Opodatkowania stawką podatku w wysokości 0% dostawy produktów na rzecz kontrahenta na podstawie § 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
sygnatura: 1401/PV-I/4407/14-15/07/AŁ
autor: Izba Skarbowa w Warszawie
data: 2008-04-23
słowa kluczowe: | łączenie, towar, usługi |
D E C Y Z J A
Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) oraz w związku z art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy ? Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 5 października 2007 r. wniesionego przez XXX, na postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 25 września 2007 r., znak: 1473/WVO/443-77/07/AS, wydanego w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
p o s t a n a w i a
- odmówić zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.
U Z A S A D N I E N I E
X. wnioskiem z dnia 22 czerwca 2007 r. wystąpiła do Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego Radomiu na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Przedstawiając stan faktyczny Strona podała, że sprzedawane jednemu ze swoich kontrahentów produkty zamierza łączyć w zestawy i pakować zgodnie ze zleceniem. W efekcie powstaną nowe produkty. Nie zawsze w chwili zakupu produktów kontrahent wie w jaki sposób zostaną one wykorzystane w przyszłości. Dlatego produkty pozostają w magazynie Spółki, a po uzyskaniu odpowiedniego zlecenia produkty zostaną wysłane na inny obszar produkcji celem świadczenia na nich usług. Spółka połączy je w zestawy, zapakuje i odeśle do kontrahenta. W większości przypadków w skład zestawów będą wchodziły nie tylko produkty wcześniej zakupione przez kontrahenta, ale również inne produkty produkowane przez Spółkę. Strona zaznaczyła, że będzie uzyskiwać odrębne zlecenia na produkcję towarów, na towary dołączone do zestawów w ramach świadczonej usługi oraz na samą usługę. Z uwagi, iż produkty dostarczane kontrahentom nie będą wywożone z Polski, Strona nie będzie mogła potraktować tych transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów opodatkowanej stawką podatku w wysokości 0%. Dlatego Spółka ma wątpliwości dotyczące możliwości opodatkowania stawką podatku w wysokości 0% dostawy produktów na rzecz kontrahenta na podstawie § 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Strona zatem zadała pytanie, czy w przedstawionym stanie faktycznym może skorzystać i zastosować do swojej ?nowej/rozszerzonej? działalności przepisy § 7a w/w rozporządzenia.
Spółka uważa, że spełnione są warunki zawarte w § 7a ust. 2 w/w rozporządzenia umożliwiające skorzystanie z 0% stawki VAT. Kontrahent jest bowiem podmiotem VAT zarejestrowanym w jednym z państw Unii, zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Towary po wykonaniu na nich usług opuszczą terytorium kraju ? Polski. Poza tym za wykonaną usługę zapłata nastąpi w ciągu 60 dni od dnia wydania towaru. Spółka zaś będzie prowadzić ewidencję, z której będzie wynikać, że towary przekazane do drugiego obszaru produkcyjnego, na których zostaną wykonane usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o VAT, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium Polski.
Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu postanowieniem z dnia 25 września 2007 r., znak: 1473/WVO/443-77/07/AS uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. Organ pierwszej instancji stwierdził, iż przepis § 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, wprowadza stawkę 0% dla dostawy towarów dokonywanej na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej, które to towary przed dokonaniem ich ostatecznego wywozu, są poddawane w Polsce usługom na ruchomym majątku rzeczowym, po dokonaniu których są wywożone. Zastosowanie zaś stawki 0% uwarunkowane jest wystąpieniem łącznie przesłanek, o których mowa w tym przepisie. Z przedstawionego zaś przez Stronę stanu faktycznego wynika, że nie będą spełnione łącznie wszystkie warunki konieczne dla zastosowania stawki 0%. Towary nabywane przez podatnika podatku od wartości dodanej nie zostaną bowiem przekazane innemu podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym.
W zażaleniu z dnia 5 października 2007 r. na powyższe postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu Strona zarzuciła naruszenie:
- § 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonanie niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług,
- art. 124 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.
