Czy dostawa nieruchomości gruntowych nie objętych planem zagospodarowania przestrzennego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

sygnatura: PI/005-11/05/Z/03

autor: Izba Skarbowa w Gdańsku

data: 2005-06-10

Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku działając na podstawie:

• art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.);

po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego pismem z dnia 04 kwietnia 2005r. przez Podatnika na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku znak PP/443-10/05 z dnia 21 marca 2005r. zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie sprzedaży nieruchomości gruntowej,

odmawia zmiany postanowienia będącego przedmiotem zażalenia.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 15 stycznia 2005r. Podatnik zwrócił się do Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie sprzedaży trzech nieruchomości niezabudowanych.

W złożonym zapytaniu Podatnik wskazał następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 1997r. do prowadzonej działalności gospodarczej nabył trzy działki: nr 283/22 i 283/24 o powierzchni łącznej 445 m#178; oraz nr 283/26 o powierzchni 4934 m#178;. Powyższe działki zostały zakupione jako tereny niezabudowane w okresie, w którym zbywanie nieruchomości gruntowych nie było objęte podatkiem od towarów i usług. W dniu 02.12.2004r. podatnik dokonał sprzedaży powyższych działek. Na dzień sprzedaży nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Z załączonych do wniosku dokumentów wynika, iż zgodnie z decyzją nr WG.I.7432-191/2002 z dnia 04.03.2002 dotyczącą podziału gruntów oraz "Wypisem z Rejestru Gruntów" oraz "Wyrysu z mapy", działki nr 283/22 i 283/24 to drogi (RIVb-klasa gruntu). Natomiast zgodnie z zaświadczeniem nr WUAiOZ-II-735/81/2005/GA z dnia 05.01.2005r. wydanym przez Urząd Miejski w Gdańsku Wydział Urbanistyki, Architektury i Ochrony Zabytków w nieobowiązujacym planie nieruchomość -działka nr 283/26 znajdowała się na terenach o przeznaczeniu nierolnym i nieleśnym, na "Wyrysie z mapy" działkę nr 283/26 oznaczono Bp/RIVb (rodzaj, klasa gruntu). Ponadto dla działki nr 283/26 wydana została w dniu 07.10.2003r. decyzja o warunkach zabudowy nr WUAiOZ-I-7331/783/2003/5-AB, z której wynika, że możliwa jest na przedmiotowej nieruchomości inwestycja polegająca na realizacji budynku biurowo-handlowego oraz, że teren był objęty zgodą na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne przy sporządzaniu planu zagospodarowania przestrzennego, który utracił moc z dniem 01 stycznia 2003r.

Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące wysokości stawek podatku od towarów i usług przy sprzedaży powyższych działek. Zdaniem Wnioskodawcy do zbycia działki nr 283/26 stosuje się art. 43 ust. 1 pkt 9 obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług zwalniający od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Do zbycia działek nr 283/22 i 283/24 ma zastosowanie 22 % stawka podatku od towarów i usług ze względu na docelowe przeznaczenie tego terenu na drogę.

Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku w postanowieniu znak PP/443-10/05 z dnia 21 marca 2005r. stwierdził, iż w nawiązaniu do opisanego stanu faktycznego stanowisko zawarte w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do działki nr 283/26, z uwagi na potraktowanie dostawy tej działki jako zwolnionej od podatku od towarów i usług oraz prawidłowe w odniesieniu do działek nr 283/22 i 283/24 co do obowiązku ich opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W uzasadnieniu Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku powołując art. 43 ust.1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług stwierdził, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu zatem podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich (niezabudowanych) tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Ze zwolnienia od podatku korzystają dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, działek rekreacyjnych, nie przeznaczone pod zabudowę.

Mając na uwadze stan faktyczny w sprawie Organ podatkowy wskazał, że wszystkie opisane przez podatnika nieruchomości potencjalnie przeznaczone są pod zabudowę (budynkiem lub drogą), a zatem w świetle ustawy o podatku od towarów i usług ich dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W zażaleniu z dnia 4 kwietnia 2005r na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku nr PP/443-10/05 z dnia 21.03.2005r. Podatnik wniósł o uchylenie przywołanego postanowienia zarzucając, iż Organ nie uwzględnił:

• Faktu, iż decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego przywołana przez Podatnika we wniosku skierowana jest do innej niż Podatnik osoby i wskazuje na potencjalną możliwość wykorzystania przez tę osobę terenu, po spełnieniu określonych w decyzji warunków. Decyzja ta wywołuje zupełnie inny stan niż zmiana planu zagospodarowania przestrzennego, która to zmiana przekształcałaby teren w jednakowy sposób wobec wszystkich (prawo lokalne powszechnie obowiązujące).
• Przywołanych we wniosku Podatnika najistotniejszych w Polsce komentarzy prawa podatkowego, które jednoznacznie kwalifikują zrealizowaną przez Podatnika dostawę jako czynność zwolnioną od podatku od towarów i usług.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 6 w/w ustawy, zgodnie z którym przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Odpłatna zatem dostawa gruntów realizowana przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej zgodnie z art. 41 ust. 1 w/w ustawy opodatkowana jest podstawową stawką podatku tj. 22%. Przy czym, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9) tej ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia teren pod zabudowę. Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. 03. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowę, obiekt małej architektury. Budowlą natomiast jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury jak: drogi, lotniska, linie kolejowe, mosty, wiadukty itp. (art. 3 pkt 3). Przez "grunt przeznaczony pod zabudowę" rozumieć należy zarówno te grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę, jak i te, które właściciel świadomie przeznaczy pod zabudowę, bądź potencjalnie będą traktowane jak tereny budowlane.

