poprzedni wątek | następny wątek

pl.soc.prawo

2006-09-08 18:15	Statut czy ustawa - co jest ważniejsze?	J.A.
Wygrałem sprawę w wojewódzkim sądzie administracyjnym, ale nie zgadzam się z uzasadnieniem sądu w wielu punktach. Sam wyrok był na moją korzyść więc nie mogę nawet wystąpić o kasację do NSA, bo jak? W każdym razie w uzasadnieniu wyroku sąd stwierdził np. iż nie miałem racji twierdząc iż miałem prawo do zapoznania się z materiałami dowodowymi, ponieważ statut organu pozwala organowi na postępowanie niejawne w mojej sprawie, a ustawa szczegółowa mówi, że organ działa na podstawie swojego statutu. Chodzi konkretnie o art. 35 p. 5 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595). Jednakże ta sama ustawa w art. 29. p 1. mówi iż w postępowaniach w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Fakty są takie, że organ administracji nie informował mnie nawet o tym, że w ogóle rozpoczął postępowanie w mojej sprawie, nie mówiąc już o dowodach w mojej sprawie. Otrzymałem tylko decyzję. To wszystko o czym wiedziałem w sprawie. Jest to sprzeczne z przepisami kodeksu postępowania administracyjnego. W moim rozumieniu postępowanie niejawne nie może oznaczać ukrywania dowodów sprawy przed stroną postępowania, bo kpa tego nie przewiduje. Pytanie zatem brzmi: Czy statut można uważać za akt wyższej rangi od ustawy i czy nie zaistniała sprzeczność między statutem a mającym rangę ustawy kodeksem postępowania administracyjnego w świetle wspomnianego wyżej art. 29. p 1. ustawy szczegółowej, mówiącej iż w postępowaniach w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. W moim laickim rozumieniu statut musi podlegać aktom prawnym wyższej rangi, bo inaczej w statucie możnaby było sobie umieszczać różne kuriozalne przepisy w stylu: "strona ma prawo do zapoznania się z materiałem dowodowym wyłącznie wtedy, gdy zjawi się nago lub z własnym niewolnikiem". Nie zgadzam się z uzasadnieniem sądu, że statut umożliwia organowi utajnianie dowodów przed stroną wbrew przepisom kodeksu postępowania administracyjnego. Sąd jednak stwierdził nieważność decyzji organu na podstawie złamania innego przepisu i dokumenty wracają znowu do organu, który zakwestionowaną decyzję wydał. Czy więc ja, jako strona mam jakiekolwiek prawa do negowania tych punktów uzasadnienia wyroku sądowego, z którymi się nie zgadzam? Załóżmy, że zostaje wznowione postępowanie i sytuacja się powtarza. Wtedy wyszłoby na to, że strona, która teoretycznie sprawę wygrała, faktycznie ją przegrała, bo nie ma możliwości obrony przed organem, który dalej będzie miał zdaniem sądu prawo do utajniania dowodów, a że z racji przegranego procesu wcześniejszego niekoniecznie musi być obiektywny w sprawie, nowa decyzja organu jest dość łatwa do przewidzenia. -- J.A. skomentuj

2006-09-09 14:25	Re: Statut czy ustawa - co jest ważniejsze?	Bungo
J.A. napisał(a): > Wygrałem sprawę w wojewódzkim sądzie administracyjnym, ale nie > zgadzam się z uzasadnieniem sądu w wielu punktach. Sam wyrok był > na moją korzyść więc nie mogę nawet wystąpić o kasację do NSA, bo > jak? > > W każdym razie w uzasadnieniu wyroku sąd stwierdził np. iż nie > miałem racji twierdząc iż miałem prawo do zapoznania się z > materiałami dowodowymi, ponieważ statut organu pozwala organowi > na postępowanie niejawne w mojej sprawie, a ustawa szczegółowa > mówi, że organ działa na podstawie swojego statutu. > Chodzi konkretnie o art. 35 p. 5 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o > stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w > zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595). > Jednakże ta sama ustawa w art. 29. p 1. mówi iż w postępowaniach > w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się odpowiednio > przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Faktycznie przepis 35 p.5 w/w ustawy stanowi, iz "organizacje i tryb dzialania" Centralnej Komisji okresla statut. nie mozesz powolywac sie na art. 29 p.1, bo akurat ta kwestia jest uregulowana w ustawie -> ustawa odsyla do statutu. Nie znam tego statutu, ale sadze ze masz racje, ze wyszli poza delegacje ustawowa. Dziwie sie tez, ze w koncu istotna sprawa jaka jest tryb przyznania / badz nie tytulu naukowego regulowana jest przez jakis statut. Pisz do Rzecznika Praw Obywatelskich, aby wystapil do TK o stwierdzenie niezgodnosci art. 35 par. 5 w/w ustawy z art. 87 par. 1 Konstytucji R.P., ktory stanowi, iz: "Zrodlami powszechnie obowiazujacego prawa Rzeczypospolitej Polskiej sa: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy miedzynarodowej oraz rozporzadzenia." Jeszcze nikt nie wpisal tu statutu... pozdrawiam:-) Bungo skomentuj
2006-09-09 23:36	Re: Statut czy ustawa - co jest ważniejsze?	J.A.
