Z dokumentu SAD wynika, że eksporterem - dostawcą towarów jest Spółka, która również otrzymuje potwierdzenie wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty, zatem będzie posiadała dokumentację, o której mowa w przepisie art. 41 ust. 6 i 8 ustawy o VAT.
sygnatura: 1401/PV-I/4407/14-13/07/AŁ
autor: Izba Skarbowa w Warszawie
data: 2008-04-24
| słowa kluczowe: | dokumentacja, eksport bezpośredni, eksport pośredni |
D E C Y Z J A
Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) oraz w związku z art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy ? Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 28 września 2007 r. wniesionego przez XXX, na postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 19 września 2007 r., znak: 1473/WVO/443-71/07, wydanego w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
p o s t a n a w i a
- zmienić postanowienie organu pierwszej instancji.
U Z A S A D N I E N I E
Wnioskiem z dnia 19 czerwca 2007 r. X. wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Strona podała, że w ramach prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej znaczna część produkcji jest wysyłana na eksport. Transport części towarów będących przedmiotem eksportu, odbywa się na warunkach Incoterms EX Works (EXW) Piaseczno lub Free Carrie (FCA) Piaseczno, tzn. Spółka jest zobowiązana do postawienia towaru na terenie zakładu do dyspozycji nabywcy bez ponoszenia kosztów jego transportu, który leży w gestii nabywcy. Natomiast odprawa celna towarów we wszystkich wymienionych przypadkach jest dokonywany w imieniu Spółki. Zatem jako ?Nadawca/Eksporter? na zgłoszeniu celnym SAD figuruje Spółka, a jako ?Odbiorca? odbiorcy pozaunijni. Spółka także ponosi koszty odprawy celnej. Strona zaznaczyła, że nabywcą towarów są bezpośrednio podmioty pozaunijne lub podmiot mający swoją siedzibę we Wspólnocie, a towar jest wysyłany bezpośrednio poza Unię.
W związku z tym Strona wniosła o pisemną interpretację, czy czynności wykonywane przez Spółkę uznać należy za eksport tzw. bezpośredni, czy pośredni zgodnie z definicją art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Zdaniem Strony jest to eksport zdefiniowany w art. 2 pkt 8a ustawy o VAT, tzw. eksport bezpośredni, ponieważ zgłoszenie celne jest dokonywane na rzecz Spółki i z dokumentu SAD wynika, że eksporterem - dostawcą towarów jest Spółka, która również otrzymuje potwierdzenie wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty, zatem będzie posiadała dokumentację, o której mowa w przepisie art. 41 ust. 6 i 8 ustawy o VAT.
Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu postanowieniem z dnia 19 września 2007 r., znak: 1473/WVO/443-71/07 uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. Organ pierwszej instancji zidentyfikował czynność opisaną we wniosku jako eksport pośredni. Powołując się zaś na art. 41 ust. 4, ust. 6 i ust.11 uznał, iż do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania stawką 0% niezbędne jest posiadanie przez podatnika ? przed złożeniem deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów ? kopii dokumentu, potwierdzającego wywóz tych towarów poza terytorium wspólnoty. W przypadku natomiast eksportu pośredniego ? brak kopii tego dokumentu przed złożeniem deklaracji za okres, w którym podatnik dokonał dostawy powoduje, że już w składanej deklaracji za ten miesiąc podatnik jest zobowiązany do wykazania obrotu z tego tytułu według stawki właściwej dla sprzedaży krajowej.
Na powyższe postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu Strona złożyła zażalenie z dnia 28 września 2007 r. podkreślając, że zarówno przy sprzedaży na warunkach EXW i FCA Piaseczno, to Spółka dokonuje odprawy celnej w eksporcie, w związku z tym dokumenty eksportowe wystawiane są na Spółkę.
Zdaniem Strony wywóz towarów, o którym mowa w art. 2 ust. 8 oznacza procedurę wywozu wynikającą z przepisów celnych. Ponieważ dokumenty celne SAD wystawione są na Spółkę, tj. eksportera, otrzymuje ona oryginały tych dokumentów, o których mowa w przepisach art. 41 ust. 6 i 8 ustawy o VAT (kartę 3 SAD), zaopatrzone w pieczątkę odpowiedniego urzędu celnego. Natomiast gdyby był to tzw. eksport pośredni ? dokumentem dysponowałyby wyłącznie odbiorca towaru, zaś Spółka mogłaby otrzymać tylko jego kopię (art. 41 ust. 11 ustawy o VAT).
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujący stan prawny, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, co następuje:
W myśl art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) ? dalej ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlega eksport towarów.