W myśl natomiast art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717) kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego należy do zadań własnych gminy. Plan zagospodarowania przestrzennego danego obszaru jako dokument prawa miejscowego rozstrzyga o kwalifikacji gruntu.

W przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego należy odwołać się do prawa geodezyjnego i kartograficznego i wynikającej z tych przepisów ewidencji gruntów. W przypadku gdy opis w ewidencji gruntu oddaje jedynie sposób aktualnego zagospodarowania a nie planistyczne przeznaczenie danego gruntu, należy uzyskać na mocy art. 59 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania danej działki. Decyzja o warunkach zabudowy w sposób najbardziej zbliżony do założeń planu zagospodarowania przestrzennego określa przeznaczenie danego gruntu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonał w grudniu 2004r. sprzedaży działek. Zgodnie z decyzją nr WG.I.7432-191/2002 z dnia 04.03.2002 dotyczącą podziału gruntów oraz dołączonym do wniosku "Wypisem z Rejestru Gruntów" oraz "Wyrysu z mapy", działki nr 283/22 i 283/24 to drogi (RIVb-klasa gruntu). Natomiast zgodnie z zaświadczeniem nr WUAiOZ-II-735/81/2005/GA z dnia 05.01.2005r. wydanym przez Urząd Miejski w Gdańsku Wydział Urbanistyki, Architektury i Ochrony Zabytków w nieobowiązującym planie nieruchomość - działka nr 283/26 znajdowała się na terenach o przeznaczeniu nierolnym i nieleśnym, na Wyrysie z mapy działkę nr 283/26 oznaczono Bp/RIVb (rodzaj, klasa gruntu). Ponadto dla działki nr 283/26 wydana została w dniu 07.10.2003r. decyzja o warunkach zabudowy nr WUAiOZ-I-7331/783/2003/5-AB, z której wynika, że możliwa jest na przedmiotowej nieruchomości inwestycja polegająca na realizacji budynku biurowo-handlowego oraz, że teren był objęty zgodą na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne przy sporządzaniu planu zagospodarowania przestrzennego, który utracił moc z dniem 01 stycznia 2003r.

W świetle powyższego zatem uznać należy, że wszystkie opisane we wniosku działki 283/22, 283./24 i 283/26 są potencjalnie przeznaczone pod zabudowę (nr 283/26 - budynkiem, 283/22 i 283/24 - drogą), a tym samym w świetle ustawy o podatku od towarów i usług dostawa tych działek podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 41 ust. 1 w/w ustawy 22% stawką podatku VAT.

Odnosząc się do zarzutu, iż decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego przywołana przez Podatnika we wniosku skierowana była do innej niż Podatnik osoby i wskazywała jedynie na potencjalną możliwość wykorzystania przez tę osobę terenu stwierdzić należy, że jest on bezzasadny.

Jak wskazano wyżej o charakterze gruntów decyduje plan zagospodarowania przestrzennego danego obszaru. W przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego, przeznaczenie danego gruntu w sposób najbardziej zbliżony do jego założeń określa decyzja o warunkach zabudowy. Wiadomo również, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 w/w ustawy zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, czyli towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W świetle unormowań ustawy o podatku od towarów i usług nie jest zatem istotne do kogo skierowana była decyzja, lecz co było jej przedmiotem. Decyzja o warunkach zabudowy nr WUAiOZ-I-7331/783/2003/5-AB w zakresie możliwości realizacji na przedmiotowej nieruchomości inwestycji polegającej na wybudowaniu budynku biurowo-handlowego została wydana dla działki nr 283/26, co przemawia za uznaniem jej za teren przeznaczony pod zabudowę. Nie bez znaczenia jest również, że w nieobowiązującym planie nieruchomość - działka nr 283/26 znajdowała się na terenach o przeznaczeniu nierolnym i nieleśnym.

Reasumując, Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku stwierdza, iż warunkiem zastosowania zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług jest jednoznaczna kwalifikacja do danego punktu art. 43 tj. terenów rolnych, leśnych, pod stawami, innych nieprzeznaczonych pod zabudowę. Natomiast dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, nawet tych potencjalnie traktowanych jak tereny budowlane podlega zgodnie z art. 41 ust. 1 w/w ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%.

Odnośnie zarzutu dotyczącego nie uwzględnienia w przedmiotowej sprawie najistotniejszych w Polsce komentarzy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż nie znajduje on uzasadnienia. Komentarze do ustawy o podatku od towarów i usług stanowią bowiem zbiór bardzo ogólnych wyjaśnień dotyczących podstawowych unormowań ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Najogólniej mówiąc komentarze mają na celu przybliżenie ustawy podatnikom, głównie od praktycznej strony jej zastosowania. Obowiązkiem naczelnika urzędu skarbowego wynikającym z przepisu art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) jest natomiast wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika, płatnika lub inkasenta. Podmiot uprawniony do złożenia wniosku zobowiązany jest natomiast do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie (art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej) Każdy zatem prawnopodatkowy stan faktyczny sprawy jest inny i winien być rozpatrywany odrębnie, z uwzględnieniem indywidualnych cech tego stanu w oparciu o obowiązujący stan prawny.

Dokonując oceny prawidłowości wydanego przez organ pierwszej instancji postanowienia, organ odwoławczy nie będąc związany granicami zarzutów prezentowanych przez stronę, zobligowany z urzędu do oceny, czy organ pierwszej instancji działał na podstawie i w granicach prawa stwierdza, iż w świetle obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku dokonał prawidłowej oceny stanowiska Wnioskującego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego. Stąd zgodnie z przepisem art. 14 b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy uznając, iż zażalenie Podatnika nie zasługuje na uwzględnienie postanowił jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku instancji.