Sat, 09 Sep 2006 14:25:30 +0200, na pl.soc.prawo, Bungo napisał(a): > J.A. napisał(a): >> Wygrałem sprawę w wojewódzkim sądzie administracyjnym, ale nie >> zgadzam się z uzasadnieniem sądu w wielu punktach. Sam wyrok był >> na moją korzyść więc nie mogę nawet wystąpić o kasację do NSA, bo >> jak? >> >> W każdym razie w uzasadnieniu wyroku sąd stwierdził np. iż nie >> miałem racji twierdząc iż miałem prawo do zapoznania się z >> materiałami dowodowymi, ponieważ statut organu pozwala organowi >> na postępowanie niejawne w mojej sprawie, a ustawa szczegółowa >> mówi, że organ działa na podstawie swojego statutu. >> Chodzi konkretnie o art. 35 p. 5 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o >> stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w >> zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595). >> Jednakże ta sama ustawa w art. 29. p 1. mówi iż w postępowaniach >> w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się odpowiednio >> przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. > > Faktycznie przepis 35 p.5 w/w ustawy stanowi, iz "organizacje i tryb > dzialania" Centralnej Komisji okresla statut. > nie mozesz powolywac sie na art. 29 p.1, bo akurat ta kwestia jest > uregulowana w ustawie -> ustawa odsyla do statutu. Nie jestem prawnikiem, ale rozumiem to tak: a) to czy postępowanie organu ma być jawne, czy tajne nie zostało w ustawie uregulowane. Kwestia ta podlega zatem w pierwszej kolejności art. 29 p.1 ustawy, gdyż przepis ustawowy jest nadrzędny względem przepisów statutowych. b) Z art. 35 p. 5 ustawy wynika wprawdzie, że organ działa na podstawie statutu, ale z tego nijak nie wynika logicznie, że ma prawo regulować tryb postępowań w sprawie, w zakresie nieuregulowanym w ustawie, ponieważ ustawa jasno stwierdza w art. 29 p.1, że w tym zakresie należy stosować przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. W sprawie postępowań nie uregulowanych w ustawie, przepisy statutu winny zatem ten punkt ustawy uwzględniać, gdyż to statut ma uwzględniać ustawę, a nie ustawa statut. Statut nie może tworzyć "swojego własnego" prawa wbrew ustawie. c) Z uzasadnienia sądu wynika natomiast, że sformułowanie statutu jest "nie do ruszenia" przez art. 29 p.1 ustawy, co z kolei wskazuje na nadrzędność przepisów statutowych nad ustawowymi w sprawie postępowań w zakresie nieuregulowanym w ustawie. Traktowanie statutu jako aktu wyższej rangi od ustawy jest co najmniej dziwne. d) § 14 statutu mówi, że: "postępowanie Centralnej Komisji do chwili wydania decyzji ma charakter niejawny". Paragraf ten stoi więc moim zdaniem w rażącej sprzeczności z art. 29. p. 1 ustawy, gdyż reguluje tryb postępowania w zakresie nie uregulowanym w ustawie, podczas gdy ustawa mówi, że w sprawie postępowań nie uregulowanych, mają zastosowanie przepisy kpa, a nie statutu. e) Wspomniany paragraf statutu jest sprzeczny nawet z art. 45. Konstytucji, który mówi: 1. Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd. 2. Wyłączenie jawności rozprawy może nastąpić ze względu na moralność, bezpieczeństwo państwa i porządek publiczny oraz ze względu na ochronę życia prywatnego stron lub inny ważny interes prywatny. Wyrok ogłaszany jest publicznie. Utajnianie rozpatrywania sprawy jest więc w tym wypadku sprzeczne z Konstytucją, gdyż nie może tu być mowy niejawności postępowania z powodu moralności, bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego, czy też ze względu na ochronę życia prywatnego stron lub inny ważny interes prywatny. Będę wdzięczny za wszelkie uwagi, czy moje laickie, nieprawnicze myślenie gdzieś nie pobłądziło pod względem prawnym, bo ten przepis chyba naprawdę nadaje się do zaskarżenia i chciałbym żeby zarzuty były bardzo konkretne. > Nie znam tego statutu, ale sadze ze masz racje, ze wyszli > poza delegacje ustawowa. Dziwie sie tez, ze w koncu istotna > sprawa jaka jest tryb przyznania / badz nie tytulu naukowego > regulowana jest przez jakis statut. > > Pisz do Rzecznika Praw Obywatelskich, aby wystapil do TK > o stwierdzenie niezgodnosci art. 35 par. 5 w/w ustawy > z art. 87 par. 1 Konstytucji R.P., ktory stanowi, iz: > "Zrodlami powszechnie obowiazujacego prawa Rzeczypospolitej Polskiej > sa: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy miedzynarodowej oraz > rozporzadzenia." > Jeszcze nikt nie wpisal tu statutu... > pozdrawiam:-) > Bungo Dzięki za te uwagi. Są dla mnie cenne. Pewnie z nich skorzystam. -- J.A. skomentuj
2006-09-09 23:59	Czy statut jest aktem prawa miejscowego? (was: Sta	J.A.
Sat, 09 Sep 2006 14:25:30 +0200, na pl.soc.prawo, Bungo napisał(a): > z art. 87 par. 1 Konstytucji R.P., ktory stanowi, iz: > "Zrodlami powszechnie obowiazujacego prawa Rzeczypospolitej Polskiej > sa: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy miedzynarodowej oraz > rozporzadzenia." > > Jeszcze nikt nie wpisal tu statutu... Znalazłem, że p. 2 mówi, że: "Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego." Czy statut można traktować jako akt prawa miejscowego? Co to są te akty prawa miejscowego? Czy zostały gdzieś zdefiniowane? -- J.A. skomentuj
2006-09-11 21:08	Re: Czy statut jest aktem prawa miejscowego?	Bungo
J.A. napisał(a): > Czy statut można traktować jako akt prawa miejscowego? > Co to są te akty prawa miejscowego? > Czy zostały gdzieś zdefiniowane? > nie jest. statut jest prawem powielaczowym:-( Twoje interpretacje prawne nie sa prawidlowe. mozesz skorzystac z mojej rady, badz znalezc lepsze rozwiazanie. nie zakladaj tez, ze akurat na grupie prawo Twoje interpretacje jako osoby nie majacej zielonego pojecia o prawie zostana przyjete tutaj z podziwem jako niezwykle wnikliwe... nie tez zakladaj nowych watkow, typu: czy rzecznik praw obywatelskich moze wniesc skarge do Trybunalu Konstytucyjnego, bo sam mnozysz problemy. Bungo skomentuj
2006-09-11 21:44	Re: Czy statut jest aktem prawa miejscowego?	J.A.