W art. 2 pkt 8 ustawy o VAT ustawodawca zdefiniował eksport towarów, przez który rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonywaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:
a) dostawcę lub na jego rzecz, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.
W przypadku zatem tzw. eksportu bezpośredniego (art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT) wywóz towarów poza granice kraju jest dokonywany bezpośrednio przez eksportera. W tym przypadku dokumenty eksportowe są wystawiane na eksportera. O eksporcie pośrednim (art. 2 pkt 8 list. b ustawy o VAT) można mówić wówczas, gdy towary dostarczane są zagranicznemu odbiorcy w kraju i ich wywóz poza granice Wspólnoty spoczywa na nabywcy. Dokumenty wywozowe wystawiane są wówczas na zagranicznego kontrahenta.
Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o VAT w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. W ust. 6 przywołanego art. 41 ustawy o VAT ustawodawca postanowił, że stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.
Z kolei w art. 41 ust. 11 ustawy o VAT ustawodawca postanowił, iż przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.
Z przytoczonych przepisów wynika zatem uwarunkowanie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% przy eksporcie od potwierdzenia przez urząd celny określonego w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty.
Warunkiem koniecznym dla zastosowania stawki 0% w eksporcie bezpośrednim jest otrzymanie przez dostawcę dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. W przypadku eksportu pośredniego warunkiem koniecznym dla zastosowania stawki 0% jest posiadanie przez podatnika kopii dokumentu, w którym urząd celny wyjścia potwierdził wywóz owych towarów. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy i wywozu.
W przedmiotowej sprawie Strona podała, że odprawa celna dokonywana jest w imieniu Spółki, a jako ?Nadawca/Eksporter? na zgłoszeniu celnym SAD figuruje Spółka, natomiast jako ?Odbiorca? odbiorcy pozaunijni. Spółka także ponosi koszty odprawy celnej. W takiej sytuacji dokumenty celne wystawione są na Spółkę, tj. na eksportera. Zatem to Spółka jako eksporter dysponuje oryginałami tych dokumentów, o których mowa w przepisach art. 41 ust. 6 i 8 ustawy o VAT (kartę 3 SAD), zaopatrzone w pieczątkę odpowiedniego urzędu celnego.
W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy o VAT nie określają pojęcia ?dostawca? czy ?nabywca? w przypadku eksportu towarów, użytego w przepisie art. 2 ust. 8 ustawy o VAT. Ustawodawca w tym przepisie postanowił bowiem, iż przez eksport towarów należy rozumieć potwierdzony przez urząd celny wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty dokonany przez dostawcę lub na jego rzecz, lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz. Zatem istotne jest kto dokonuje eksportu towarów i występuje przez urzędem celnym jako eksporter. Zgodnie z stanem faktycznym podanym przez Stronę jest Ona podmiotem na rzecz którego dokonywany jest wywóz towarów oraz, któremu urząd celny potwierdza wywóz towarów. W konsekwencji to Strona jako eksporter dysponuje oryginałami dokumentów, o których mowa w przepisach art. 41 ust. 6 ustawy o VAT.
Skoro zatem Spółka jednoznacznie stwierdza zarówno we wniosku z dnia 19 czerwca 2007 r., jak i w zażaleniu z dnia 28 września 2007 r., że wywóz towarów nastąpił na Jej rzecz (w Jej imieniu) i że z tego tytułu poniosła koszty tego wywozu, bez kosztów transportu, uznać należy, że doszło do wywozu towarów poza granice Wspólnoty, o której mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT.
Przy okazji zgodzić się należy z argumentacją Strony, że gdyby był to tzw. eksport pośredni to nabywca dysponowałby dokumentami potwierdzającymi wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty, zaś Spółka mogłaby otrzymać tylko jego kopię. Ta z kolei na podstawie wyżej cytowanego art. 41 ust. 11 ustawy o VAT uprawniałaby Stronę do zastosowania stawki podatku wynoszącego 0%.
W tej sytuacji nie można zgodzić się ze stanowiskiem przyjętym przez Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu, iż w rozpatrywanej sprawie zaistnieje eksport tzw. pośredni, a od Strony żądać posiadania kopii dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty i w konsekwencji nakazać Stronie stosowanie art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, skoro Strona jako eksporter towaru dysponuje oryginałem tego dokumentu.
Nie można zatem ograniczać uprawnień Strony wnikających z faktu posiadania odpowiednich dokumentów i pozbawiać Ją prawa umożliwiającego przesunięcie obowiązku podatkowego na następny miesiąc zawartego w art. 41 ust. 7 i 8 ustawy o VAT, czego ustawodawca nie przewidział w przypadku eksportu pośredniego.
Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jak w sentencji.