Strona podniosła, że ustawodawca zrównał z dostawą wewnątrzwspólnotową sytuację polegającą na przekazaniu przez podatnika zarejestrowanego dla celów dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowej (VAT-UE) towarów nabytych przez podatnika podatku od wartości dodanej podmiotowi, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o VAT. Poza tym ustawodawca nie umieścił w normie przepisu przesłanek wskazujących, iż podmiotem świadczenia usług wynikających z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o VAT nie może być podmiot dokonujący dostawy towarów. Zatem Strona uważa, iż fakt, że to producent towarów, a nie podmiot trzeci wykona na nich usługi określone w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o VAT nie powinien dyskwalifikować prawa do zastosowania w stosunku do tej dostawy stawki 0% na podstawie § 7a w/w rozporządzenia.
W dalszej części zażalenia Strona zarzuca naruszenie art. 124 Ordynacji podatkowej poprzez nie wyjaśnienie w sposób należyty zasadności przesłanek, którymi kierował się organ podatkowy przy załatwianiu sprawy.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujący stan prawny, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, co następuje:
W art. 41 ust. 16 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) ? dalej ustawa o VAT, ustawodawca zawarł delegację ustawową dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do obniżenia, w drodze rozporządzenia, stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określenia warunków stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:
1) specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług;
2) przebieg realizacji budżetu państwa;
3) przepisy Wspólnoty Europejskiej.
Na mocy powyższej delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.).
W myśl przepisu § 7a ust. 1 w/w rozporządzenia obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
W ust. 2 cytowanego § 7a prawodawca przewidział, iż przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że podatnik dokonujący dostawy towarów:
1) jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE i w zgłoszeniu rejestracyjnym zgłosi, że zamierza dokonać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów;
2) przekaże, nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej towary podmiotowi, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy;
3) wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;
4) otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w banku krajowym w terminie 60 dni od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego;
5) posiada dokumenty, z których wynika, że towary przekazywane podatnikowi, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.
W tym miejscu należy wskazać, iż art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o VAT, odnosi się do świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym.
Mając na uwadze przywołane powyżej regulacje Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, iż zastosowanie obniżonej stawki uzależnione jest od ściśle określonych warunków, które muszą wystąpić łącznie.
Przede wszystkim dostawca towarów musi być zarejestrowanym podatnikiem VAT UE i w zgłoszeniu rejestracyjnym zgłosić, że zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Następnie podatnik dokonujący dostawy towarów przekaże, nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej, towary podmiotowi, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy. Ustawodawca przewidział zatem wystąpienie trzech podmiotów, które biorą czynny udział w takiej transakcji. W związku z tym istnieją:
- dostawca towarów zarejestrowany jako podatnik VAT UE, który w zgłoszeniu rejestracyjnym zgłosił, że zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów,
- nabywca, który jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowej na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju,
- podmiot, któremu na terytorium kraju zostanie przekazany towar, w celu wykonania usług na ruchomym majątku rzeczowym.
Podatnik dokonujący dostawy towarów wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, poza tym otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w banku krajowym w terminie 60 dni od dnia wydania towarów (otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego), oraz będzie posiadał dokumenty, z których wynika, że towary przekazane podmiotowi, który wykonuje usługi na ruchomym majątku rzeczowym, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.
W stanie faktycznym prezentowanym przez Stronę występują tylko dwa podmioty, tj. dostawca towarów oraz ich nabywca. Brakuje trzeciego podmiotu, przewidzianego przez ustawodawcę, któremu będzie przekazany towar w celu wykonania usług na ruchomym majątku rzeczowym. To Strona jako dostawca towarów ma być jednocześnie podmiotem świadczącym usługi na ruchomym majątku rzeczowym. Produkt też nie opuszcza zakładu Strony, jedynie jest kierowany z jednego obszaru produktu do magazynu, a następnie, po określeniu przez kontrahenta swoich wymagań, do innego obszaru produkcji celem świadczenia na nim usług. Usługa ta polega zaś na łączeniu produktów w zestawy i ich pakowaniu.