Mon, 11 Sep 2006 21:08:27 +0200, na pl.soc.prawo, Bungo napisał(a): > J.A. napisał(a): > >> Czy statut można traktować jako akt prawa miejscowego? >> Co to są te akty prawa miejscowego? >> Czy zostały gdzieś zdefiniowane? >> > > nie jest. statut jest prawem powielaczowym:-( > Twoje interpretacje prawne nie sa prawidlowe. > mozesz skorzystac z mojej rady, badz znalezc lepsze rozwiazanie. > nie zakladaj tez, ze akurat na grupie prawo Twoje interpretacje jako > osoby nie majacej zielonego pojecia o prawie zostana przyjete tutaj z > podziwem jako niezwykle wnikliwe... Napisałem wprost, ze nie jestem prawnikiem i nie jest to żadną tajemnicą. Być może celem prawników jest wywołanie podziwu dla siebie, ja natomiast oczekuję raczej konkretnych argumentów co jest nie tak, jeśli akt prawny podaje, że jest tak a nie inaczej. > nie tez zakladaj nowych watkow, typu: czy rzecznik praw obywatelskich > moze wniesc skarge do Trybunalu Konstytucyjnego, bo sam mnozysz problemy. Widzę, że ciebie to ubodło osobiście. W takim razie przepraszam. Nie jest moim celem mnożenie problemów, tylko sprawdzenie czy mam rację. Pisałem prowokacyjnie, fakt. Niemniej jednak dało to skutek i sporo się dowiedziałem. Gdy pisałem spokojniej, bywało że w ogóle nie dostawałem odpowiedzi. Żałuję tylko że z tego Twojego ostatniego listu nic konkretnego wyciągnąć nie mogę, bo wynika z niego mniej więcej tylko to, żem głupi, ale to nijak nie może służyć jako argument w sprawie. Co do statutu, to jednak spotkałem się z tym, że jest aktem prawa miejscowego, np. tu: "Statut Powiatu Włocławskiego jest szczególnym aktem prawa miejscowego". http://bip.powiat.wloclawski.pl/?cid=143 Jak widzisz, może i jestem głupi i laik. Nie umiem myśleć po prawniczemu, ale czasami zdarza mi się mieć rację, więc może nie zawsze warto to moje myślenie tak w czambuł potępiac? -- J.A. skomentuj
2006-09-14 18:39	Re: Czy statut jest aktem prawa miejscowego?	Bungo
J.A. napisał(a): > > "Statut Powiatu Włocławskiego jest szczególnym aktem prawa > miejscowego". > w sensie prawnym to uchwala organu samorzadu powiatu, ktora jest zrodlem prawa lokalnego. ==> Bungo:-) skomentuj
2006-09-14 19:26	Re: Czy statut jest aktem prawa miejscowego?	J.A.
Thu, 14 Sep 2006 18:39:01 +0200, na pl.soc.prawo, Bungo napisał(a): > J.A. napisał(a): >> >> "Statut Powiatu Włocławskiego jest szczególnym aktem prawa >> miejscowego". >> > > w sensie prawnym to uchwala organu samorzadu powiatu, ktora jest > zrodlem prawa lokalnego. > > ==> Bungo:-) Z tym prawem lokalnym to też niejasna dla mnie sprawa. Na pewno dotyczy uchwał samorządów terytorialnych. Jednak czy statut centralnego organu administracji państwowej można uznać jako źródło prawa lokalnego, choćby nawet traktować go jako uchwałę? Na mój prosty rozum organ centralny jest organem centralnym, a nie lokalnym, w związku z tym jego statutu nie można traktować jako uchwały organu lokalnego i co za tym idzie - nie może być źródłem prawa lokalnego a tym samym nie może być źródłem prawa w rozumieniu zdefiniowanym w Konstytucji. I tutaj pewnie masz rację, tylko czy w jakichś tam interpretacjach SN czy NSA nie zajęto kiedyś odmiennego stanowiska? Interpretacje najwyższych instancji sądowych niekiedy mnie mocno zaskakują. Konstytucja mówi, że obywatel ma prawo do rozpatrzenia swojej sprawy przed sądem, a NSA i SN twierdzą, że kwestie merytoryczne należy wyłączyć z zakresu rozpatrywanej przez sąd sprawy, tak jakby to nie było sprawą obywatela. Moim zdaniem jest to niezgodne z Konstytucją, ale świadczy też o tym, że to, co się człowiekowi wydaje oczywiste, sąd może rozumieć inaczej. -- J.A. skomentuj
