, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż otrzymany przez Stronę od kontrahenta bonus roczny za osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Odpowiadając natomiast na pytanie w jaki sposób udokumentować przekazanie/otrzymanie bonusu stwierdzić należy, iż nota księgowa jako uniwersalny dokument księgowy służący dokumentowaniu transakcji dla których nie przewidziano odrębnych formularzy jest dokumentem prawidłowym dla udokumentowania otrzymania przez Stronę bonusu.

Powyższe wynika z faktu, iż nota księgowa jest wystawiana w rozrachunkach z kontrahentami w sytuacji, gdy nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a z taką sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie.

Odnosząc się natomiast do zarzutu naruszenia przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie przepisów art. 121 § 1, art. 122 oraz art. 124 ? Ordynacji podatkowej, poprzez naruszenie ich w ramach prowadzonego postępowania Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznaje w takim stanie rzeczy za nie mający znaczenia.

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jak w sentencji.