Zdaniem Strony, fakt że to producent towarów, a nie podmiot trzeci wykonuje na nich usługi określone w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o VAT, nie powinno dyskwalifikować prawa do zastosowania w stosunku do ich dostaw stawki 0% na mocy § 7a w/w rozporządzenia. Taka wykładnia przedmiotowego przepisu § 7a w/w rozporządzenia w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest zbyt daleko idąca. Stan faktyczny sprawy nie wypełnia bowiem przesłanek przewidzianych w tej regulacji warunkujących zastosowania preferencyjnej stawki. Strona jako producent towaru nie przekazuje go żadnemu innemu podmiotowi, celem świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż błędne jest rozumienie tego przepisu przez Stronę. Ustawodawca wprawdzie nie umieścił w normie tego przepisu przesłanek wskazujących , iż przedmiotowe usługi nie mogą być świadczone przez podmiot dokonujący dostawy, jednakże w omawianej regulacji ustawodawca przewidział wystąpienie podmiotu, któremu ma być przekazany towar celem wykonania na nim usług, określonych w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o VAT. Nadto zobowiązał dostawcę do posiadania odpowiedniej dokumentacji. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie zostanie wypełniony warunek określony w § 7a ust. 2 pkt 2 w/w rozporządzenia. Nie można zgodzić się ze Stroną, że przesunięcie towaru z jednego obszaru produkcji do innego obszaru produkcji za pośrednictwem magazynu wypełni te przesłanki. Nadal bowiem towar pozostaje w gestii Strony ponieważ nie opuszcza zakładu. To Strona realizując wymagania swojego kontrahenta dokonuje pewnych czynności (łącenie w zestaw 2 produktów i ich zapakowanie) w ramach swojego zakładu do czasu postawienia do dyspozycji nabywcy produktu finalnego nie dochodzi jednak do wydania towarów z racji okoliczności, że towary znajdują się przez cały czas w posiadaniu Strony. Oznacza to więc brak możliwości ?powierzenia? tych towarów samemu sobie. W konsekwencji Strona nie będzie również posiadała dokumentów, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 5 w/w rozporządzenia, z których wynikać będzie, że towary przekazane podmiotowi, który wykona usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju. Ewidencja prowadzona przez Stronę nie zastąpi tych dokumentów, bowiem jak to już zostało wyżej wskazane, Strona nie dokonuje przekazania towaru żadnemu podmiotowi, który by świadczył usługi na ruchomym majątku rzeczowym, w konsekwencji nie zostanie wypełniony również i ten warunek przewidziany przez ustawodawcę.
W związku z tym, że prezentowany przez Stronę stan faktyczny nie wypełnia warunków przewidzianych przez prawodawcę w § 7a w/w rozporządzenia, a których łączne wypełnienia warunkuje zastosowanie obniżonej do wysokości 0% stawki podatku, nie można zarzucić postanowieniu Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu naruszenia w/w przepisu.
Nie można również zgodzić się z zarzutem Strony, że doszło do naruszenia art. 124 Ordynacji podatkowej, w myśl którego organy podatkowe powinny wyjaśniać stronom zasadność przesłanek, którymi kierują się przy załatwianiu sprawy, aby w miarę możliwości doprowadzić do wykonania przez stronę decyzji bez stosowania środków przymusu. Organ pierwszej instancji bowiem dokonał dość szczegółowej wykładni przepisu § 7a w/w rozporządzania w kontekście prezentowanego przez Stronę stanu faktycznego. Fakt, że Strona nie zgadza się z dokonaną przez Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu interpretacją i podtrzymuje swoje stanowisko zawarte we wniosku z dnia 22 czerwca 2007 r. nie jest równoznaczny z tezą, że doszło do naruszenia przepisu art. 124 Ordynacji podatkowej przez organ pierwszej instancji. Ustawodawca przewidując odmienne interpretowanie przepisów prawa podatkowego przez podatnika i organy podatkowe zagwarantował w takich sytuacjach postępowanie instancyjne, które zapewnia podatnikowi powtórne zbadanie sprawy.
Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jak w sentencji.