2006-09-15 08:26	Re: Czy statut jest aktem prawa miejscowego?	Bungo
J.A. napisał(a): > Z tym prawem lokalnym to też niejasna dla mnie sprawa. > Na pewno dotyczy uchwał samorządów terytorialnych. > Jednak czy statut centralnego organu administracji państwowej > można uznać jako źródło prawa lokalnego, choćby nawet traktować > go jako uchwałę? > Na mój prosty rozum organ centralny jest organem centralnym, a > nie lokalnym, w związku z tym jego statutu nie można traktować > jako uchwały organu lokalnego i co za tym idzie - nie może być > źródłem prawa lokalnego a tym samym nie może być źródłem prawa w > rozumieniu zdefiniowanym w Konstytucji. I tutaj pewnie masz > rację, tylko czy w jakichś tam interpretacjach SN czy NSA nie > zajęto kiedyś odmiennego stanowiska? > > Interpretacje najwyższych instancji sądowych niekiedy mnie mocno > zaskakują. > Konstytucja mówi, że obywatel ma prawo do rozpatrzenia swojej > sprawy przed sądem, a NSA i SN twierdzą, że kwestie merytoryczne > należy wyłączyć z zakresu rozpatrywanej przez sąd sprawy, tak > jakby to nie było sprawą obywatela. > > Moim zdaniem jest to niezgodne z Konstytucją, ale świadczy też o > tym, że to, co się człowiekowi wydaje oczywiste, sąd może > rozumieć inaczej. > Nie tylko ty jestes >czlowiekiem<, innym - zwlaszcza majacym pojecie o prawie - tak sie nie wydaje. przeczytaj art. 87 ust. 2 oraz art. 176 Konstytucji. Jak zrozumiesz uzyte tam wyrazy, zrozumiesz te normy prawne i przestaniesz pitolic. Swoja droga nie slyszalem o panstwie, w ktorym istnialaby piecio- (i wiecej) instancyjna droga sadowa... ==> Bungo:-) skomentuj
2006-09-15 10:26	Re: Czy statut jest aktem prawa miejscowego?	J.A.
Fri, 15 Sep 2006 08:26:14 +0200, na pl.soc.prawo, Bungo napisał(a): > J.A. napisał(a): >> Z tym prawem lokalnym to też niejasna dla mnie sprawa. >> Na pewno dotyczy uchwał samorządów terytorialnych. >> Jednak czy statut centralnego organu administracji państwowej >> można uznać jako źródło prawa lokalnego, choćby nawet traktować >> go jako uchwałę? >> Na mój prosty rozum organ centralny jest organem centralnym, a >> nie lokalnym, w związku z tym jego statutu nie można traktować >> jako uchwały organu lokalnego i co za tym idzie - nie może być >> źródłem prawa lokalnego a tym samym nie może być źródłem prawa w >> rozumieniu zdefiniowanym w Konstytucji. I tutaj pewnie masz >> rację, tylko czy w jakichś tam interpretacjach SN czy NSA nie >> zajęto kiedyś odmiennego stanowiska? >> >> Interpretacje najwyższych instancji sądowych niekiedy mnie mocno >> zaskakują. >> Konstytucja mówi, że obywatel ma prawo do rozpatrzenia swojej >> sprawy przed sądem, a NSA i SN twierdzą, że kwestie merytoryczne >> należy wyłączyć z zakresu rozpatrywanej przez sąd sprawy, tak >> jakby to nie było sprawą obywatela. >> >> Moim zdaniem jest to niezgodne z Konstytucją, ale świadczy też o >> tym, że to, co się człowiekowi wydaje oczywiste, sąd może >> rozumieć inaczej. >> > > Nie tylko ty jestes >czlowiekiem<, innym - zwlaszcza majacym pojecie o > prawie - tak sie nie wydaje. > > przeczytaj art. 87 ust. 2 Art. 87. 2. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego. Czyli wracamy do punktu wyjścia, że możesz nie mieć racji, twierdząc, ze statut CK nie może być uważany za źródło prawa. Ale ja tam jestem laik, ja się nie znam. Mogę się mylić. > oraz art. 176 Konstytucji. Art. 176. 1. Postępowanie sądowe jest co najmniej dwuinstancyjne. 2. Ustrój i właściwość sądów oraz postępowanie przed sądami określają ustawy. > Jak zrozumiesz > uzyte tam wyrazy, zrozumiesz te normy prawne i przestaniesz pitolic. Zrozumiałem i przestaję pitolić. > Swoja droga nie slyszalem o panstwie, w ktorym istnialaby piecio- (i > wiecej) instancyjna droga sadowa... Nie chcę pitolić, więc napiszę konkretnie: Primo: To co ty słyszałeś, ma się nijak do sformułowań konstytucji, a tam jest jak byk: "co najmniej" i nie ma górnej granicy ograniczającej. Secundo. Postępowanie administracyjne nie jest postępowaniem sądowym, dlatego niepotrzebnie je mieszasz. Ja piszę o tym normalnym, zwykłym postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji, który nie gwarantuje obywatelowi jawnego i sprawiedliwego rozpatrzenia jego sprawy. Sąd administracyjny będąc sądem właściwym do rozpatrzenia skargi na decyzję, nie ma prawa do rozpatrywania merytorycznego uzasadnienia tejże zaskarżonej decyzji. Sprawie obywatela odebrano w ten sposób jeden z jej bardzo ważnych zakresów. Być może na prawie o tym nie uczą. Wcale bym się nie zdziwił, bo tradycja prawnicza w Polsce niespecjalnie miała okazję się wyćwiczyć w przestrzeganiu praw obywatela w państwie, niemniej jednak ja, jako laik i głupek prawniczy widzę, że odebrano mi moje konstytucyjne prawa do jawnego i sprawiedliwego rozpatrzenia znacznej części mojej sprawy przed sądem już w pierwszej instancji i zajęto się wyłącznie sprawami formalnymi, które w mojej sprawie mają marginalne znaczenie. A dwie instancje niejawnego postępowania przed organem administracyjnym nie są z pewnością jawnym postępowaniem sądowym, więc nie ma sensu ich instancji traktować jako pierwszej, drugiej, czy trzeciej instancji sądowej. Swoją drogą jak to sobie wyliczyłeś, że oczekuję, żeby tych instancji ma być pięć lub więcej? A może masz na myśli równoległe postępowania przed wszystkimi możliwymi sądami: administracyjnym, powszechnym, pracy, itd? Jeśli tak, to nie do mnie te zarzuty. Ja się domagam, aby właściwy dla zaskarżenia decyzji sąd administracyjny działał w zgodzie z konstytucją i rozpatrywał całą sprawę obywatela, bez wyłączania bardzo istotnych jej zakresów. W końcu to sąd administracyjny jest organem właściwym do zaskarżenia decyzji organu, nie może się więc wypinać na konieczność rozpatrzenia w tej sprawie również uzasadnienia od decyzji jeśli w uzasadnieniu padają argumenty niezgodne ze stanem faktycznym. Jeśli obywatel zaskarża decyzję, to zaskarża ją razem z jej uzasadnieniem. Jeśli jakiś prawnik twierdzi, że obywatel ma prawo zaskarżyć do sądu decyzję, ale jednocześnie wara mu od czepiania się uzasadnienia tejże decyzji, to jest kpina z konstytucji. Ja jednak nie jestem wychowanym na komunistycznym systemie prawnikiem i można mnie wyzywać od ignorantów, że się nie znam na tym, iż wyrażenie: "co najmniej dwuinstancyjne" nie może oznaczać pięcioinstancyjnego o ile ktoś nie słyszał, żeby pięcioinstancyjne było w jakimś innym państwie. Jeśli prawidłowe interpretacje prawnicze mają się opierać na "słyszeniu co jest w innych państwach" to ja już wolę pozostać prawniczym głupkiem, idiotą i ignorantem, który ma swoje zdanie w tym temacie i lepiej wie co jest jego sprawą, a co nie jest niż prawnicy, którzy chcą jego sprawę poobcinać z bardzo istotnych jej zakresów. Wychowani na komunistycznym prawie prawnicy mają ustawiczne ciągotki, żeby tłumaczyć obywatelowi co jest jego sprawą, a co nie jest i z czego powinien się cieszyć, a czym martwić. To, o czym ja piszę, to są zwykle uwagi ogólne, więc ich nie odbieraj nazbyt personalnie. Niemniej jednak szlag mnie trafia, jak mi jeden z drugim prawnikiem zaczyna wykładać co ma być moją sprawą, a co ma nią nie być. Moja sprawa została zdefiniowana w art. 45 konstytucji jako sprawa obywatela, dlatego niech mi żaden prawnik nie próbuje jej obcinać wbrew mojej woli. Sprawą obywatela jest zatem, aby wniesione przez niego zgodnie z prawem zaskarżenie decyzji organu było w sposób jawny i sprawiedliwy rozpatrzone przez właściwy w sprawie sąd razem z jej uzasadnieniem. Sprawa byłaby dużo mniej istotna, gdyby zaskarżona decyzja organu była podjęta po postępowaniu jawnym, przy zapoznaniu strony z dowodami i daniu jej możliwości wypowiedzenia się. Jeśli tego nie było, tam to powinno mieć to miejsce przynajmniej przed sądem, bo Konstytucja to obywatelowi gwarantuje. Gdzieś ty tu widzisz, żebym domagał się pięcioinstancyjnego jawnego i sprawiedliwego postępowania przed sądem? Gdyby postępowanie organu było jawne, gdyby nie ukrywano dowodów przed stroną, gdyby dano stronie możliwość wypowiedzenia się, to być może w takiej sytuacji rozpatrywanie spraw merytorycznych przed sądem nie byłoby aż tak bardzo potrzebne. Jeśli jednak organ ukrywa przed stroną dowody, podejmuje decyzję w sposób niejawny, nie dając szans obywatelowi do wypowiedzenia się, a sąd też tej sprawy obywatela nie chce rozpatrzyć w sposób jawny i sprawiedliwy, to jest to sprzeczne z art. 45 konstytucji, jako że jego sprawa nie została rozpatrzona w sposób jawny i sprawiedliwy zarówno przed organem administracji, jak i przed sądem właściwym do zaskarżenia decyzji tegoż organu. W ten sposób postają kuriozalne sytuacje, że w uzasadnieniu podaje się bzdury, które każde dziecko w podstawówce może sprawdzić, np. że habilitant nie miał ani jednej publikacji, podczas gdy bibliografii habilitanta jest wymieniona cała litania jego publikacji od góry do dołu i przez kilka stron. Wszystko to jest podejmowane w sposób niejawny, a sąd w sposób jawny się wypina przed ustaleniem czy uzasadnienie jest zgodne z rzeczywistością, czy nie. Jeśli więc nie znajdzie się jakiegoś kruczka formalnego, np. że na decyzji organu podpisał się student, zamiast profesora, to habilitant jest bez szans aby jego sprawę rozpatrzono w sposób jawny i sprawiedliwy przed sądem. Jest to ewidentnie sprzeczne z art. 45. Konstytucji. -- J.A. skomentuj

nowsze

1 2

starsze

Tytuł	Autor	Data
Regulamin i Statut SM	..:: sjf ::..	2005-11-21 12:29
Statut spółdzielni	reverso	2005-11-26 13:47
umowa najmu czy ustawa	Lokator	2005-11-30 14:33
statut a umowa spólki z o.o.	Monika	2005-12-09 19:16
co wazniejsze - Ustawa czy Uchwala Rady miasta ?	BartekK	2005-12-28 19:18
Czy i jaka ustawa - kopie maili na serwerach pocztowych	krecik	2006-02-06 10:38
Czy jakiaś ustawa określa kiedy klientowi należy się odliczenie?	IRK	2006-07-14 13:17
Co jest ważniejsze w przelewie bankowym?	Robert	2006-11-15 17:49
Ustawa -gdzie ją zaskarżyć jest kulawa!	Andruszko	2007-02-18 15:21
statut vs ordynacja wyborcza	MAc	2007-05-25 22:39